مناطق آزاد شده در خرسون، خارکیف، لوهانسک و دونتسک قرار دارند. مسکو چند روز پیش با استناد به آنچه «همه‌پرسی» در این مناطق خواند، ۴ استان اوکراین را به خاک خود ضمیمه کرد.
به گزارش جماران، ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین می‌گوید ارتش اوکراین طی هفته گذشته به پیشروی‌های سریع و مهمی در مناطق «الحاق شده» به روسیه دست یافته و موفق شده است ده‌ها شهر و روستا را در جنوب و شرق «آزاد» کند.
او شامگاه سه‌شنبه ۴ اکتبر با اشاره به پیروزی‌های اخیر ارتش این کشور گفت که مناطق آزاد شده در خرسون، خارکیف، لوهانسک و دونتسک قرار دارند. مسکو چند روز پیش با استناد به آنچه «همه‌پرسی» در این مناطق خواند، ۴ استان اوکراین را به خاک خود ضمیمه کرد. اقدامی که بلافاصله از سوی کشورهای غربی «غیرقانونی» توصیف و محکوم شد.
مسکو در حالی تاکنون به این ادعای زلنسکی واکنشی نشان نداده که طی روزهای اخیر بویژه در خرسون و دونتسک مجبور به عقب‌نشینی شده است. به‌نظر می‌رسد تداوم ارسال تجهیزات نظامی پیشرفته از سوی کشورهای غربی به اوکراین، نبرد در جبهه‌ها را برای روسیه دشوار کرده باشد.
اوکراین ادعا کرده که نیروهای ارتش روسیه حین فرار مهمات ذخیره خود را منفجر می‌کنند و با تخریب پل‌های ارتباطی، سعی دارند ضرب پیشروی ارتش اوکراین را بگیرند. طبق گزارش کی‌یف طی ۲۴ ساعت گذشته ۳۱ سرباز روسیه کشته و بیش از ۴۰ وسیله نظامی از جمله ۸ تانک و ۲۶ زره‌پوش متعلق به مسکو منهدم شده‌اند.
وزارت دفاع اوکراین همچنین با انتشار یک پست ویدئویی، از آزاد شدن تعدادی از روستاها و شهرک‌های مجاور رودخانه اینگولتس خبر داده است. در این ویدئو پرچم اوکراین در روستای استراتژیک «داویدیو برید» در شمال خرسون باردیگر به اهتزار درآمده است.
به گزارش یورونیوز، پس از چراغ سبز پارلمان و دومای روسیه و تصویب الحاق ۴ منطقه اوکراین در شورای فدراسیون روسیه، انتظار می‌رود ولادیمیر پوتین شامگاه سه‌شنبه فرمان الحاق رسمی ۴ منطقه از اوکراین به خاک فدراسیون روسیه را امضا کرده باشد. این درحالیست که مسکو بر هیچ‌یک از این مناطق کنترل کامل ندارد و کرملین اعلام کرده که هنوز برای تعیین مرزهای دقیق مناطق «الحاق‌شده» زود است. با توجه به شواهد عینی از جبهه‌های نبرد و پیشروی‌های اخیر اوکراین نیز مشخص نیست در عمل روسیه تا چه اندازه بتواند کنترل بر این مناطق را گسترش و حاکمیت خود را بر آن‌ها اعمال کند.
طبق داده‌های موسسه آمریکایی مطالعات جنگ، تا آخر ماه سپتامبر میزان تخمینی کنترل روسیه بر ۴ استان الحاق شده به این شرح بوده است: لوهانسک ۹۹.۷ درصد؛ دونتسک ۵۶.۸ درصد؛ زاپوریژیا ۷۱.۵ درصد؛ خرسون ۸۲.۵ درصد.
وعده کمک‌های نظامی بیشتر آمریکا به اوکراین؛ رای‌گیری در مجمع عمومی سازمان ملل
همزمان جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا روز سه‌شنبه در یک تماس تلفنی با همتای اوکراینی خود از ارسال کمک‌های بیشتر نظامی به اوکراین به ارزش ۶۲۵ میلیون دلار خبر داد. سیستم پیشرفته موشک توپخانه‌ای هیمارس (HIMARS) از جمله این کمک‌های جدید خواهد بود.
کاخ‌سفید همچنین مجددا تاکید کرد که آمریکا به هیچ عنوان «الحاق» مناطق اوکراینی به خاک روسیه را به رسمیت نخواهد شناخت.
انتظار می‌رود اعضای مجمع‌عمومی سازمان ملل هفته‌آینده به پیش‌نویس قطعنامه‌ای در محکومیت اقدام مسکو در ضمیمه کردن حدود یک‌پنجم خاک اوکراین به روسیه رای دهند. هفته گذشته اقدام مشابهی در بین ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان‌ملل صورت گرفت که با سکوت چین و وتوی روسیه همراه شد.
