پایگاه خبری جماران: طالبان پیش از به قدرت رسیدن از وعده‌های ساختار همه شمول در دولت افغانستان با کشورهای منطقه می‌گفتند، اما بعد از تسلط‌‌شان در کشور به قول‌شان عمل نکردند و کابینه مورد نظر خود را تنها از یک قوم تشکیل دادند که امروز باعث تشویش و نگرانی بسیاری از مردم افغانستان شده است.
ما برای کمک به ارائه روایت صحیح از آنچه امروز در افغانستان می‌گذرد به سراغ زنان و مردان و اهالی فرهنگ و هنر و سیاست و علم این کشور رفته‌ایم.
در این‌باره، خانم ضیاگل رضایی عضو کمیته رهبری شورای عالی مصالحه ملی افغانستان به خبرنگار جماران از وضعیت سیاسی حاکم بر افغانستان می‌گوید: با روی کار آمدن گروه طالبان وضعیت بسیار اسفناک شده و ما عملا از جمهوریت و دموکراسی به یک سیستم استبدادی وارد شده‌ایم. این گروه با به دست گرفتن قدرت در افغانستان قانون اساسی مدرن افغانستان را ملغا اعلام کردند و با جایگزین کردن دوره حکومت استبدادی کشور را با یک عقب گرد سیاسی مواجه کرده‌اند.
وی یادآور شد: در قانون اساسی سابق افغانستان انتخابات و حق مشارکت سیاسی همه اقوام در آن لحاظ شده بود، اما امروز طالبان با حذف چنین قانون مترقی و پیشرفته‌ای تمامی اقوام و مذاهب را از حقوق سیاسی خود محروم کرده‌اند و صحنه را برای مشارکت آنها بسته‌اند. همچنین در قانون سابق مذهب شیعه به عنوان یکی از مذاهب رسمی کشور تعیین شده بود، اما با حذف این قانون توسط طالبان مذهب تشیع دیگر یکی از مذاهب رسمی افغانستان محسوب نمی‌شود و این یک جفای بزرگ در حق شیعیان افغانستان است که به سادگی نمی‌توان از آن گذشت.
افغانستان با فروپاشی اقتصادی روبرو است
رضایی در ادامه از وضعیت اقتصادی در افغانستان گفت: اوضاع اقتصادی افغانستان از زمان روی کار آمدن طالبان مانند اوضاع سیاسی بسیار اسفناک و نابسامان است و پدیده‌ای قریب به فاجعه انسانی در حال رخ دادن است؛ به دلیل اینکه طالبان نمی‌توانند با جهان و منطقه تعامل اقتصادی داشته باشند امروز کشور با بحران اقتصادی روبرو شده است. بانک‌ها با کمبود پول مواجه هستند و سوی دیگر حقوق کارمندان چندین ماه به تعویق افتاده است و طالبان تا امروز نتوانستند حقوق عقب مانده کارمندان را پرداخت کنند. وضعیت مردم بسیار غم‌انگیز و رو به فاجعه است، در حقیقت مردم افغانستان با فروپاشی اقتصادی روبرو هستند.
هنوز انفجار و انتحار تمام نشده است
این استاد دانشگاه تصریح کرد: با به روی کار آمدن طالبان در افغانستان، یک عدم احساس امنیت عمومی برای مردم ایجاد شده و همانطور که به یاد داریم در گذشته نیز طالبان با وحشت و انتحار در بین مردم افغانستان شناخته می‌شدند و مردم همیشه از این گروه وحشت داشتند. پس از قدرت گرفتن دوباره طالبان در این کشور در ابتدا همگان فکر می‌کردند شاید این بار آن جنایات و انتحارها تکرار نشود اما دو جنایت اخیر یعنی انفجار و کشتار در میدان هوایی کابل و کشتار شیعیان در مسجد سیدآباد قندوز نشانگر این بود که قتل انفجار و انتحار تمام نشده و همچنان از مردم ما قربانی می‌گیرد.
وی ادامه داد: اما در بحث عدم امنیت عمومی یکی از مصادیق این عدم امنیت در قبال مقامات پیشین و کسانی که سمت سیاسی داشتند مشهود بود، با وجودی که طالبان عفو عمومی اعلام کردند اما در عمل مخالف این موضع خود اقدام کردند و حساب‌های مقامات سابق را مسدود و اموال آنها را مصادره کرده و حتی در مواردی مقامات نظامی پیشین از ترس جان خویش یا مجبور به ترک کشور شده‌اند و یا در گوشه‌ای خود را پنهان کرده‌اند. در بحث عموم مردم نیز این تهدیدات و عدم امنیت به اشکال مختلف ایجاد شد. اما تهدید دیگری که جان مردم افغانستان را با خطر جدی روبرو کرده بحث کوچ اجباری مردم به خارج از کشور است.
