پس از ترکیه و بلاروس حالا نوبت به روسیه رسیده است تا پناهجویان را به جان اروپا بیندازد.
به گزارش جماران، به نظر می رسد که پاشنه آشیل اروپا سیل مهاجران و پناهجویان از نقاط مختلف جهان است. پاشنه آشیلی که هر کشوری در همسایگی این قاره باشد از آن استفاده می کند تا بر اروپایی ها فشار بیاورد.
از زمان آغاز جنگ در سوریه و آواره شدن میلیون ها سوری و پناهندن شدن آنها به کشورهای همجوار مانند ترکیه، لبنان و اردن، «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه از این پناهجویان به عنوان ابزاری برای گروکشی از اروپا و گرفتن امتیاز از اروپایی ها استفاده کرد و هر بار اروپایی ها به خواسته اش تن نمی دادند دروازه های ترکیه را به روی هجوم پناهجویان سوری و غیر سوری به اروپا باز می کرد.
بعد از ترکیه نوبت به بلاروس رسید که پس از ناآرامی های گسترده در پی اعتراض ها به انتخاب شدن «الکساندر لوکاشنکو» دیکتاتور این کشور برای ششمین بار به عنوان رئیس جمهور و تحریم های گسترده غرب علیه بلاروس از این ابزار استفاده کند.
لوکاشنکو درهای کشورش را به روی پناهجویان از نقاط مختلف به ویژه از خاورمیانه و آفریقا باز کرد تا از آن به اروپا هجوم ببرند.
و حالا نوبت به روسیه رسیده است که در پی حمله نظامی به اوکراین در معرض تحریم های گسترده و بی سابقه غربی قرار گرفته است.
گزارش جدید مرکز بین‌المللی توسعه سیاست مهاجرت (ICMPD) حاکی از آن است که روسیه سعی دارد امسال از موج مهاجرانی که از شمال آفریقا و خاورمیانه رهسپار اتحادیه اروپا هستند، به عنوان ابزاری برای بی‌ثبات کردن و تضعیف این اتحادیه استفاده کند.
مسکو که در چهارچوب سیاست «آسمان‌های باز» از اکتبر ۲۰۲۲ میلادی فرودگاه کالینینگراد را روی خطوط هوایی خارجی باز کرده، به تازگی اعلام کرد که شمار پروازها از شمال آفریقا و خاورمیانه به مقصد این فرودگاه را افزایش داده است.
استان کالینینگراد به مساحت ۲۲۳ کیلومتر مربع، در سواحل دریای بالتیک و به دور از سرزمین اصلی روسیه قرار دارد و با لهستان و لیتوانی همسایه است.
این منطقه را به سختی می‌توان یک منطقه محبوب گردشگری دانست؛ به همین دلیل مرکز بین‌المللی توسعه سیاست مهاجرت بر این باور است
که این تصمیم جدید مسکو احتمالا منجر به افزایش شمار مهاجرانی خواهد شد که به دنبال مسیری متفاوت برای ورود به اتحادیه اروپا هستند.
لهستان نیز از ماه نوامبر درباره وجود چنین خطری هشدار داده بود و وزیر دفاع لهستان اعلام کرده بود که در حال ساخت دیواری به ارتفاع ۲.۵ متر در منطقه مرزی خود با کالینینگراد است.
این اولین بار نیست که روسیه از ابزار مهاجرت برای ایجاد هرج و مرج در اتحادیه اروپا استفاده می‌کند؛ پیش از این در سال ۲۰۲۱ میلادی نیز مسکو هزاران مهاجر را که عمدتاً از کشورهای خاورمیانه و آفریقا بودند، تشویق کرد تا از مسیر بلاروس (متحد نزدیک روسیه) به لهستان بروند.
نگرانی از هجوم مهاجران غیرقانونی از مسیر کالینینگراد در حالی است که بنا بر آخرین گزارش مرکز بین‌المللی توسعه سیاست مهاجرت، احتمالا در سال ۲۰۲۳ میلادی تا حدود ۴ میلیون اوکراینی دیگر وارد اتحادیه اروپا خواهند شد که می‌تواند فشار زیادی بر اتحادیه اروپا وارد کند و وحدت سیاسی آن را بار دیگر به بوته آزمایش بگذارد.
بر اساس همین گزارش، از زمان تهاجم روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ میلادی، حدود ۸ میلیون اوکراینی به اروپا گریخته‌اند. اگرچه در ماههای آغازین این حمله، استقبال گرم کشورهای اروپایی از مهاجران اوکراینی درخور توجه بود، اما افزایش تورم و هزینه‌های زندگی و
بحران‌های اقتصادی متعددی که کشورها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند باعث شده که این استقبال به تدریج جای خود را به خستگی بدهد.