مسکو: آمریکا و انگلیس می‌خواهند جنگ را از اوکراین به روسیه بکشانند
دبیر شورای امنیت ملی روسیه ضمن بیان این که آمریکا مذاکرات بین مسکو و کی‌یف را مختل کرد، گفت واشنگتن، لندن و دنباله‌روهای آن‌ها می‌خواهند خصومت‌ها را به روسیه منتقل کنند.
«نیکولای پاتروشف» دبیر شورای امنیت ملی روسیه چهارشنبه (پنجم اکتبر) گفت آمریکا، انگلیس و دنباله‌روهای آن‌ها نه تنها خواستار طولانی کردن عملیات نظامی ویژه روسیه هستند، بلکه می‌خواهند خصومت‌ها را به روسیه منتقل کنند.
وی در جریان نشستی در «سواستوپول» در کریمه در خصوص موضوعات مهم امنیت ملی در این شبه‌جزیره، افزود: در خصوص اوکراین، اهمیت دارد که بر رویکرد اساساً متفاوت غرب و روسیه تاکید شود. بارها اشاره شده که ایالات متحده و متحدانش قصد دارند تا آخرین اوکراینی بجنگند زیرا مردم اوکراین برای غرب فقط یک ابزار چانه‌زنی در بازی ژئوپولتیکی هستند.
این مقام ارشد امنیتی روسیه با تاکید بر این که «روسیه می‌خواهد اوکراین از نئونازی خلاص شود و مردم آن در صلح و آسایش زندگی کنند»، افزود: بنابراین همه تلاش ها در روند مذاکرات به دستور حامیان آمریکایی رژیم کی‌یف خنثی شد.
بعد از کریمه که روسیه آن را در سال ۲۰۱۴ با برگزاری همه‌پرسی به اراضی اش ملحق کرد اخیراً چهار منطقه دیگر اوکراین شامل دو جمهوری دونسک و لوهانسک در منطقه شرقی دونباس و همچنین دو منطقه خرسون و زاپروژیا با همه پرسی نمایشی ساکنان آن به فدراسیون روسیه الحاق شدند. بعد از این الحاقات، روسیه هشدار داده که هر گونه حمله به این مناطق را حمله به خاک خود تلقی می‌کند.
با این حال، «لورا کوپر» دستیار معاون وزیر دفاع آمریکا شامگاه سه‌شنبه در ادعایی تحریک‌آمیز گفت که موشک‌های هایمارس می‌تواند به ارتش اوکراین کمک کند تا به تقریبا تمام اهداف روسی در شبه‌جزیره کریمه حمله کند.
در همین حال، سرویس مطبوعاتی پنتاگون سه‌شنبه اعلام کرد بسته کمک نظامی دیگری را به اوکراین شامل چهار موشک هایمارس و مهمات اختصاص می‌دهد. اعلام ارائه تسلیحات جدید از سوی آمریکا به اوکراین واکنش تند روسیه را در پی داشت و «آناتولی آنتونوف» سفیر روسیه در واشنگتن هشدار داد تصمیم برای ادامه عرضه تسلیحات سنگین به کی‌یف تاییدی بر وضعیت آمریکا به عنوان یک شرکت‌کننده در درگیری است. وی افزود: ما این را تهدید فوری علیه منافع راهبردی کشور خود تلقی می‌کنیم.
به گفته دیپلمات ارشد روسیه در آمریکا، عرضه محصولات نظامی توسط ایالات متحده و متحدانش به کی‌یف نه تنها خونریزی طولانی‌مدت و تلفات جدید را به دنبال دارد، بلکه خطر درگیری نظامی مستقیم بین روسیه و غرب را تشدید می‌کند. آنتونوف در ادامه از آمریکا خواست «اقدامات تحریک‌آمیز» که می‌تواند جدی‌ترین پیامدها را در پی داشته باشد، متوقف کند.
سیاست یک بام و دو هوای هند در قبال جنگ اوکراین
هنگامی که نارندرا مودی، نخست وزیر هند ماه پیش به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه گفت: «دوره زمانه جنگ به پایان رسیده است.» غرب از این اظهار نظر مودی استقبال کرد و آن را نشانه‌ای از موضع‌گیری بزرگترین دموکراسی جهان در برابر تهاجم نظامی روسیه به اوکراین دانست.
امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه از مودی قدردانی کرد و کاخ سفید با «بیانیه اصول» خواندن سخنان مودی از آن تمجید کرد. اما به گفته تحلیلگران، واقعیت آن‌چنان سرراست نیست.
هند به جای قطع روابط اقتصادی با مسکو با افزایش خرید نفت، زغال‌سنگ و کود از روسیه برای پوتین راه نجاتی حیاتی فراهم کرده و تحریم‌های غرب را تضعیف نموده است.
دهلی نو، بارها با دادن رای ممتنع به محکومیت روسیه در سازمان ملل به این کشور مشروعیت بین‌المللی داده است. همچنین دهلی نو ماه اوت در رزمایش نظامی بزرگ روسیه موسوم به وستوک همراه با چین، بلاروس ، مغولستان و تاجیکستان شرکت کرد. در این رزمایش مسکو زرادخانه عظیم خود را به نمایش گذاشت.