طالبان امنیت عمومی جامعه را با خطر مواجه کرده است
وی از کوچ اجباری مردم افغانستان گفت: طالبان باعث کوچ اجباری بسیاری از مردم شیعه و هزاره به منطقه دایکندی و در این اواخر باعث کوچ اجباری مردم شهرک ولیعصر مزار شریف شده‌اند. امروز طالبان امنیت عمومی جامعه را با خطر جدی مواجه کرده است و مردم در هیچ کجای کشور احساس امنیت نمی‌کنند.
خواهان برگزاری انتخابات آزاد هستیم
او نیز از درخواست مردم افغانستان می‌گوید: از جوامع بین‌المللی و کشورهای منطقه می‌خواهیم طالبان را مجبور کنند تا حکومت همه شمول از اقوام، مذاهب و زنان تشکیل داده و زمینه را برای برگزاری انتخابات آزاد و شفاف فراهم کنند و در صورت عدم پذیرش طالبان، مردم خواهان عدم به رسمیت شناختن این گروه از سوی جوامع بین‌المللی هستند.
به رسمیت شناختن طالبان ظلم و جفا در حق مردم افغانستان است
رضایی در باب به رسمیت شناختن طالبان از سوی کشورها ادامه داد: تا امروز فشارهای بسیاری از جانب برخی کشورها برای به رسمیت شناختن طالبان با وضعیت فعلی وجود داشته است. باید این مسأله را بیان کنیم که برای به رسمیت شناختن گروه طالبان از جانب کشورها باید با دقت و تأمل مورد بررسی قرار بگیرد. طالبان معیارهای لازم و قابل قبول برای تشکیل حکومت همه شمول را ندارند و کابینه‌ای را تشکیل داده‌اند که تنها از یک قوم است در واقع حکومت یک اقلیت بر تمام اقوام و اکثریت افغانستان است که این قابل قبول نیست و تا زمانی که معیارهای لازم و کافی در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی برای طالبان وجود نداشته باشد به رسمیت شناختن طالبان ظلم و جفا در حق مردم افغانستان است.
طالبان با عنوان اجرای احکام شریعت اسلامی اقدام به حذف زنان می‌کنند
ضیاگل رضایی از چالش بزرگ پیش روی طالبان گفت: یکی از چالش‌های بزرگی که پس از قدرت گرفتن طالبان در جامعه افغانستان ایجاد شده بحث تقابل شدید این گروه با زنان است که به صورت خاص در سه حوزه انجام می‌شود. نخست، حذف کامل زنان افغان از عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است. حوزه دوم وضع قوانین بسیار سخت و افراط‌گرایانه این گروه در قبال زنان افغانستان است که باعث تبعیض جنسیتی شدید در قبال آنها شده است. موضوع سوم، تحمیل قوانین سلیقه‌ای به نام احکام اسلامی به جامعه زنان است. طالبان با عنوان اجرای احکام شریعت اسلامی اقدام به حذف زنان می‌کنند در حالی که طی شریعت اسلام حضور زنان همراه با رعایت حجاب و عفاف اسلامی در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی بلامانع است و آمیزه‌های اسلام و قرآن به هیچ وجه مانع حضور زنان نیست؛ اما قرائت طالبان از اسلام با اسلام حقیقی و ناب قابل تطبیق نیست و این نادیده گرفتن نیمی از جامعه افغانستان در عرصه‌های مختلف ظلمی بزرگ در قبال زنان افغان است.
زنان قربانیان اصلی تمام جنگ‌ها و کشتارها بوده‌اند
وی افزود: نباید فراموش کرد که زنان افغانستان با وجود تمام موانع و محدودیت‌ها در این کشور نقش مهمی در توسعه افغانستان داشته‌اند. در حالی که می‌دانیم زنان همواره قربانیان اصلی تمام جنگ‌ها و کشتارها بوده‌اند. اینکه در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، آموزشی حق مشارکت و فعالیت را از آنان سلب کنند یک ظلم بزرگ و آشکار است. بنابراین خواست جامعه زنان افغانستان از کشورهای منطقه و همسایه این است که با فشار آوردن به حکومت طالبان مانع محروم کردن زنان افغان از حقوق اولیه‌شان شوند.
