از یکسو کره‌جنوبی به همراه ایالات متحده‌ آمریکا یک مانور نظامی گسترده را با ۲۴۰ جنگنده از جمله جت‌های اف-۳۵ که بشدت مورد اعتراض همسایه شمالی خود بود، برگزار کرد و از سوی دیگر پیونگ‌یانگ در اقدامی «تلافی‌جویانه» آتش‌بازی و شلیک موشک و توپ را به‌نمایش گذاشت.

به گزارش جماران، یورونیوز در گزارشی نوشت:کره جنوبی اعلام کرد که ارتش این کشور روز جمعه و پس از پرواز ۱۸۰ هواپیمای جنگی کره شمالی، جت‌های رادارگریز خود را به پرواز درآورده است.

این تصمیم درحالی گرفته شده که کره شمالی طی دو روز چهارشنبه و پنج‌شنبه، در اقدامی بی‌سابقه حدود ۳۰ آزمایش موشکی انجام داده که پرتاب ناموفق یک موشک بالستیک قاره پیما در روز پنج‌شنبه، یکی از آخرین موارد بوده است.

کره شمالی بویژه از تصمیم کره جنوبی و ایالات متحده در تمدید بزرگترین مانور هوایی مشترکشان خشمگین است و این تصمیم را «بسیار خطرناک و اشتباه» خوانده است. پیونگ یانگ همچنین ۸۰ گلوله توپ شلیک کرد که در یک «منطقه حائل» دریایی فرود آمدند.

رئیس ستاد مشترک ارتش سئول در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ارتش ما حدود ۱۸۰ هواپیمای جنگی کره شمالی را شناسایی کرد که در حریم هوایی پیونگ‌یانگ بسیج شده بودند. سئول نیز ۸۰ جت جنگنده از جمله جنگنده‌های F-35A را به پرواز درآورد. سئول این تصمیم را در حالی گرفت که جت‌های شرکت کننده در رزمایش مشترک نیز آمادگی خود را حفظ کرده‌اند.»

در این بیانیه همچنین با اشاره به شلیک ۸۰ توپ از سوی کره شمالی آمده است که این اقدام «نقض آشکار» توافقنامه ۲۰۱۸ میلادی است که منطقه حائل را در تلاش برای کاهش تنش بین دو کشور ایجاد کرده است.

لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده نیز پرتاب موشک بالستیک قاره پیما توسط پیونگ یانگ را اقدامی «غیرقانونی و بی‌ثبات کننده» توصیف و اعلام کرد که واشنگتن در کنار سئول اقدامات جدیدی را برای نشان دادن «قاطعیت و توانایی» خود در برابر تهدیدهای فزاینده کره شمالی به اجرا خواهد گذاشت.

پیونگ یانگ رزمایش هوایی مشترک سئول و واشنگتن را «یک مانور نظامی تهاجمی و تحریک‌آمیز» خوانده که قصد «هدف گرفتن کره شمالی» را دارد و تهدید کرده که در صورت ادامه این رزمایش، واشنگتن و سئول «هولناک‌ترین بها در تاریخ» را خواهند پرداخت.

کارشناسان می‌گویند که کره شمالی به ویژه در مورد انجام رزمایش‌های هوایی حساس است؛ چرا که نیروی هوایی پیونگ‌یانگ یکی از ضعیف‌ترین بخش‌های ارتش این کشور و فاقد جت‌هایی با فناوری‌های پیشرفته و خلبانان آموزش دیده است.

آخرین آزمایش‌های موشکی کره شمالی در حالی انجام می‌شود که کره جنوبی پس از کشته شدن بیش از ۱۵۰ نفر در جریان برگزاری جشن‌های هالووین که عمدتا نیز جوانان ۲۰ ساله بودند، در یک دوره عزای ملی قرار دارد.

به همین دلیل لی هیو جونگ، معاون سخنگوی وزارت اتحاد کره جنوبی روز جمعه اعلام کرد که تحریکات پیونگ یانگ «به ویژه در دوران عزای ملی ما، علیه بشریت و اقدامی خلاف رفتارهای بشردوستانه است».

این در حالی است که کره‌شمالی یک روز پس از شلیک ۱۷ فروند موشک که آژیر خطر را در خاک همسایه‌جنوبی فعال کرد، روز پنجشنبه ۳ نوامبر نیز دست‌کم ۳ موشک بالستیک شلیک کرد و این بار موجب فعال‌شدن آژیر خطر در بخش‌هایی از شمال و مرکز ژاپن شد.

