در گروه کوچکی از جزایر مرجانی در مرکز اقیانوس آرام، ساکنان جزیره کریباتی روز استقلال خود را روز سه‌شنبه با رئیس‌جمهوری که اولین نشست رو در رو منطقه در سه سال گذشته را نادیده گرفته بود، جشن گرفتند.
به گزارش جماران به نقل از سى ان ان رئیس جمهور تانتی مامائو نه تنها از نشست مجمع جزایر اقیانوس آرام در سووا، فیجی انصراف داد، بلکه کشور را از این گروه 18 عضوی به عنوان یک موضوع اصولی به دلیل اختلافی که در آن رهبری آن حضور داشت، خارج کرد.
برخی دست پکن را در تصمیم مامائو برای خروج از ائتلاف دیدند، ادعایی که وزارت خارجه چین آن را «کاملاً بی‌اساس» طی یک نشست خبری منظم در روز دوشنبه رد کرد. اما روز سه‌شنبه، نوبت ایالات متحده بود که با انگیزه‌هایی برای رهبران جزیره اقیانوس آرام برای مقابله با تلاش‌های پکن برای تسلط بر یک کشمکش ژئوپلیتیکی رقابتی فزاینده در منطقه‌ای با اهمیت استراتژیک، پیش قدم شود. یک مقام ارشد دولت در تماسی به خبرنگاران گفت که ایالات متحده "به طور قابل توجهی بازی خود را در جزایر اقیانوس آرام تقویت می کند."
این مشوق‌ها شامل بودجه بیشتر برای ماهیگیری، کمک‌های اضافی و پیشنهاد سفارت‌های جدید ایالات متحده در اقیانوس آرام - از جمله یکی در کریباتی، که به نظر می‌رسد همراه با جزایر سلیمان در حال نزدیک‌تر شدن به چین هستند، بود. این اقدامات روز چهارشنبه در یک سخنرانی مجازی توسط کامالا هریس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده، شخصاً به رهبران اقیانوس آرام ارائه خواهد شد - که بر تلاش های واشنگتن برای تأکید بر اهمیت اقیانوس آرام برای استراتژی ایالات متحده تأکید می کند.
مشخص نیست که آیا تصمیم کریباتی برای خروج از این مجمع بر میزان تعهد ایالات متحده تأثیر گذاشته است یا خیر - ایالات متحده برای ماه ها وعده تعامل بیشتر در منطقه را داده است زیرا چین به دنبال دستیابی به انبوهی از معاملات با رهبران اقیانوس آرام بود. اما تصمیم کریباتی به تنهایی و در عین حال تشدید روابط اقتصادی و دیپلماتیک خود با چین، عمق چالش‌های دیپلماتیک در منطقه را نشان می‌دهد - و فشاری که رهبران اقیانوس آرام در تلاش برای مدیریت امور داخلی و منطقه‌ای خود تحت فشار هستند.
آنا پاولز، مدرس ارشد مرکز مطالعات دفاعی و امنیتی در دانشگاه ماسی در نیوزیلند، گفت: پویایی‌های منطقه‌ای و زیرمنطقه‌ای واضحی در جریان است. آنچه مشخص نیست این است که برنامه بازی رئیس جمهور مامائو چیست و او امیدوار است با عقب نشینی به چه چیزی دست یابد. کریباتی از انجمن، و اینکه این چگونه به نفع مردم کریباتی خواهد بود." چین ممکن است نقشی در تصمیم کریباتی برای شرکت نکردن در این مجمع را انکار کند، اما پروفسور آن ماری بردی، متخصص سیاست های چین در اقیانوس آرام در دانشگاه کانتربری، گفت که نفوذ پکن واضح است.
برادی بر اساس مشاهدات خود از فعالیت اخیر چین در اقیانوس آرام گفت: به نظر می رسد به کریباتی دستور داده شده است که در آن شرکت نکند. برای ارائه یک پاسخ جمعی به تلاش چین برای ایجاد یک معاهده امنیتی در منطقه."
