چین پس از سفر پلوسی، رزمایش نظامی را در نزدیکی جزیره برگزار می کند

به گزارش جماران به نقل از سی ان ان چین قرار است در اعتراض به سفر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایپه، از پنجشنبه تا یکشنبه مانور نظامی در اطراف تایوان برگزار کند. وزارت دفاع چین نقشه‌ای از شش منطقه اطراف جزیره را منتشر کرد که در آن قصد دارد تمرین‌های هوایی و دریایی و همچنین تمرین‌های شلیک مستقیم را به عنوان بخشی از آنچه یک سخنگوی آن «محاصره» توصیف کرد، انجام دهد. به کشتی ها و هواپیماها هشدار داده شده است که در طول رزمایش از مناطق خارج نشوند.

مناطق رزمایش اعلام شده توسط پکن تا منطقه شناسایی دفاع هوایی تایوان - یک حائل از حریم هوایی که معمولاً به آن ADIZ گفته می شود - گسترش می یابد - و در برخی موارد به حریم هوایی سرزمینی جزیره تجاوز می کند، منطقه ای که توسط قوانین بین المللی به عنوان 12 مایل دریایی به رسمیت شناخته شده است. (22.2 کیلومتر) از ساحل. تحلیلگران می گویند این اقدامی بسیار تحریک آمیز است. کارل شوستر، کاپیتان سابق نیروی دریایی ایالات متحده و مدیر سابق عملیات در مرکز اطلاعات مشترک فرماندهی اقیانوس آرام ایالات متحده، گفت که چین در نزدیک کردن دارایی های نظامی خود به سواحل تایوان "بسیار فراتر از همیشه پیش می رود".

تهدیدات پکن بحث های زیادی را در مورد اینکه دقیقاً چه چیزی حریم هوایی تایوان را تشکیل می دهد و اینکه آیا این منطقه تحت قوانین بین المللی به رسمیت شناخته شده است، را برانگیخته است.

حریم هوایی یک کشور چیست؟

بر اساس کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها (UNCLOS)، مرزهای سرزمینی یک کشور 12 مایل دریایی (22.2 کیلومتر) از خط ساحلی آن گسترش می یابد.

بر اساس کنوانسیون هوانوردی غیرنظامی بین المللی که همچنین تصریح می کند که هواپیماهای دولتی یا نظامی نمی توانند بدون مجوز بر فراز خاک کشور دیگری پرواز کنند، منطقه فوق حریم هوایی سرزمینی کشور محسوب می شود.

چین یکی از امضاکنندگان UNCLOS است که در 10 دسامبر 1982 آن را امضا کرد و در سال 1996 آن را تصویب کرد. تایوان چنین نیست.

اگر تایوان کشور مستقلی نیست، آیا حریم هوایی خود را دارد؟

وضعیت مورد مناقشه تایوان پاسخ قطعی به این سوال را سخت می کند.

در حالی که تایوان یک دموکراسی خودمختار است، سرزمین اصلی چین اصرار دارد که بر این جزیره حاکمیت دارد و به شدت با هرگونه پیشنهادی مبنی بر اینکه می‌تواند کشوری مستقل در نظر گرفته شود، مخالف است.

اکثر کشورهای جهان تایوان را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت نمی شناسند - به جای تایپه، با پکن روابط دیپلماتیک دارند.

با این حال، درو تامپسون، محقق ارشد دانشکده سیاست عمومی لی کوان یو در دانشگاه ملی سنگاپور و یکی از مقامات سابق وزارت دفاع ایالات متحده، گفت که اکثر مردم جهان با تایوان به گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویی تایوان یک کشور مستقل است - و برای به همین دلیل باید آن را دارای حریم هوایی خاص خود دانست.

تامپسون گفت: "واقعیت این است که تایوان وجود دارد. تایوان خودمختار است. این کشور عملا مستقل از هر کشور دیگری است. او گفت: دولت خود را انتخاب می کند، مالیات های خود را جمع آوری می کند، از مرزهای خود دفاع می کند. بنابراین برای همه مقاصد، تایوان یک کشور است."

او افزود: "بر اساس این اصل، شاید تصمیم بگیریم که قوانین بین المللی اعمال شود، در این صورت حریم هوایی تایوان تا 12 مایل فراتر از خط اصلی آن گسترش می یابد. فراتر از محدودیت 12 مایلی، آب های بین المللی، فضای هوایی بین المللی است."

تامپسون گفت که یک موضوع سابقه ای نیز وجود دارد و به نظر می رسد که حتی ارتش چین نیز به طور ضمنی این موضوع را تشخیص داده است.

او گفت: علیرغم این واقعیت که PLA (ارتش آزادیبخش خلق) تایوان را به رسمیت نمی شناسد یا چین تایوان را به رسمیت نمی شناسد، آنها به حریم هوایی تایوان احترام گذاشته اند.

تامپسون گفت که شرکت‌های هوانوردی تجاری چینی به حریم هوایی تایوان احترام می‌گذارند و «کنوانسیونی را به رسمیت می‌شناسد که عملاً تایوان را تحت دستورالعمل‌های هواپیمایی کشوری مستقل می‌داند».

با این حال، چین مدعی است که از آنجایی که تایوان قلمرو مستقل آن است، هواپیماهای نظامی این کشور برای پرواز به حریم هوایی جزیره به مجوز تایوان یا هر نهاد دیگری نیاز ندارند. از نظر پکن، حریم هوایی تایوان اساساً حریم هوایی چین است.

