یکی از مسئولان برجسته روسیه به احتمال عزام نیروی نظامی این کشور به افغانستان برای حمایت از طالبان واکنش نشان داد.
به گزارش جماران به نقل از روسیا الیوم، روسیه که بعد از اشغال کابل توسط طالبان مرتب از حمایت از گروه طالبان دم زده است حالا به شکل تلویحی از احتمال اعزام نیروی نظامی برای حمایت از این گروه می زند.
معاون وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه اعلام کرد که موضوع اعزام یک گروه نظامی به افغانستان برای روسیه بی اهمیت است.
«اولگ سیرمولوتوف» معاون وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه گفت: موضوع اعزام یک گروه نظامی به افغانستان برای روسیه مطرح نیست، طالبان نیازی به حمایت نظامی هیچکس ندارند.
معاون وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه افزود: این موضع به طور کلی مطرح نیست. چنین اقدامی با منافع ما مطابقت ندارد. علاوه بر این، مقامات جدید افغانستان شروع به برقراری نظم در کشور کرده اند و نیازی به حمایت نظامی هیچکس ندارند.
در همین حال، وزیر خارجه روسیه در ادامه روند حمایت روسیه از گروه طالبان از این گروه تعریف و تمجید کرد.
«سرگئی لاوورف»وزیر خارجه روسیه گفت که گروه طالبان به اظهارات خود مبنی بر عفو و توقف درگیری ها و نیز گفت و گوی میان طرف های افغانستانی پایبند است.
پیش از این سخنگوی وزارت خارجه روسیه و سفیر این کشور در کابل نیز به شکل صریحی از گروه طالبان حمایت کرده بودند.
مسئولان روسی در حالی از گروه طالبان حمایت می کنند که خبرگزاری طلوع نیوز روز گذشته گزارش داد که به رغم وعده گروه طالبان مبنی بر عدم پیگرد مسئولان و دشمنان سابق خود اما شماری از مسئولان دولت سابق افغانستان مخفی،بازداشت یا اعدام شده اند.
برخی از اعضای خانواده های «عبدالولی وحیدزی» فرماندار سابق ولایت «لغمان»و «لطف الله کامران» فرمانده سابق پلیس این ولایت گفتند که این مسئولان با وجود آن که پنج روز پیش خود را به افراد مسلح طالبان تسلیم کردند اما همچنان در بازداشت به سر می برند.
همچنین مکان حضور «محمد هاشم غلجی» یکی از فرمانده برجسته پلیس ولایت«غزنی» نیز به گفته پسرش همچنان نامشخص است.
روزنامه هرات تایمز نیز نوشت که افراد مسلح طالبان به خانه های شماری از مسئولان سابق که برخی از آنها در مذاکرات اخیر با رهبران پاکستان شرکت کردند حمله کرده و سلاح های محافظان شان را مصادره کردند.
این در حالی است که برخی از کاربران در شبکه های اجتماعی تصاویری را منتشر کردند که لحظه اعدام «حجی ملا اشکزی»رئیس پلیس سابق ولایت «بادغیس» را نشان می دهد.
این تحولات در حالی رخ می دهد روز پنجشنبه هفته پیش «هبه الله آخوند زاده» رهبر گروه طالبان دستور داد همه زندانیان سیاسی در افغانستان پس از سیطره گروهش بر کابل پایتخت افغانستان آزاد شوند.
طالبان در حساب توئیتری خود نوشت: این دستور همه زندانیان در کشور را شامل می شود و همه فرمانداران از امروز پنجشنبه باید همه زندانیان سیاسی (از کوچک و بزرگ) را بدون هیچ قید و شرطی آزاد کرده و تحویل خانواده های شان بدهند.
طالبان پس از سیطره بر کابل در روز یکشنبه هفته گذشته وعده داد که دشمنان سابق خود را مجازات نمی کند و عفو عمومی مسئولان دولت از هم پاشیده را اعلام کرد.
از سوی دیگر، همزمان با این دستور اخباری مبنی بر قتل «قیوم رحیمی» فرماندار سابق ولایت «لوگر» توسط افراد مسلح گروه طالبان منتشر شد.
برخی منابع گفتند که افراد مسلح گروه طالبان به خانه رحیمی حمله کرده،وی را به خیابان کشاندند و بعد او را تیرباران کردند.
برخی فعالان در شبکه های اجتماعی نیز گفتند که برادر رحیمی نیز توسط طالبان کشته شد.
این اتفاق درحالی رخ می دهد که رحیمی یک هفته پیش خود را تسلیم طالبان کرده بود.
از سوی دیگر،در حالی که عملیات تخلیه هزاران نفر از فرودگاه بین‌المللی کابل همچنان ادامه دارد، گزارش‌ها حاکی از آغاز «جستجوی خانه به خانه» در افغانستان توسط طالبان برای دستگیری مخالفان این گروه است.
