اتحادیه اروپا از نتایج انتخابات پارلمانی آلمان خشنود است.
به گزارش جماران، یک روز پس از انتخابات پارلمانی سراسری در آلمان و در حالی که هنوز نتایج قطعی شمارش آرا اعلام نشده است، رهبران نهادهای اروپایی در بروکسل، اگرچه غیر رسمی، از نتیجه این رقابت تنگاتنگ خشنودند زیرا در نهایت یکی از دو حزب عمده حامی اتحادیه اروپا دولت آینده آلمان را تشکیل خواهد داد.
کمیسیون اروپا از هرگونه اظهار نظر درباره نتیجه انتخابات ۲۶ سپتامبر آلمان خودداری کرده است. اما با این حال« فرانس تیمرمن» معاون «اورزولا فن در لاین» رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا پیروزی را به «اولاف شولتز»، هم‌حزبی سوسیال دموکرات خود تبریک گفته است.
«داوید ساسولی» رئیس پارلمان اروپا هم که در گروه سوسیالیست‌ها است با استقبال از پیروزی چپ میانه آلمان خواستار سیاست احیای اقتصادی «اجتماعی و زیست محیطی» شده است.
در حالی که هم اولاف شولتز و هم آرمین لاشت برای تشکیل دولت ائتلافی آینده خیز برداشته‌اند، سناریوهای متعدد ائتلاف میان چهار حزب پیشتاز این انتخابات همگی امکان تحقق دارند. این سناریوها در آلمان با ترکیب رنگ‌ها شناخته می‌شوند.
انتخابات آلمان؛ سیاست سبز در مرکز توجه احزاب مختلف آلمان
براساس نتایج شمارش آرا تا زمان نگارش این مطلب، سوسیال دموکرات‌ها ۲۰۶، اتحاد دموکرات مسیحی ۱۹۶، سبزها ۱۱۸، لیبرال دموکرات‌ها ۹۲، آلترناتیو برای آلمان ۸۳ و حزب چپ ۳۹ کرسی از پارلمان را به خود اختصاص خواهند داد.
در چنین شرایطی که هیچ یک از دو حزب عمده بدون هم و بدون احزاب سوم و چهارم امکان تشکیل کابینه ائتلافی را ندارند، دست‌کم سه سناریو جدی برای پیش‌بینی ترکیب دولت آینده آلمان وجود دارد.
سناریوی اول: چراغ راهنمایی
یکی از سناریوهای جدی ائتلاف سوسیال دموکرات‌ها (قرمز) با سبزها و لیبرال دموکرات‌ها (زرد) است که به دلیل همین ترکیب رنگ، اصطلاحأ به آن چراغ راهنمایی می‌گویند.
مشکل جدی دستیابی به این ائتلاف اختلاف نظر سبزها با لیبرال دموکرات‌ها در باره بودجه و همچنین سیاست مهاجرتی است. کریستیان لیندنر، سرلیست زردها تاکید می‌کند که در هر ائتلافی، وزارت دارائی را می‌خواهد.
سناریوی دوم: ائتلاف جامائیکا
تشکیل دولت ائتلافی به رهبری دموکرات مسیحی‌ها (سیاه) و با مشارکت سبزها و لیبرال دموکرات‌ها (زرد)، تمایل جدی آرمین لاشت، کاندیدای «شکست خورده» راست میانه آلمان است. با این حال تشکیل این ائتلاف که رنگ‌های پرچم جامائیکا را دارد، با توجه به ریزش آرای حزب حاکم، بسیار دشوار به نظر می‌رسد. لیبرال دموکرات‌ها و سبزها، بیشترین آرای رای اولی‌ها را به خود اختصاص داده‌اند.
سناریوی سوم ائتلاف بزرگ
ائتلاف قرمز و سیاه، اگرچه روی کاغذ غیرممکن نیست اما عملی شدن آن، با توجه به فضای سیاسی دو دهه گذشته در آلمان، سخت به نظر می‌رسد. اولاف شولتز، کاندیدای سوسیال دموکرات‌ها برای صدر اعظمی از زمانی اعلام نخستین گمانه‌زنی‌ها برای انتخابات در هر سخنرانی تاکید کرده که «برنده‌ها باید دولت آینده را بسازند و نه بازنده‌ها». آرای سوسیال دموکرات‌ها، سبزها و لیبرال دموکرات‌ها در این انتخابات نسبت به سال ۲۰۱۷ بیشتر شده و این سه حزب، عملا برنده‌های انتخابات هستند.