کشوری جزیره ای با منابع عظیم ماهیگیری
کریباتی گروهی از 33 جزیره مرجانی است که در منطقه وسیعی از اقیانوس آرام مرکزی پراکنده شده اند و 3.5 میلیون کیلومتر مربع (1.3 میلیون مایل مربع) از اقیانوس را پوشش می دهند - منطقه ای بزرگتر از هند. حدود 100000 نفر در آنجا زندگی می کنند که در زمان رئیس جمهور طرفدار پکن مامائو، که برای دومین بار در سال 2020 انتخاب شد، زندگی می کنند.
سه سال پیش، زمانی که مجمع جزایر اقیانوس آرام آخرین بار در تووالو در اوت 2019 تشکیل شد، کریباتی با تایوان، جزیره دموکراتیکی که حزب کمونیست چین آن را قلمرو مستقل خود می‌داند، همسو بود، علیرغم اینکه هرگز بر آن حکومت نکرده است. اما طی چند هفته پس از برگزاری مجمع، کریباتی جزایر سلیمان را در تغییر وفاداری خود به پکن دنبال کرد. و ظرف چند ماه، مامائو با شی جین پینگ، رهبر چین در پکن ملاقات کرد تا یادداشت تفاهم همکاری در ابتکار کمربند و جاده چین را امضا کنند. شی گفت چین مایل است کمربند و جاده را با چشم انداز 20 ساله Maamau (KV20) - از سال 2016 تا 2036 - برای ایجاد یک "کشوری ثروتمندتر، شادتر و صلح آمیز" ادغام کند.
جسیکا کالینز، پژوهشگر برنامه جزیره اقیانوس آرام مؤسسه لوی، گفت: «کریباتی کاملاً مستاصل توسعه است، بنابراین تا آنجا که ممکن است توافقنامه‌های توسعه امضا خواهد کرد.» «۳۰ درصد از جمعیت کیریبیتی در فقر زندگی می‌کنند. شما نرخ رشدی در حدود 0.3 تا 0.6 درصد دارید. آنها واقعاً در شرایط اقتصادی کنونی دچار مشکل خواهند شد.
با توجه به طرح KV20 Maamau، موفقیت به ایجاد بخش های کلیدی گردشگری و ماهیگیری کشور بستگی دارد. کریباتی نه تنها دسترسی به صخره های مرجانی زیبا و خیره کننده را ارائه می دهد، بلکه یکی از بزرگترین مناطق اقتصادی انحصاری جهان را نیز دارد. پاولز گفت: «چین برای دسترسی به منطقه EEZ کریباتی و دسترسی به ماهیگیری کریباتی سرمایه گذاری زیادی کرده است. اگرچه مشخص نیست که چین چه نقشی در تصمیم کریباتی برای ترک مجمع ایفا کرده است - اگر وجود داشته باشد - پاولز گفت که "نگرانی قابل توجهی در مورد سطح و میزان نفوذ چین در کریباتی در بالاترین سطوح سیاسی وجود دارد."
مانورهای دیپلماتیک بحران آب و هوا را تحت الشعاع قرار می دهد
وعده واشنگتن مبنی بر حمایت و مشارکت بیشتر در پایان اولین روز کامل مجمع، زمانی که رهبران در تلاش بودند تا جبهه متحدی را برای بزرگترین چالش خود - بحران آب و هوا - ارائه دهند، اعلام شد. باب لافمن، نخست وزیر وانواتو در این مجمع گفت: زمان اقدام آهسته و پیوسته گذشته است. رهبران مجمع جزایر اقیانوس آرام تغییرات آب و هوایی را بزرگترین تهدید برای معیشت، امنیت و رفاه مردم ما نامیده اند.
