آمریکا تسلیحاتی را در اختیار اوکراین قرار می دهد که می توانند سرنوشت جنگ را به گونه ای دیگر رقم بزنند.
به گزارش جماران،آمریکا به درخواست ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین برای تحویل گرفتن راکت‌هایی با قابلیت نفوذ تا عمق خط مقدم جبهه جنگ با روسیه پاسخ داد. اکنون نیروهای روسیه یا باید خود را با شرایط جدید وفق دهند و یا هزینه فاجعه‌آمیزی را متحمل شوند.
سلاح جدید، «بمب پرتاب از زمین کوچک قطر (GLSDB)» است که به ارتش اوکراین امکان دستیابی به اهدافی دو برابر دورتر از اهدافی که درحال حاضر با سامانه هیمارس آمریکایی قابل دسترس است را می‌دهد.
این سلاح که انتظار می‌رود در بسته جدید حمایت تسلیحاتی آمریکا از کی‌یف گنجانده شوند، با برد ۱۵۱ کیلومتر تمام خطوط تامین و پشتیبانی نظامی روسیه در شرق اوکراین، همچنین قسمتی از شبه جزیره کریمه اشغالی را در تیررس نیروهای اوکراینی قرار می‌دهد.
اگر کی‌یف این سلاح جدید را از آمریکا تحویل بگیرد نیروهای روسیه وادار خواهند شد خطوط تامین و پشتیبانی نظامی خود را از خطوط مقدم فعلی دور کنند. همچنین سربازان روس نیز آسیب‌پذیرتر شده و درنتیجه اجرای نقشه‌های جدید تهاجمی توسط ارتش روسیه دشوار می‌شود.
آندری زاگورودنیوک، وزیر دفاع پیشین اوکراین می‌گوید: «این موضوع می‌تواند روند تهاجم نظامی روسیه را به طور قابل‌توجهی کند سازد. همان‌طور که هیمارس بر روند تحولات به طور قابل توجهی تاثیر گذار بود، این راکت‌ها [GLSDB] حتی بیشتر می‌توانند رویدادهای آتی را تحت تاثیر قرار دهند.»
«بمب پرتاب از زمین کوچک قطر (GLSDB)» بمبی سُرشی است که توسط جی‌پی‌اس هدایت می‌شود و می‌تواند با استفاده از قدرت مانور خود به اهدافی که دستیابی به آنها دشوار است مانند مراکز فرماندهی برخورد کند. این بمب-راکت‌ها که مشترکا توسط شرکت بوئینگ و ساب (SAAB AB) تولید می‌شوند ترکیبی از بمب کوچک قطر جی‌بی‌یو-۳۹ و موتور موشک ام۲۶ هستند.
این بمب-راکت‌ها که شاید بتوان آنها را بمب‌های پرنده نیز خواند هنوز با سامانه هیمارس سازگار نیستند و ایالات متحده قرار است پرتابگرها یا لانچرهای جدیدی برای استفاده از آنها در اختیار اوکراین قرار دهد. بر اساس مدارکی که در اختیار رویترز قرار گرفته است، بمب-راکت‌های GLSDB قرار است در بهار ۲۰۲۳ میلادی به اوکراین تحویل داده شوند.
خطوط تامین و پشتیبانی نظامی آسیب‌پذیر
برد سامانه هیمارس که در ماه ژوئن توسط آمریکا به اوکراین تحویل داده شد ۷۷ کیلومتر است. این سامانه موشکی با فراهم کردن امکان هدف قرار دادن انبارهای مهمات و تأسیسات ذخیره سلاح های روسیه باعث تقویت ارتش اوکراین شد.
به گزارش یورونیوز، به گفته متخصصان نظامی، اگر اوکراین به بمب‌های سرشی جدید دست یابد، روسیه مجبور خواهد بود تا خطوط تامین و پشتیبانی نظامی خود را دورتر ببرد.
اولکساندر موسینکو، تحلیلگر نظامی اوکراینی می‌گوید: «در حال حاضر قادر نیستیم تجهیزات و مواضع نظامی روسیه در فاصله‌ای بیش از ۸۰ کیلومتر را در تیررس خود داشته باشیم. اگر بتوانیم عملا به مرزهای روسیه یا به کریمه اشغالی برسیم، توان بالقوه تهاجمی نیروهای روسیه به طور حتم کاهش خواهد یافت.»
نکته مهم این ست که اوکراین به زودی قادر خواهد بود از طریق بردیانسک و ملیتوپول به هر نقطه از مسیر زمینی اشغالی کریمه دست یابد. این مساله نیروهای روس را وادار می‌کند تا کامیون‌های تامین نظامی خود را به سمت پل کریمه ببرند. این پل در حمله ماه اکتبر ارتش اوکراین به شدت آسیب دیده است.
اولکساندر موسینکو می‌افزاید: «روسیه با استفاده از کریمه به عنوان یک پایگاه نظامی عظیم، نیروهای کمکی خود را به جبهه جنوبی نبرد اعزام می‌کند. اگر ما بتوانیم برد تسلیحاتی ۱۵۰ کیلومتری داشته باشیم، می‌توانیم با هدف قرار دادن آن‌جا ارتباط لجستیکی نیروهای روس با کریمه را مختل کنیم.»
فرای تاثیر لجستیکی، افزوده شدن یک سلاح دوربرد به زرادخانه اوکراین می‌تواند اعتماد به نفس نیروهای روسی را متزلزل کند.
تام کاراکو، کارشناس تسلیحاتی و امنیتی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی می‌گوید: «دستیابی اوکراین به راکت‌های GLSDB گامی مهم در دستیابی اوکراین به برد بالاتر و ایجاد ناامنی برای نیروهای روسیه است.»
ایالات متحده هنوز ATACMS را در اختیار ارتش اوکراین نمی‌گذارد
برای دولت جو بایدن، تصمیم بر ارسال GLSDB به اوکراین، گامی در راستای درخواست کی‌یف برای در اختیار داشتن سامانه موشکی تاکتیکی نظامی زمین به زمین ATACMS با برد ۲۹۷ کیلومتر است. دولت بایدن به خاطر هراس از بالارفتن شدت درگیری این سامانه موشکی تاکتیکی را در اختیار اوکراین نمی‌گذارد.
بمب‌های سرشی اگرچه به اندازه موشک‌های ATACMS قدرتمند نیستند اما ارزان‌تر و کوچکتر هستند و راحت‌تر مستقر می‌شوند و این‌ها دقیقا مواردی است که برای تحقق اهداف اوکراین یعنی ایجاد اختلال در عملیات روسیه و ایجاد مزیت تاکتیکی مناسب است.
تام کاراکو دستیابی اوکراین به تسلیحات با برد بیشتر در آینده را ممکن می‌داند و می‌گوید: «بارها و بارها شاهد این بودیم که دولت گفته است از نقطه‌ای فراتر نخواهد رفت اما با بدتر شدن وضعیت آنها مجبور شده‌اند پا را فراتر بگذارند.»
این مساله در مورد هیمارس، سیستم دفاع موشکی پاتریوت و در ماه‌‌های اخیر تانک‌های آبرامز صدق می‌کند. همه این موارد پیشتر برای اوکراین ممنوع بودند.
اما در حال حاضر تمرکز اوکراین به دستیابی سریع‌تر به این بمب‌های سرشی است. آندری زاگورودنیوک می‌گوید: «اگر آمریکا در تحقق این امر سریع‌تر باشد، دستیابی به این تسلیحات می‌تواند موقعیت اوکراین را در میدان نبرد دگرگون کند.»