بنابر یک گزارش محرمانه سازمان ملل که به رویت خبرگزاری فرانسه رسیده، طالبان با تهیه «لیست‌های سیاه» به تعقیب مخالفان خود پرداخته و خانواده‌ها را تهدید کرده در صورتی که افراد مورد نظر را تحویل ندهند خود آنان را بازداشت خواهد کرد.
بنابر این سند، هدف عمده طالبان در این کارزار دستگیری کسانی است که با نیروهای ایالات متحده و ناتو کار می‌کرده‌اند.
این در حالی است که همزمان اوضاع در نزدیکی فرودگاه بین‌المللی کابل مغشوش گزارش شده و نیروهای غربی در حال تخلیه هزاران نفر از شهروندان خود و کارکنان افغان سفارتخانه‌ها هستند.
سازمان عفو بین‌الملل نیز شبه‌نظامیان طالبان را متهم کرد بین روزهای چهار تا شش ژوئیه، ۹ مرد از اقلیت هزاره افغانستان را شکنجه کرده و کشته‌اند.
این سازمان حقوق بشری در گزارش خود که روز پنجشنبه ۱۹ اوت (۲۸ مرداد/ اسد) منتشر شده، اعلام کرد که این کشتار پس از تصرف ولایت غزنی و به صورت «دسته جمعی» انجام شده است.
بر اساس گزارش منتشر شده، کشته شدگان اهل روستای «موندرخت» در ولسوالی مالستان غزنی بوده‌اند. عفو بین‌الملل به نقل از یکی از شاهدان این کشتار خبر داده که طالبان شش نفر از این افراد را با شلیک گلوله و سه نفر دیگر را پس از شکنجه کشته‌اند.
اگنس کالامارتا، رئیس عفو بین‌الملل گفت که «این کشتارهای وحشیانه که با خونسردی انجام شده است، یادآور رفتار گذشته طالبان و نشانه‌ای هولناک از حاکمیت طالبان در آینده خواهد بود.»
گزارش عفو بین‌الملل در حالی منتشر شده است که گروه طالبان در روزهای گذشته و پس از تصرف کابل، تلاش می‌کنند چهره‌ای جدید و معتدل از خود نشان دهند و حتی از مسئولان سابق و زنان خواستند در دولت جدید مشارکت داشته باشند.
هزاره‌ها در افغانستان که اکثرشان شیعه هستند، سومین گروه جمعیتی این کشور را تشکیل می‌دهند. بر اساس گزارش‌هایی که در سال‌های گذشته از وضعیت هزاره‌ها منتشر شده است آنها پیش از این نیز با تبعیض و آزار مواجه بوده‌اند.
عفو بین‌الملل در گزارش خود از کشتار هزاره‌ها در افغانستان به عنوان یک نشانه «کوچک» از «قتل‌های وحشیانه» توسط گروه طالبان نام برده است.
خانم کالامارتا گفت که کشتارهای هدفمند در افغانستان نشان می‌دهد که اقلیت‌های قومی و مذهبی تحت حکومت طالبان همچنان در معرض خطر هستند.
از همین رو این سازمان حقوق بشری از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواسته است تا از طریق صدور قطعنامه اضطراری، از طالبان بخواهد به موازین جهانی حقوق بشر احترام بگذارد و امنیت همه افغان‌ها را بدون توجه به پیشینه قومی و مذهبی‌شان تضمین کند.
عفو بین‌الملل همچنین از شورای حقوق بشر ملل متحد خواست تا مکانیسمی را برای مستندسازی از نقض حقوق بشر در سراسر افغانستان ایجاد کند.
بر اساس گزارش عفو بین‌الملل، گروه طالبان خدمات موبایل را نیز در اکثر مناطقی که تصرف کرده قطع کرده است.
گروه طالبان تاکنون به گزارش تحقیقی عفو بین‌الملل واکنشی نشان نداده است.
در تحولی دیگر، عناصر طالبان در جستجوی روزنامه‌نگار دویچه‌وله یک عضو خانواده او را کشتند
شبکه خبری دویچه‌وله آلمان اعلام کرد عناصر طالبان که به دنبال دستگیری یک خبرنگار این رسانه در افغانستان بوده‌اند، پس از ورود به خانه او یکی از اعضای خانواده وی را کشته و یک نفر دیگر را به شدت زخمی کرده‌اند.
دیگر اعضای خانواده در لحظات آخر توانسته‌اند فرار کنند.
پیتر لیمبورگ، مدیر کل دویچه‌وله، با «اسفناک» خواندن وضعیت گفته است این جستجوی سازماندهی شده برای به دام انداختن خبرنگاران توسط طالبان، «گواه خطر حادی است که برای همه کارکنان رسانه‌ها و خانواده‌هایشان در افغانستان وجود دارد.»