منابع نظامی ژاپن از «ناموفقیت‌آمیز بودن» پرتاب یکی از موشک‌های بالستیک بین‌قاره‌ای پیونگ‌یانگ خبر داده‌اند و گزارش‌های اولیه مبنی بر عبور یکی از موشک‌های کره‌شمالی از فراز ژاپن را تکذیب کرده‌اند.

با این حال مقامات سئول و توکیو احتمال می‌دهند که پرتاب «ناموفق» صبح پنجشنبه مربوط به موشک قاره‌‌پیما بالستیک با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای باشد که دوربردترین سلاح جنگی پیونگ‌یانگ بشمار می‌آید و حداقل روی کاغذ توانایی هدف قرار دادن خاک آمریکا را هم داراست. 

ارتش کره‌جنوبی با انتشار بیانیه‌ای در مورد وقایع ۲ نوامبر اعلام کرده که همسایه شمالی ابتدا در ساعت ۶:۵۱ دقیقه صبح بوقت محلی ۴ فروند موشک کوتاه‌برد بالستیک را از مکانی واقع در دریای زرد در شمال پیونگ‌یانگ شلیک می‌کند و این اقدام خود را ۲ ساعت بعد با ۳ موشک دیگر ادامه می‌دهد.

 بنا بر ادعای سئول، کره‌شمالی در عرض تنها ۷ ساعت در مجموع ۱۷ موشک شلیک می‌کند که یکی از آن‌ها در فاصله‌ای نزدیک با مرز آبی کره‌جنوبی فرود می‌آید. این نخستین باراز زمان تقسیم شبه‌جزیره کره است که یک موشک بالستیک در فاصله‌ای چنین نزدیک با مرز فرود می‌آید و موجب فعال‌شدن آژیر خطر می‌شود.

ارتش کره‌جنوبی همچنین می‌گوید بیش از ۱۰۰ گلوله توپ از مبدا «کوسونگ» از توابع استان «کانگوون» به منطقه حائل شرقی حوالی ساعت یک بعدازظهر شلیک شده است. این منطقه حائل طی توافق سپتامبر ۲۰۱۸ بین دو کره و با هدف کاهش تنش‌های مرزی ایجاد شده بود.

در همین راستا سئول می‌گوید یک پیام هشدار رسمی به پیونگ‌یانگ ارسال کرده و از رژیم «سرکش» کیم‌جونگ‌اون خواسته است فورا تمام اقدامات تحریک آمیز را متوقف کند.

 

آیا در شبه‌جزیره کره بر «طبل جنگ» کوبیده می‌شود؟

از یکسو کره‌جنوبی به همراه ایالات متحده‌ آمریکا یک مانور نظامی گسترده را با ۲۴۰ جنگنده از جمله جت‌های اف-۳۵ که بشدت مورد اعتراض همسایه شمالی خود بود، برگزار کرد و از سوی دیگر پیونگ‌یانگ در اقدامی «تلافی‌جویانه» آتش‌بازی و شلیک موشک و توپ را به‌نمایش گذاشت.

توپچی‌های کره‌شمالی روز پنج‌شنبه به این روند ادامه دادند و موشک بالستیک قاره‌پیمایی پرتاب کردند که از نظر تئوری می‌تواند کلاهکی را به سمت ایالات متحده حمل کند.

هر چند موشکی از فراز ژاپن نگذشت اما پیونگ‌یانگ «توانایی» خود را برای «ترساندن» ایالات متحده و دو متحدش در شمال‌شرق آسیا یعنی ژاپن و کره‌جنوبی به نمایش گذاشت و مردم در استان‌های شمالی ژاپن به پناهگاه‌ها دعوت شدند و قطارها برای ساعتی از حرکت بازایستادند. پیونگ‌یانک ۲ موشک بالستیک دیگر هم مشابه آزمایش‌های روز گذشته‌اش، پرتاب کرد.

با هر شلیک و پرتاب بیشتر به‌نظر می‌رسد جنگ تمام عیار دیگری قریب‌الوقوع است بویژه با شلیکی که «محدوده خط مرزی شمالی» را در نوردید و به نقطه عطفی در تنش‌های شبه جزیره دستکم طی چند سال اخیر بدل شد.

پیونگ یانگ هیچگاه بطور رسمی این خط فرضی را که بعد از جنگ کره از سوی آمریکا و سئول طراحی شده بود نپذیرفته و شاید اقدام روز چهارشنبه‌اش در پرتاب موشکی که تنها در فاصله ۵۷ کیلومتری مرز کره‌جنوبی فرود آمد دلیلی است بر عدم پذیرش این خط فرضی. 

