اهداف انفجار کلیسای مسیحی ها در قلب قاهره چیست؟

طرح ترساندن مسیحی ها در عراق و پیش از آن در لبنان که به فلسطین و سوریه امتداد پیدا کرد، اکنون به شکل شنیع تری در مصر ظاهر می شود و با روز جشن میلاد نبوی همزمان می شود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود به انفجار کلیسای مسیحی ها در قلب قاهره پرداخت و نوشت:هرگز در این بحثی نداریم که طرحی برای کوچاندن برادران مسیحی از منطقه خاورمیانه و وادار کردن شان به مهاجرت وجود دارد که طرف های اسلامی تندرو و غربی و چه بسا اسرائیلی نیز پشت آن قرار دارند و انفجار دو روز پیش کلیسیای «مرقسیه»مقر پاپا قبطی های اردتودکسی در قلب قاهره یکی از جدیدترین حلقه های این طرح است و به موازات آن طرح هایی برای بی ثبات کردن مصر و نه فقط نظامش و چندپاره کردن وحدت ملی اش و همزیستی در اراضی اش میان دیانت های مسیحی و اسلامی که به بیش از 1500 سال بر می گردد، وجود دارد.

طرح ترساندن برادران مسیحی در عراق و پیش از آن در لبنان که به فلسطین و سوریه امتداد پیدا کرد، اکنون به شکل شنیع تری در مصر ظاهر می شود و با روز جشن میلاد نبوی همزمان می شود؛ گویی کسی که پشت انفجار کلیسای مرقسیه است، این زمان را با دقت به دلیل ارتباط آن با دیانت اسلامی اهل تسامح انتخاب کرده است.

هدف قرار دادن شهروندان و عبادتگاه ها یک اقدام جنایتکارانانه به تمام معنی کلمه است که همه ادیان آسمانی با آن مخالف هستند و تاکیدی بیشتر بر این است که تروریسم دین ندارد و باید هر کسی که به خداوند باریتعالی ایمان دارد به همه شیوه ها در برابر آن مقاومت کند.

نمی خواهیم که در صدور حکم های پیشنی و عجولانه غرق شویم و انگشت اتهام را به سمت طرف خاصی نشانه برویم و متهمش کنیم که در این انفجار دست دارد لیکن تردیدی در این نمی کنیم که بگوییم وارد کردن بمب دینامیتی به وزن 12 کیلو گرم به قلب کلیسیایی که از حمایت امنیتی شدیدی برخوردار است به ویژه با نزدیک شدن به اعیاد میلادی گرامی فقط در دو حالت صورت می گیرد:اهمال مطلق نگهبابان یا تبانی یک طرف بلندپایه امنیتی که دارای امتدادی داخل تیم محافظت از کلیساست که باعث شد این مواد منجفره وارد کلیسا شود.

این را می گوییم و ما انفجار مشابهی در کلیسیای «القدیسین» در اسکندریه در شب 31 دسامبر سال 2010 را دنبال کردیم که 21 مسیحی که در حال جشن شب سال میلادی بودند،در آن کشته شدند و بعدها مشخص شد که طرف های امنیتی مصری وابسته به وزارت کشور که در آن زمان ریاست را «حبیب العادلی» به عهده داشت پشت انفجار بودند تا از آن به عنوان بهانه ای برای ضربه زدن به جنبش«اخوان المسلمین» و جماعت های «اسلام سیاسی»استفاده کنند.

بازگشت تروریسم به قلب قاهره و شهرهای دیگر مصر آخرین چیزی است که دولت مصر که با بحران های اقتصادی شدیدی رو به روست آروزی آن را دارد زیرا ثبات امنیتی سنگ بنای هر گونه راه حلی برای این بحران هاست که باعث می شود سرمایه گذاری ها و گردشگران بازگردند.

اگر کسانی که پشت این گونه اقدامات جنایتگارانه هستند به دنبال اذیت کردن نظام حاکم و تسریع در فروپاشی اش هستند، سخت در اشتباهند زیرا قربانی بزرگ مصر، وحدت می و ملت نیک اش است که با مشکلات معیشتی بی سابقه و گرانی فاحش ،فقر و بیکاری روزافزون رو به روست.

مصر نیاز به گفت و گوی سیاسی عمیق میان طیف های سیاسی و دینی مختلف دارد که در آن هیچ کس به حاشیه رانده نشود؛ گفت و گویی که به آشتی ملی و آزادی بازداشت شدگان منجر شود زیرا جایگزین آن بسیار وحشتناک است یا هرج و مرج خونین به مانند آن چه در لیبی و سوریه و یمن در حال حاضر رخ می دهد یا دیکتاتوری نظامی است که بر کشور با مشت آهنین و حالت فوق العاده حکومت می کند که سرکوب و قلع و قمع شدیدی به راه می اندازد و آزادی ها و حقوق بشر را به شکل گسترده ای نقض می کند و هر دو حالت فاجعه ای است که هیچ کس به جز دشمنان مصر و ملت نیک اش آرزو ندارد.