کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی ماه گذشته به جهانیان گفت که کره شمالی تسلیحات هسته ای تولید کرده است و هرگز آنها را رها نخواهد کرد.
به گزارش جماران به نقل از سی ان ان او گفت که این حرکت "غیرقابل بازگشت" بود. این تسلیحات نمایانگر «شأن و قدرت مطلق دولت» است و پیونگ یانگ «تا زمانی که سلاح‌های هسته‌ای روی زمین وجود دارد» به توسعه آنها ادامه خواهد داد.
کیم ممکن است با زبان رنگارنگ بیگانه نباشد، اما ارزش آن را دارد که عهد او را - که به قانون امضا کرد - جدی بگیریم. به خاطر داشته باشید که این دیکتاتوری است که نمی توان از قدرت خارج شد و عموماً کاری را که می گوید انجام خواهد داد.
همچنین به خاطر داشته باشید که کره شمالی رکورد پرتاب موشک در سال جاری را انجام داده است - بیش از 20. ادعا می کند که در حال استقرار تسلیحات هسته ای تاکتیکی در واحدهای میدانی است، چیزی که سی ان ان نمی تواند مستقلاً تأیید کند. و همچنین اعتقاد بر این است که برای هفتمین آزمایش هسته ای زیرزمینی آماده است.
همه اینها تعداد فزاینده ای از کارشناسان را برانگیخته است که این سوال را مطرح کنند که آیا اکنون زمان آن رسیده است که بیل را بیل بنامیم و بپذیریم که کره شمالی در واقع یک کشور هسته ای است؟ انجام این کار مستلزم کنار گذاشتن یکبار برای همیشه از امیدهای خوشبینانه - ممکن است برخی بگویند توهم آمیز - باشد که برنامه پیونگ یانگ به نحوی ناقص است یا ممکن است هنوز متقاعد شود که داوطلبانه آن را کنار بگذارد.
گفتن ناگفتنی ها
از نقطه نظر کاملا واقعی، کره شمالی دارای تسلیحات هسته‌ای است و تعداد کمی از کسانی که رویدادهای آنجا را از نزدیک دنبال می‌کنند، این موضوع را رد می‌کنند.
ستون نوت بوک هسته ای اخیر بولتن دانشمندان اتمی تخمین زده است که کره شمالی ممکن است مواد شکافت پذیر کافی برای ساخت بین 45 تا 55 سلاح هسته ای تولید کرده باشد. علاوه بر این، آزمایش‌های موشکی اخیر نشان می‌دهد که چندین روش برای تحویل این سلاح‌ها دارد.
با این حال، اعتراف علنی این واقعیت برای کشورهایی مانند ایالات متحده مملو از خطر است.
یکی از قانع‌کننده‌ترین دلایل واشنگتن برای انجام این کار، ترسش از ایجاد یک مسابقه تسلیحات هسته‌ای در آسیا است.
کره جنوبی، ژاپن و تایوان تنها تعدادی از همسایگانی هستند که به احتمال زیاد می خواهند با وضعیت پیونگ یانگ مطابقت داشته باشند.
اما برخی از کارشناسان می گویند که امتناع از اعتراف به قدرت هسته ای کره شمالی - در مواجهه با شواهد آشکار به طور فزاینده بر خلاف آن - باعث اطمینان خاطر این کشورها نمی شود. در عوض، این تصور که متحدان سرشان در شن است ممکن است آنها را عصبی تر کند.
آندری لانکوف، استاد دانشگاه کوکمین در سئول و یکی از مقامات برجسته دانشگاهی، گفت: «بیایید بپذیریم، کره شمالی یک کشور تسلیحات هسته‌ای است و کره شمالی همه سیستم‌های تحویل لازم از جمله موشک‌های بالستیک قاره‌پیما (ICBM) بسیار کارآمد را دارد.
خلع سلاح هسته ای: «مثل تعقیب یک معجزه»
با این حال، در حال حاضر، واشنگتن هیچ نشانه‌ای از کنار گذاشتن رویکرد خود مبنی بر امیدواری برای متقاعد کردن پیونگ یانگ به دست کشیدن از سلاح‌های هسته‌ای خود را نشان نمی‌دهد.
در واقع، کامالا هریس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده، در جریان بازدید اخیر از DMZ، منطقه غیرنظامی بین کره شمالی و جنوبی، بر این موضوع تاکید کرد.
هریس گفت: "هدف مشترک ما - ایالات متحده و جمهوری کره - خلع سلاح اتمی کامل شبه جزیره کره است."
این ممکن است یک هدف ارزشمند باشد، اما بسیاری از کارشناسان آن را به طور فزاینده ای غیر واقعی می دانند.
پاندا گفت: "هیچ کس مخالف این نیست که خلع سلاح هسته ای نتیجه بسیار مطلوبی در شبه جزیره کره خواهد بود، این به سادگی قابل حل نیست."
یکی از مشکلاتی که بر سر راه خلع سلاح هسته ای قرار دارد این است که احتمالاً بزرگترین اولویت کیم تضمین بقای حکومتش است.
و اگر او قبلاً به اندازه کافی پارانوئید نبود، تهاجم روسیه به اوکراین (که در آن یک قدرت هسته‌ای به یک قدرت غیرهسته‌ای حمله کرده است) به عنوان تقویت به موقع این باور او عمل خواهد کرد که «سلاح‌های هسته‌ای تنها تضمین مطمئن امنیت هستند. لانکوف از دانشگاه کوکمین گفت.