اقدام پیونگ یانگ سئول را نیز به نوبه خود تحریک کرد تا با شلیک چند فروند از موشک‌های محدودش، قدرت نظامی خود را به رخ کیم‌جونگ‌اون بکشد. رئیس‌جمهور کره‌جنوبی تا آنجا پیش رفت که تصریح کرد پیونگ‌یانگ باید بهایی بدیهی برای این اقدامات تحریک‌آمیز خود بپردازد.

اما کره‌شمالی تا کجا مایل است ادامه دهد و آیا در نهایت کیم‌جونگ‌اون دستور هفتمین آزمایش هسته‌ای کشورش را صادر خواهد کرد؟ برنامه‌ای که  درسپتامبر ۲۰۱۷ کلید خورد.

جوزف دیترانی، یکی از تفنگداران سابق آمریکا که در مذاکرات مستقیم دهه گذشته با مقامات کره‌شمالی شرکت داشته در پاسخ به این پرسش می‌گوید: «راستش نمی‌دانم». اما تحت هر شرایطی آمریکا و کره‌جنوبی باید بر «خلع سلاح کامل اتمی» پافشاری کنند؛ اگرچه کیم کاملا روشن کرده است که چقدر به سلاح‌های هسته‌ای و موشک‌های خود علاقه‌مند است.

کیم‌جونگ‌اون اخیرا در باره «قدرت هسته‌ای تاکتیکی» صحبت کرده که می‌تواند اهداف کوچکی مانند پل‌ها یا فرودگاه‌های نظامی را هدف قرار دهد. اما واقعیت این است که کره‌شمالی همچنان با گلوله‌های ساده توپخانه قدیمی خود عملکرد بهتری دارد. آن‌ها موفق شدند ۱۰۰ گلوله توپ را به سمت منطقه حائل شلیک کنند.

آن‌طور که جان کربی، مشاور امنیت ملی کاخ‌سفید ادعا کرده پیونگ‌یانگ این قابلیت را دارد که بصورت مخفیانه این ادوات و تجهیزات نظامی خود را به روسیه بفروشد و چنین معامله‌ای با منویات کیم‌جونگ‌اون در حمایت از ولادیمیر پوتین در جنگ اوکراین سازگاری دارد. حتی پیش‌تر گفته شده بود رهبرکره‌شمالی گزینه اعزام نیروی کمکی به روس‌ها را تحت بررسی دارد.

با این اوصاف و در شرایطی که کره‌شمالی نسبت به عواقب حضور نظامی آمریکا در جوار مرزهایش و همکاری سئول و واشنگتن هشدار داده و سعی دارد نزدیکی خود با کرملین را بیش از پیش علنی کند معلوم نیست آیا سیاست متفاوت رئیس‌جمهوری فعلی کره‌جنوبی که نسبت به سلف خود سیاست «مدارا» با همسایه شمالی را کنار گذاشته و معتقد به اتخاذ سیاست‌های سفت و سخت در برابر بلندپروازی‌های پیونگ‌یانگ است، در نهایت رهبر کره‌شمالی را به پای میز مذاکره باز خواهد گرداند یا برعکس موجبات تحریک شدن بیشتر او را فراهم خواهد کرد و بر طبل جنگ خواهد کوبید.

اوانز ریور افزایش مانورهای مشترک بین سئول و واشنگتن را در زمین‌گیر کردن رژیم پیونگ‌یانگ موثر می‌داند. این دیپلمات بازنشسته آمریکایی در این باره می‌گوید: «با افزایش دامنه و تعداد تمرین‌های مشترک، بار عمده ای بر دوش کره‌شمالی می‌گذاریم. رژیمی که باید پاسخ ما را بدهد، برای هواپیماهایش سوخت استفاده کند و موشک‌های بیشتری خرج کند.» 

این دیپلمات سابق بر این اعتقاد است که پیونگ‌یانگ توانایی تداوم دادن چنین برنامه ای را ندارد و برعکس ادامه همکاری‌های سئول و واشنگتن ضمن اینکه هزینه‌های پیونگ‌یانگ را افزایش می‌دهد می‌تواند چالش‌های زیادی را برای رهبر کره‌شمالی که همزمان مردمش با مشکلات اقتصادی و معیشتی متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند، بوجود آورد و رژیم او را «فلج» کند.

این درحالی ست که پیونگ‌یانگ علاوه بر نزدیکی با مسکو، از حمایت پکن یکی دیگر از ۵ عضو دائمی شورای امنیت همچنان بهره‌مند است.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
1 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

کلمات کلیدی شبه جزیر کره

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.