برای کمک به جزیره اقیانوس آرام در واکنش به این تهدید، ایالات متحده گفت که این کشور و متحدان و شرکای آن - استرالیا، ژاپن، نیوزیلند و بریتانیا - شرکای خود را در اقیانوس آبی برای حمایت از اولویت های اقیانوس آرام و تقویت منطقه گرایی اقیانوس آرام ایجاد خواهند کرد. . این منعکس کننده نام طرح 50 ساله اقیانوس آرام آبی است که انتظار می رود جزایر در روز پنجشنبه راه اندازی کنند - با یا بدون کریباتی.
دیگر تعهدات ایالات متحده شامل سه برابر کردن بودجه به 60 میلیون دلار در سال به مدت 10 سال برای تضمین حقوق ماهیگیری ایالات متحده در اقیانوس آرام، انتشار استراتژی آمریکا در جزایر اقیانوس آرام و انتصاب اولین نماینده ایالات متحده در مجمع جزایر اقیانوس آرام است. برای دستیابی به اهداف قدرت نرم ایالات متحده، سپاه صلح به چهار کشور از جمله فیجی، تونگا، ساموآ و وانواتو بازخواهد گشت و ایالات متحده کمک های مالی به منطقه را افزایش خواهد داد. این مقام ارشد دولت گفت: "آنچه ما روی میز می گذاریم یک مشارکت واقعی مبتنی بر دوستی، احترام و شفافیت است ." "آنچه ما ارائه می دهیم یک دستور کار مثبت مثبت برای مقابله با چالش های کوتاه مدت و بلند مدت است."
اهمیت استراتژیک
برای چین و ایالات متحده، کل منطقه اقیانوس آرام امنیت و فرصت را فراهم می کند. اما موقعیت کریباتی چیز خاصی را ارائه می دهد - یک بندر نظامی بالقوه، همانطور که در گذشته انجام داده است. در طول جنگ جهانی دوم، ایالات متحده و متحدانش از باند منفرد در فرودگاه کانتون - که اکنون فرودگاه جزیره کانتون نامیده می‌شود - به‌عنوان ایستگاه سوخت‌گیری مهم برای هواپیماهایی که وارد و خارج از اقیانوس آرام می‌شوند، استفاده کردند.
اما با پایان یافتن جنگ، کاربرد آن به عنوان پایگاه کاهش یافت و فرودگاه از بین رفت. در سال 1979، زمانی که کریباتی از بریتانیا استقلال یافت، اتصال متحدین به فرودگاه پایان یافت، اما ایالات متحده معاهده تاراوا را امضا کرد و به آن قدرت وتوی استفاده از تأسیسات سابق ایالات متحده توسط اشخاص ثالث در کانتون و سایر جزایر را داد.
برادی گفت: این معاهده می گوید که تأسیسات در 14 جزیره که قبلاً ایالات متحده ادعای حاکمیت آنها را داشت، بدون موافقت ایالات متحده نمی تواند برای اهداف نظامی استفاده شود. توابع نظامی فوراً فعال نمی‌شوند، می‌توان این ماده را دور زد.» او گفت: "چین به دنبال مکانی برای تاسیسات نظامی در اقیانوس آرام است." مانند جاهای دیگر در اقیانوس هند و اقیانوس آرام، روشی که آنها برای این کار در پیش گرفته اند از طریق بندر و امکانات هوایی دوگانه است.
به گزارش رویترز، سال گذشته کریباتی گفت که چین قصد دارد این فرودگاه را برای اتصال بهتر جزایر و بهبود گردشگری - بخشی کلیدی از طرح KV20 - ارتقا دهد. در ماه مه، گاردین به نقل از تبورو تیتو، سفیر کریباتی در ایالات متحده و سازمان ملل، گفت که چین اصولاً با تأمین مالی ارتقاء باند فرودگاه موافقت کرده است، پس از اینکه ایالات متحده گفت تأمین مالی ممکن است سال ها طول بکشد. بر اساس این مقاله، تیتو گفت: "ایالات متحده ما را رد کرد."
