اردوغان در مخصمه ای گرفتار شده است که نه راهی به پیش دارد نه راهی به پس.
به گزارش جماران، عبدالباری عطوان در سرمقاله روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: این روزها مسائل در دو عرصه داخلی و خارجی به ویژه در جبهه سوریه بر وفق مراد «رجب طیب اردوغان» و دولتش پیش نمی رود. لیره ترکیه همچنان با روند سریعی رو به سقوط است و به خط روانی بسیار خطرناک یعنی ده لیر در مقابل یک دلار نزدیک می شود. در عین حال محبوبیت «امام اوغلو» شهردار منتخب و کاندیدای احتمالی مخالفان ترکیه در انتخابات ریاست جمهوی آینده روز به روز بیشتر می شود.
شاید بزرگترین منبع نگرانی اردوغان در این روزها افزایش تنش میان روسیه و ترکیه از یک طرف و افزایش تنش میان آمریکا و ترکیه از طرف دیگر است. همچنین اختلاف روسیه و ترکیه بر جبهه سوریه و احتمال تبدیل شدن این اختلاف به اقدامات نظامی مستقیم یا غیرمستقیم و دشواری گزینه هایی در دسترس برای حل اختلافات از طریق مذاکرات بازتاب بسیار منفی دارد.
کشته شدن دو نظامی ترکیه و زخمی شدن پنج نظامی دیگر این کشور در جمعه شب در حمله به یک کاروان نظامی ترکیه در نزدیکی شهر«معره مصرین» که در راه«ادلب» بود و صدور بیانیه توسط ترکیه که در آن یک «سازمان تروریستی» کرد به نام «گردان های ابوبکر » متهم کرد که این حمله را انجام داده است، به نفع اردوگاه مخالفان در ترکیه است که از سیاست های اردوغان در سوریه انتقاد می کنند و تهدید می کنند که به محض رسیدن شان به قدرت پنج میلیون آواره سوری را به کشورشان باز می گردانند.
روسیه پس از شکست نشست سران میان «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه و اردوغان در ماه گذشته، روز گذشته با صدور بیانیه ای اعلام کرد که دولت سوریه حق دارد که همه اراضی اش از جمله ادلب را بازپس گیرد. این بیانیه چراغ سبز برای ارتش سوریه برای ادامه حملاتش به شهر ادلب با حمایت و پوشش روسیه است.
بر اساس برخی از اطلاعات که توسط روسیه منتشر شد دیداری که ماه پیش در سطح سران میان روسای جمهوری ترکیه و روسیه در تفرجگاه سوچی برگزار شد، بسیار متشنج بود و در جریان آن بر سر هیچ گونه پرونده روی میز مذاکرات دو رئیس جمهور که به آنها فقط محدود شد و دو ساعت طول کشید،توافقی حاصل نشد. دلیل شکست این نشست نیز مخالفت اردوغان با پایبندی به تعهداتش در اجرای توافقنامه سوچی در سال 2019 که بارزترین آنها اخراج گروه های مسلح تندرو(جبهه النصره) از شهر ادلب است؛ گروه هایی که در فهرست گروه های تروریستی قرار دارند.
خبرگزاری رویترز امروز به نقل از برخی منابع مسئول ترکیه ای گزارش داد که مقدمات آغاز حمله انتقامجویانه گسترده به گروه های کرد به شکل وسیعی توسط ارتش ترکیه در حال انجام است. این حمله به گروه هایی صورت می گیرد که متهم به دست داشتن در حمله به نیروهای ترکیه و کشتن دو نظامی و زخمی کردن پنج نظامی دیگر هستند و نیز قرار است به نیروهای سوریه ای نیز حمله صورت گیرد که به پیشروی سریع خود به سمت شهر ادلب ادامه می دهند ولی زمان و چگونگی انجام این حمله و حد و مرز آن همچنان نامشخص است.
بر اساس دیدگاه های بیشتر تحلیلگران روس متخصص در پرونده سوریه دو مساله برای اردوغان بسیار مهم است اول بستن کامل مرزهای کشورش و جلوگیری از رسیدن پناهندگان سوری بیشتر به ترکیه به دلیل مخالفت افکار عمومی ترکیه با این مساله و دومی از بین بردن هر گونه نیروهای کرد مسلح در شمال سوریه است که با پ.ک.ک در ارتباط هستند و برای این گروه پناهگاه و پایگاه ارائه می کنند و اراضی ای تحت کنترل شان را نقطه آغاز عملیات علیه ارتش ترکیه در پشت مرزهای ترکیه با سوریه قرار می دهند اما فروپاشی تفاهمنامه ها اردوغان با روسیه درباره اخراج گروه های مسلح از ادلب منجر به افزایش عملیات نظامی مسلحانه علیه نیروهایش و دولتش در بیش از چند جبهه در ادلب و داخل مرزهای ترکیه می شود.
مشکل بزرگی که پیش پای اردوغان است و باعث می شود که از اجرای توافقنامه 2019 سوچی طفره برود سرنوشت افراد مسلح است که در ادلب حضور دارند و از حمایت و پشتیبانی اش برخوردار شدند. او نه می تواند آنها را قانع کند که با دولت سوریه کنار بیایند و به پرونده های شان به مانند همقطاران شان در «درعا» رسیدگی شود(البته اگر دولت سوریه بپذیرد) و در عین حال هم نمی تواند کسانی را بپذیرد که با این آشتی و زمین گذاشتن سلاح مخالف هستند و در نهایت آنها را با اتوبوس های «سبز» به اراضی ترکیه منتقل کند زیرا تعداد این افراد مسلح ده ها هزار نفر است.
عملیات نظامی جدید ترکیه در سوریه چالشی برای روسیه و دولت سوریه است و هدف قرار دادن کردها به عنوان همپیمانان آمریکا که نیروهایش در شرق سوریه حضور دارند به ویژه حمله به نیروهای دموکراتیک سوریه به معنای این است که احتمال کشته شدن و زخمی شدن ده ها تن از نیروهای ترکیه و آوارگی ده ها هزار نفر اگر نگوییم صدها هزار پناهنده سوری برای فرار از درگیری های احتمالی وجود دارد...حالا این پرسش مطرح می شود که رئیس جمهور ترکیه چگونه با این گزینه های دشوار کنار می آید؟...خدا بهتر می داند.