هند هفته گذشته نیز به پیش‌نویس قطعنامه سازمان برای محکومیت روسیه رای ممتنع داد. در این قطعنامه سازمان ملل کرملین را برای برگزاری همه‌پرسی غیرقانونی با هدف الحاق قسمتی از خاک اوکراین به روسیه محکوم کرده بود.
روچیرا کامبوج، نماینده دهلی نو در سازمان ملل گفت: «هند عمیقا از تحولات اوکراین آشفته است.» اما وی کسی را محکوم نکرد و خواستار آتش‌بس فوری و حل و فصل مناقشه شد.
این تناقض آشکار نشان می‌دهد که موضع منحصر به فرد هند در جنگ فاصله‌گیری لفظی از روسیه در ضمن ادامه روابط محوری با روسیه است.
دیپا اولاپالی، محقق و استاد دانشگاه جورج واشینگتن می‌گوید که موضع واقعی آقای مودی در قبال ولادیمیر پوتین را باید در چارچوب افزایش قیمت مواد غذایی، سوخت و کود مطالعه شود. این موضع‌گیری باعث بوجود آمدن مشقت‌های بسیاری برای دیگر کشورها می‌شود. او می‌افزاید: «با تشدید جنگ میان روسیه و اوکراین هند به سطحی از بی‌تابی رسیده است. به نظر می‌رسد ولادیمیر پوتین هند را وادار کرده است که از حدود خود پا فرا بگذارد زیرا موقعیت خود را از برخی جهات در خطر می‌بیند و موضع گیری برای هند در این شرایط کار آسانی نیست.»
داستان دو هند
همزمان با تجمع نیروهای روسی در مرز اوکراین در دسامبر سال گذشته، ناریندرا مودی در قالب بیست و یکمین دوره نشست سالیانه هند و روسیه به میزبانی ولادیمیر پوتین در دهلی نو رفت. او در استقبال از رئیس جمهوری روسیه گفت: «ولادیمیر پوتین، دوست عزیز من، تعلق و تعهد شخصی شما به هند نماد اهمیت روابط هند و روسیه است و من از این بابت بسیار سپاسگزارم.»
قدمت روابط مستحکم میان دهلی نو و مسکو به دوران جنگ سرد می‌رسد. هند همچنان به تجهیزات نظامی روسی وابسته است. در حال حاضر با بالا رفتن تنش‌های مرزی هند و چین در هیمالیا، این روابط بسیار حیاتی به نظر می‌رسند. اما به گفته تحلیلگران، انزوای فزاینده پوتین می‌تواند مسکو را به پکن نزدیک‌تر کند و این مساله اقدامات محتاطانه‌تر هند را می‌طلبد.
انحراف کنترل شده دهلی نو در مواضع خود در قبال تهاجم نظامی روسیه به اوکراین هنگامی که با همراهی چین در رزمایش نظامی وستوک روسیه شرکت کرد، مشخص شد. این انحراف موضع باعث واکنش شدید متحدان غربی هند به این کشور شد.
اولاپالی می‌گوید: «از سویی هند می‌خواهد پکن را به عقب براند و از سوی دیگر همراه با چین در رزمایش نظامی روسیه شرکت می‌کند و این موضوع تا حدی باعث مشروعیت بخشیدن به روسیه می‌شود. این سیاست دهلی نو به گونه‌ای می‌تواند به عنوان داستان دو هند به حساب بیاید.»
ظاهرا هند و چین در قبال جنگ روسیه و اوکراین موضعی یکسان دارند. هر دو به رغم اظهار مخالت‌های شفاهی موضع ناظر بی‌طرف اتخاذ کرده‌اند. در همین زمینه اگرچه هر دو خواستار صلح شده‌اند اما از محکوم کردن تهاجم امتناع می کنند.
اما به گفته تحلیلگران مواضع این‌دو همچنین اختلافات عمده‌ای دارد. چین مکررا با تقبیح تحریم‌های غرب، آمریکا و ناتو را مسئول درگیری میان روسیه و اوکراین می‌داند. این دیدگاه چین بر نظر روسیه راجع‌به افزایش تنش در منطقه به دلیل پیشروی ناتو به سمت شرق صحه می‌گذارد. رسانه‌های چینی نیز نقطه نظرها و اخبار ساختگی کرملین را منعکس می‌کنند. اما در سوی دیگر، هند از انتقاد از ناتو خودداری کرده و مشخصا خواستار صلح بین طرفین درگیر شده است. اما علیرغم نزدیکی هند به غرب، دهلی نو خطرات موجود در حیاط خلوتش را اولویت خود می‌داند.
سوشانت سینگ، کارشناس ارشد مرکز تحقیقات سیاست دهلی نو می‌گوید: «چین همچنان تهدید بزرگی در مرزهای هند است و دهلی نو می‌خواهد مانع استحکام روابط میان چین و روسیه شود. روابط قوی میان چین و روسیه مورد علاقه هند نیست.»