به گزارش یورونیوز، «آنالنا بائربوک» کاندیدای سبزها برای صدر اعظمی هم گفته است که مردم آلمان ائتلاف بزرگ نمی‌خواهند.
با توجه به نتایج این دوره، احتمال تکرار تشکیل دولت ائتلافی «کنیا» با مشارکت سوسیال دموکرات‌ها، دموکرات مسیحی‌ها و سبزها و همچنین ائتلاف آلمان با حضور سوسیال دموکرات‌ها، دموکرات مسیحی‌ها و لیبرال دموکرات‌ها بسیار بسیار بعید است.
از سوی دیگر، حال که کارت‌های بازی انتخابات میان نامزدهای انتخابات آلمان پخش شده و سهم هر حزب مشخص شده، تردیدی نیست که در بازی سیاست آلمان همچنان ائتلاف‌ها حرف اول را خواهند زد. مسئله این است که کدام ائتلاف سر می‌گیرد؟
احتمال ائتلاف دو حزب عمده یعنی سوسیال دموکرات‌ها و دموکرات مسیحی‌ها منتفی نیست اما ضعیف است. اما دو احتمال بیش از باقی مطرح است؛ یا اولاف شولتز نامزد اول سوسیال دموکرات‌ها ائتلافی را با سبزها و حزب دموکرات آزاد تشکیل می‌دهد یا رقیب او آرمین لاشت از حزب دموکرات مسیحی همین کار را می‌کند. با توجه به رنگ سازمانی احزاب، ائتلاف اول را ائتلاف «چراغ راهنمایی» و ائتلاف دوم را «جامائیکا» نامیده‌اند.
در کنار دو حزب عمدهٔ صاحب آرا، دو حزب نقشی کلیدی و سرنوشت‌ساز در تشکیل دولت آینده دارند؛ «حزب سبزها» و «حزب دموکرات آزاد آلمان»، و کارشناسان از خود می‌پرسند آیا این دو حزب آنقدر نقاط مشترک دارند که حکومت را قسمت کنند؟
نقطه اشتراک عمده این دو حزب خواستگاه رأی‌دهندگان‌شان است که عمدتاً جوانان شهرنشین و تحصیل‌کرده‌‌اند اما نقطه افتراق آنها سیاست‌های اقتصادی و نیز بحران تغییرات آب‌وهوایی است. هم‌وغم سبزها مهار سریع پیامدهای تغییرات اقلیمی است اما حزب دموکرات آزاد، که گاهی آن را «حزب پورشه‌سواران» می‌خوانند دغدغهٔ چندانی در این زمینه ندارد.
از طرف دیگر سبزها به تغییرات دولتی اعتقاد دارند اما سران حزب دموکرات آزاد گفته‌اند مداخله‌های دولت باید محدود شود و افزایش مالیات‌ها یا افزایش بدهی‌‌های دولتی، در هر مذاکره بر سر ائتلاف «خط قرمز» آنها خواهد بود. هرچند بیانیه‌های اخیر سبزها خبر از آن می‌دهد که آنها ممکن است در این زمینه سر سازگاری داشته باشند.
از یک سو ممکن است اختلاف‌نظرهای دو رهبر کنونی سبزها یعنی آنالنا بائربوک و رابرت هابک (که به نفع بائربوک کنار کشید)، هنگام ائتلاف رو شود و از سوی دیگر کریستین لیندنر، رهبر حزب دموکرات آزاد آلمان خواستار آن شده است که سران سبزها و حزب خودش پیش از ائتلاف با هر حزب عمده‌ای نخست با هم گفتگو کنند.
هرچند آلمان پس از جنگ را همواره دولت‌های ائتلافی اداره کرده‌اند اما «ائتلافی سه‌جانبه» در تشکیل دولت بسیار نادر بوده و تنها در آغاز دوران جمهوری آلمان شکل گرفته است. بسیاری به‌خاطر دشواری همین مسیر معتقدند که بعید است تا پیش از کریسمس دولتی تازه در آلمان تشکیل شود.