پس آیا چین می تواند هواپیماهای نظامی خود را بر فراز تایوان به پرواز درآورد؟

تامپسون گفت: «این برخلاف قوانین بین‌المللی است، اما قوانین بین‌الملل ضعیف است و برای تفسیر هر کشوری که تصمیم می‌گیرد می‌خواهد از آن پیروی کند یا آن را اجرا کند، باز است».

اما «حقوق بین‌الملل» چیست؟ دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه می‌گوید که پرونده‌ها را بر اساس «کنوانسیون‌های بین‌المللی» مانند معاهداتی مانند UNCLOS ارزیابی می‌کند. «عرف بین‌المللی، به عنوان شاهدی بر یک رویه عمومی که به عنوان قانون پذیرفته شده است»، به عبارت دیگر، آنچه که کشورها معمولاً در یک شرایط خاص انجام می‌دهند. و اصول کلی حقوقی که توسط ملل متمدن به رسمیت شناخته شده است.

تارنمای سازمان ملل می‌گوید قوانین بین‌الملل از طرق مختلف مورد حمایت قرار می‌گیرد - توسط دادگاه‌ها، ، معاهدات چند جانبه - و توسط شورای امنیت، که می‌تواند مأموریت‌های حافظ صلح را تایید کند، تحریم‌ها را اعمال کند یا اجازه استفاده از زور را در صورت وجود مجوز دهد. تهدیدی برای صلح و امنیت بین المللی، در صورتی که لازم بداند.»

اما به یاد داشته باشید، پنج عضو دائمی شورای امنیت، از جمله چین و ایالات متحده، دارای حق وتو هستند، بنابراین آنها می توانند از هرگونه تلاش سازمان ملل برای اجرای قوانین بین المللی جلوگیری کنند.

تامپسون با اشاره به تأسیسات نظامی چین در جزایر مختلف، علیرغم رد ادعای حاکمیت این کشور توسط یک دادگاه بین المللی در سال 2016گفت: «شما شاهد بوده‌اید که چین چندین دهه به هنجارهای حقوق بین‌الملل چپ و راست، به ویژه در دریای چین جنوبی، بی‌اعتنایی می‌کند.

تفاوت بین حریم هوایی و منطقه شناسایی پدافند هوایی چیست؟

تایوان اخیراً زمانی که هواپیماهای جنگی چینی وارد منطقه شناسایی دفاع هوایی این کشور شده اند، اغلب در سرفصل اخبار بوده است.

برای مثال، روز سه‌شنبه، تایوان گفت 21 هواپیمای چینی وارد ADIZ این کشور شده‌اند و تقریباً روزانه هواپیماهای جنگی PLA در ماه گذشته تهاجم داشته‌اند.

با این حال، این مناطق با حریم هوایی سرزمینی یکی نیستند. در عوض، آنها به طور یکجانبه مناطق حائل اعلام شده ای هستند که فراتر از حریم هوایی سرزمینی گسترش می یابند، که به طور خاص برای دادن زمان به نیروهای دفاعی برای واکنش در هنگام نزدیک شدن هواپیماهای خارجی ایجاد شده اند. در نتیجه، همه کشورها دارای منطقه شناسایی دفاع هوایی نیستند. اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده این مناطق را به عنوان "منطقه تعیین شده از حریم هوایی بر روی زمین یا آبی که در آن یک کشور به شناسایی فوری و مثبت، مکان و کنترل ترافیک هوایی هواپیماها به نفع امنیت ملی کشور نیاز دارد" تعریف می کند.

مرسدس ترنت از فدراسیون دانشمندان آمریکایی در بررسی سال 2020 نوشت: "رسم است که هواپیماهای خارجی که وارد چنین مناطقی می شوند، خود را شناسایی کرده و قبل از ورود، از کشوری که منطقه را کنترل می کند، مجوز بگیرند."

اگر هواپیماهای خارجی بدون مجوز وارد یک منطقه شناسایی دفاع هوایی شوند، حوزه قضایی داخلی اغلب هواپیماهای جنگنده را برای هشدار دادن به متجاوزان به هم می زند. این اتفاق در موارد متعددی رخ داده است که طی سال های اخیر هواپیماهای جنگی چینی وارد منطقه شناسایی پدافند هوایی تایوان شده اند.

تایوان چگونه منطقه شناسایی دفاع هوایی خود را ایجاد کرد؟

به گفته ترنت از فدراسیون دانشمندان آمریکایی، منطقه شناسایی پدافند هوایی جزیره در واقع زاییده فکر ایالات متحده بود که مناطق مشابهی را برای ژاپن، کره جنوبی و فیلیپین ایجاد کرد تا از آنها در برابر پروازهای چین و روسیه محافظت کند.

بخشی از منطقه شناسایی پدافند هوایی تایوان در واقع بر فراز سرزمین اصلی چین امتداد دارد، اما پروازهای چینی تنها در صورتی توسط تایوان به چالش کشیده می شوند که از خط میانه عبور کنند - نقطه نیمه راه بین جزیره و سرزمین اصلی بالای تنگه تایوان.

آیا چین منطقه شناسایی دفاع هوایی دارد؟

بله. این بر فراز دریای چین شرقی است و زنجیره جزیره مورد مناقشه سنکاکو/دیائویو را که تحت کنترل ژاپن است، پوشش می دهد.

منطقه شناسایی دفاع هوایی چین با مناطق ژاپن، کره جنوبی و تایوان همپوشانی دارد. با این حال، این جزیره خود جزیره تایوان را پوشش نمی دهد، و فقط کمی از نوک شمالی آن توقف می کند.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.