تلاش برای متقاعد کردن کیم در غیر این صورت شروع کننده به نظر نمی رسد، زیرا پیونگ یانگ روشن کرده است که حتی به تعامل با دولت آمریکا که می خواهد درباره خلع سلاح هسته ای صحبت کند، فکر نمی کند.
لانکوف گفت: اگر آمریکا بخواهد در مورد خلع سلاح هسته‌ای صحبت کند (کره شمالی) صحبت نمی‌کند و اگر آمریکایی‌ها صحبت نمی‌کنند (کره شمالی) موشک‌های بیشتر و بیشتر و موشک‌های بهتر و بهتری را پرتاب خواهد کرد. "این یک انتخاب ساده است."
همچنین این مشکل وجود دارد که اگر همسایگان کره شمالی که به طور فزاینده نگران هستند به این نتیجه برسند که رویکرد واشنگتن به جایی نمی‌رسد، این خود ممکن است باعث مسابقه تسلیحاتی شود که ایالات متحده می‌خواهد از آن اجتناب کند.
چئونگ سونگ چانگ، محقق ارشد مؤسسه سجونگ، یک اندیشکده کره ای، از جمله تعداد فزاینده ای از صداهای محافظه کار است که از کره جنوبی می خواهند برنامه تسلیحات هسته ای خود را برای مقابله با پیونگ یانگ ایجاد کند.
او گفت که تلاش‌ها برای جلوگیری از تولید سلاح‌های هسته‌ای توسط کره شمالی «به شکست ختم شده است»، «و حتی در حال حاضر، پیگیری خلع سلاح هسته‌ای مانند تعقیب یک معجزه است».
آیا ترامپ در مسیر درستی قرار داشت؟
با این حال، هر چقدر هم که رؤیای خلع سلاح هسته‌ای دور به نظر برسد، کسانی هستند که می‌گویند جایگزینی - پذیرش وضعیت هسته‌ای کره شمالی، هر چند ظریف - یک اشتباه است.
سو کیم، افسر سابق سیا که اکنون محقق اندیشکده آمریکایی RAND Corporation است، گفت: «ما (به) اساساً (به) کیم جونگ اون، پس از این همه طناب کشی و خش خش، (که) شما فقط به آنچه می خواهید خواهید رسید. البته سؤال بزرگتر (پس از آن) این است: کجا کل منطقه را ترک می کند؟»
این یک گزینه دیگر را برای دولت بایدن و متحدانش باز می گذارد، اگرچه ممکن است در شرایط فعلی بعید به نظر برسد.
آنها می توانند توافقی را دنبال کنند که در آن پیونگ یانگ پیشنهاد توقف توسعه تسلیحات خود را در ازای لغو تحریم ها بدهد.
به عبارت دیگر، یک میلیون مایل از توافقی که کیم در نشست سران آنها در هانوی، ویتنام، در فوریه 2019، رئیس جمهور وقت آمریکا، دونالد ترامپ، ارائه کرد، فاصله ندارد.
این گزینه حامیان خود را دارد. انجماد یک راه واقعا محکم برای شروع کار است. خلاص شدن از شر سلاح های موجود بسیار سخت است، اما آنچه ممکن است... جلوگیری از بدتر شدن اوضاع است. لوئیس از مرکز جیمز مارتین می‌گوید: این امر مقداری از فشار را کم می‌کند و فضا را برای انواع دیگر مذاکرات باز می‌کند.
با این حال، مضامین دوران ترامپ ممکن است این را شروع کننده نباشد. لوئیس در پاسخ به این سوال که آیا فکر می کند رئیس جمهور بایدن ممکن است این تاکتیک را در نظر بگیرد، لبخندی زد و گفت: "من یک پروفسور هستم، بنابراین در ارائه توصیه هایی تخصص دارم که هیچ کس هرگز آنها را قبول نمی کند."
ما دیگه حرف نمیزنیم
اما حتی اگر دولت بایدن تا این حد تمایل داشت، آن کشتی ممکن است حرکت کرده باشد. کیم 2019 بسیار بیشتر از کیم 2022 مایل به تعامل بود.
و این، شاید بزرگترین مشکل در قلب همه گزینه های روی میز باشد: آنها بر نوعی تعامل با کره شمالی تکیه می کنند - چیزی که در حال حاضر کاملاً وجود ندارد.
کیم اکنون بر برنامه پنج ساله خود برای نوسازی نظامی که در ژانویه 2021 اعلام شد متمرکز شده است و هنوز هیچ پیشنهادی برای مذاکره از سوی دولت بایدن یا دیگران کوچکترین سرش را برگردانده است.
همانطور که پاندا اذعان کرد، مجموعه ای از گزینه های همکاری وجود دارد که مستلزم آن است که کره شمالی مایل باشد پشت میز بنشیند و در مورد برخی از آن چیزها با ما صحبت کند. من فکر نمی کنم که ما حتی به نشستن با کره شمالی نزدیک نیستیم.
و انصافاً کیم، این سکوت تنها به پیونگ یانگ مربوط نمی شود.
پاندا گفت: «تغییرهای بزرگ سیاست در ایالات متحده مستلزم حمایت رئیس جمهور است و من واقعاً هیچ مدرکی نمی بینم که جو بایدن واقعاً مسئله کره شمالی را مستحق سرمایه سیاسی عظیم می داند.»
او آنچه را که بسیاری از کارشناسان معتقدند - و حتی برخی از قانونگذاران آمریکایی و کره جنوبی پشت درهای بسته به آن اعتراف می کنند، اضافه کرد: "ما احتمالاً تا چند دهه آینده با یک کره شمالی مجهز به سلاح هسته ای زندگی خواهیم کرد.