سى ان ان برای تایید این ادعا با وزارت خارجه آمریکا تماس گرفت اما پاسخی دریافت نکرد. وزارت امور خارجه چین روز سه شنبه به سی ان ان گفت که چین در حال بررسی امکان ارتقاء فرودگاه کانتون با کریباتی به درخواست دولت کریباتی برای کمک به سفر به داخل کشور جزیره ای است. این سخنگوی چین افزود که چین بر اساس مفهوم جامعه سرنوشت مشترک، صداقت و حسن نیت با کشورهای جزیره اقیانوس آرام "همکاری سودمند متقابل" انجام می دهد.
سخنگوی چین گفت: "چین در حد توانایی خود بدون هیچ گونه رشته سیاسی کمک می کند. هدف توسعه اقتصاد و بهبود دموکراسی است." رهبران اقیانوس آرام در دو روز آینده دستور کار شلوغی خواهند داشت، زیرا آنها نیروی تازه ایالات متحده در منطقه و هرگونه پیشنهاد رقیب از سوی پکن را بررسی می کنند. پاتریشیا اوبراین، یکی از اعضای مهمان در امور اقیانوس آرام در دانشگاه ملی استرالیا، قبل از اینکه ایالات متحده طرح خود را منتشر کند، گفت: «بلافاصله آشکار است که ژئوپلیتیک در دستور کار انجمن نفوذ کرده است و باعث حواس پرتی بزرگی خواهد شد.
از جمله اولویت های دیگر رهبران، ادامه تلاش ها برای بازگرداندن کریباتی به "خانواده اقیانوس آرام" خواهد بود. اگرچه باید دید که آیا رئیس جمهور مامائو آینده روشن تری را به تنهایی - با حمایت چین - می بیند و آیا سایر کشورهای اقیانوس آرام به او خواهند پیوست یا خیر.
شایان ذکر است در نتیجه افزایش علاقه چین، اقیانوس آرام به محل رقابت شدید ژئواستراتژیک تبدیل شده است و خروج کریباتی در زمانی که منطقه گرایی اقیانوس آرام در مواجهه با توجه شدید ژئوپلیتیکی هرگز مهمتر از این نبوده است، مجمع را تضعیف خواهد کرد.
تانتی مامائو، رئیس‌جمهور کریباتی، در نامه‌ای به دبیرکل PIF که اولین بار توسط 1News نیوزلند گزارش شد، اما به طور مستقل توسط آبان نیوز دریافت شده است، دلایل خود را برای این تصمیم بیان کرد.
کریباتی تصمیم حاکمیتی برای خروج از مجمع جزایر اقیانوس آرام با اثرگذاری فوری گرفته است. او نوشت: این تصمیم به سادگی گرفته نشد، و افزود که این تصمیم هرگز به منظور توهین یا علیه هیچ یک از برادران و خواهران جزیره اقیانوس آرام نبوده است.
مامائو چهار دلیل را برای این تصمیم بیان کرد، که بیشتر آنها حول محور اعتقاد او به این موضوع است که این انجمن به‌اندازه کافی به نگرانی‌های کشورهای میکرونزی – از جمله کریباتی – که بیش از یک سال پیش تهدید به ترک PIF کرده‌اند، توجه نکرده است.
در فوریه 2021، رهبران میکرونزی پس از اینکه نامزدشان برای دبیرکلی مجمع به نفع یک نامزد پولینزیایی به تصویب رسید، علیرغم «توافق آقایی» مبنی بر اینکه شغل اصلی باید بین پلی‌نزی‌ها، ملانزیایی‌ها و ملانزیایی‌ها تقسیم شود، برنامه‌های خود را برای ترک بدنه منطقه‌ای اعلام کردند. نامزدهای میکرونزی
رهبران میکرونزی قصد خود را برای ترک مجمع در پایان ژوئن اعلام کرده بودند، اما تصور می‌شد که مذاکرات لحظه آخری در Suva ماه گذشته بین رهبران کلیدی اقیانوس آرام، از جمله برخی از میکرونزی، این بن‌بست را حل کرده است.
در زمان امضای این قرارداد، دیوید پانوئلو، رئیس ایالات فدرال میکرونزی، گفت که این توافقنامه “ابر بزرگ تاریک و تاریکی را که بر فراز اقیانوس آرام آویزان شده است” از بین برد.
با این حال، در نامه مورخ 9 ژوئیه، مامائو گفت که نگرانی های کریباتی به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است و کشورش نه توافقنامه سووا را امضا خواهد کرد و نه در مجمعی که قرار است روز دوشنبه در سووا آغاز شود، شرکت نخواهد کرد.
او گفت که یکی دیگر از دلایل ناتوانی کریباتی برای شرکت در مجمع امسال این بود که تاریخ برگزاری این انجمن با جشن های روز ملی کریباتی همزمان بود.
این تصمیم در یک زمان حیاتی برای منطقه اقیانوس آرام گرفته شده است که با علاقه شدید ژئواستراتژیک چین، ایالات متحده و استرالیا مواجه است.
«بسیار واضح است که رقابت ژئواستراتژیک پس‌زمینه این PIF است به گونه‌ای که قبلاً چنین نبوده است. دکتر وسلی مورگان، محقق ارشد شورای آب و هوا که برای این مجمع در سووا حضور دارد، گفت: این اولین بار از زمان جنگ سرد است که اقیانوس آرام واقعاً در تیررس قدرت های بزرگ قرار می گیرد.
این می‌تواند ضربه‌ای به وحدت منطقه‌ای اقیانوس آرام باشد، و اگر کشورهای جزیره‌ای بخواهند با چالش‌های اصلی – مانند رقابت ژئواستراتژیک و البته تهدید کلیدی منطقه – تغییرات آب و هوایی – مقابله کنند، اتحاد واقعاً مهم است.
در نسخه اول، خبرنامه روزانه رایگان ما ثبت نام کنید – هر روز صبح در ساعت 7 صبح به وقت محلی
اهمیت منطقه گرایی اقیانوس آرام در ماه گذشته زمانی که وزیر امور خارجه چین، وانگ یی، یک تور ماراتن در اقیانوس آرام انجام داد و یک توافقنامه اقتصادی و امنیتی منطقه ای گسترده را برای امضا به رهبران ارائه کرد، مشاهده شد.
رهبران اقیانوس آرام این توافق را رد کردند و فیامه نائومی ماتافا، نخست وزیر ساموآ، گفت که این توافق باید در مجمع جزایر اقیانوس آرام مطرح می شد، نه در یک نشست فرعی.
دکتر آنا پاولز، مدرس ارشد مطالعات امنیتی در دانشگاه ماسی در نیوزلند، گفت که این تصمیم احتمالاً ناشی از ترکیبی از سیاست داخلی در کریباتی و ناامیدی از فرآیندهای دیپلماتیک بوده است.
پاولز گفت: “هنوز مشخص نیست که نقش چین در این تصمیم چیست، اما چین مطمئناً از یک کریباتی منزوی سود می برد.” نگرانی در مورد ماهیت منافع چین در کریباتی و نگرانی در مورد بهره برداری از شیلات و همچنین منافع استراتژیک بالقوه وجود دارد.
پاولز گفت که تصمیم کریباتی یک “ضربه ویرانگر” به مجمع جزایر اقیانوس آرام بود، که هدف مهمی در ارائه نظارت جمعی بر کشورهای اقیانوس آرام در مورد موضوعاتی مانند ماهیگیری و امنیت بود.
«استراتژی 2050 برای اقیانوس آبی اقیانوس آرام [the strategy document that will be presented to Pacific leaders at this year’s forum]که در هفته آینده توسط رهبران تایید خواهد شد، با زبان بسیار قوی در مورد اهمیت منطقه گرایی، راه اقیانوس آرام صحبت می کند. از دست دادن کریباتی در آستانه این استراتژی واقعاً ویرانگر است.»
