هزاران کودک در غزه پس از 11 روز حمله رژیم صهیونیستی از آسیب های روحی رنج می برند.
به گزارش جماران، شبکه الجزیره در گزارشی به وضعیت کنونی غزه پرداخت و نوشت: در حالی که غزه تلاش می کند تبعات حمله مرگبار 11 روزه رژیم صهیونیستی را التیام بخشد، مادران و کارکنان بخش سلامت روانی این نگرانی را مطرح کرده اند که اثرات روانی این خشونت مدت های طولانی در میان کودکان در منطقه دیده خواهد شد.
«هلا شهادا» مادری 28 ساله از منطقه «بیت حانون» در شمال غزه به الجزیره گفت که در اوایل این ماه که حملات هوایی به غزه شروع شد، او خود را در خاطرات غم انگیز حمله اسرائیل در سال 2014 دید که گویی همین «دیروز» بود.
شهادا گفت: «آخرین حمله به غزه من را به تاریکترین خاطرات شش سال پیش هنگام شهادت شوهرم بازگرداند. اما این زمان حتی بدتر بود. «تولین»، دختر شش ساله من که پنج ماه پس از شهادت پدرش متولد شد، از این حمله وحشت کرد.»
جوانان در آخرین عملیات رژیم صهیونیستی از آسیب دیدگان اصلی بودند. حملات هوایی و توپخانه ای رژیم صهیونیستی باعث کشته شدن 253 فلسطینی از جمله 66 کودک و زخمی شدن بیش از 1900 نفر شد.
حملات رژیم صهیونیستی همچنین 1800 واحد مسکونی در غزه را به طور کامل تخریب، و حداقل 14300 واحد دیگر را تا حدی تخریب کرد. ده ها هزار فلسطینی مجبور شده اند در مدارس تحت مدیریت سازمان ملل پناه بگیرند.
اگرچه در 21 مه آتش بس برقرار شد، اما بسیاری از خانواده ها همچنان متحمل رنج هستند. اکثر آنها قبلاً توسط بمباران 51 روزه رژیم صهیونیستی در غزه در سال 2014 آسیب دیده بودند. در این حمله بیش از 2200 فلسطینی از جمله 500 کودک شهید شدند.
از بین بردن تروما
«شهادا» در آن زمان تازه ازدواج کرده بود و چهار ماهه باردار بود که همسرش، روزنامه نگار «خالد حمد» در اثر حمله رژیم صهیونیستی به محله الشجاعیه در 20 ژوئیه 2014 شهید شد.
دست کم 67 فلسطینی در یک شب حملات شدید که محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در آن زمان «قتل عام» توصیف کرد ، شهید، و صدها نفر دیگر زخمی شدند.
شهادا تجربه خود از هر دو جنگ را شرح داد. «زندگی در غزه به معنای بارها و بارها ضربه خوردن است. جنگ زشت ترین چیز در جهان است. و جنگ واقعی همان جنگی است که شما باید با خاطرات خود از آن زندگی کنید.»
کابوس های دائمی
شهادا گفت، بدترین قسمت آخرین حمله «مادری بود که باید بتواند دخترش را آرام کند» در حالی که نمی تواند این کار را انجام دهد.
«مادر بودن در غزه بسیار سخت است. خودم وحشت کردم. وضعیت روانی دخترم در طی حمله به شدت خراب شد. او با شنیدن بمب ها به طرز هیستریکی گریه می کرد.»
وی با هق هق گفت: «حتی اکنون با آتش بس، تولین از کابوس های شبانه رنج می برد. نیمه شب با جیغ بیدار می شود. من تمام تلاشم را می کنم تا او را دلداری دهم، اما دیدن او اینگونه مرا می کشد.»
مانند بسیاری از مادران در غزه، شهادا گفت که هم او و هم دخترش نیاز به توان بخشی روانشناختی دارند. وی گفت: «هر آنچه در حمله 2014 توانستم بر آن غلبه کنم، مرا آزار داده است.»
اما بدون بسیاری از خدمات پشتیبانی بهداشت روان در غزه، شهادا گفت که بیشتر افراد در نوار غزه فقط با این تروما مقابله می کنند.
«رنج های فرزندم باعث می شود که من تعجب کنم که چگونه بسیاری از کودکان در غزه در طول زندگی خود از آسیب های جنگی رنج برده اند.»
والدین سعی می کنند قدرت خود را حفظ کنند
«ریم جرجور» 30 ساله، یک مددکار اجتماعی و مادر سه فرزند، به الجزیره گفت که او پس از حملات رژیم صهیونیستی در تلاش است تا برای فرزندان خود قوی و ثابت بماند.
جرجور که کودکان شش و پنج و یک ساله دارد، گفت: «کودکان به طور جدی تحت تأثیر سلامت روانی والدین خود قرار می گیرند، بنابراین من و شوهرم سخت تلاش می کنیم تا آسیب دیدگی خود را در مقابل آنها پنهان کنیم.»
وی توضیح داد: «من سعی داشتم آنچه را که به عنوان یک مددکار اجتماعی آموخته ام با استفاده از مشغول کردن آنها در کارهایی مانند نقاشی و ... به کار بگیرم.»
وی گفت که وقتی برج الجواهره، جایی که پدرش در آن زندگی می کرد، مورد حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفت، وی «کاملاً از بین رفت.»
وی گفت: «وقتی به خانواده ام و جایی که می خواستند بروند، فکر می کردم، گریه می کردم و گریه می کردم. من حتی به دلیل هرج و مرج آن زمان قادر به تماس با آنها نبودم. اما آنچه من را مجبور به قوی بودن کرد این بود که بچه هایم هنگام گریه من را تماشا می کردند. احساس کردم که باید برای آنها قوی باشم.»
جرجور و همسرش تصمیم گرفتند در تمام مدت حمله با بچه هایشان در یک اتاق بخوابند تا آنها را آرام کنند: «من هرگز آنها را تنها نگذاشتم. اما من با نگاه کردن به چشمان آنها فهمیدم که آنها می ترسند. کودکان می دانند همه چیز در اطرافشان اتفاق می افتد.»
جرجور گفت، بسیاری از مادران در غزه شکایت دارند که علائم تروما در فرزندان آنها نیز ظاهر می شود.
شکاف بزرگ در بخش خدمات
به گزارش شورای پناهندگان نروژ12 کودک از 66 کودک کشته شده در حملات هوایی رژیم صهیونیستی در برنامه این نهاد شرکت داشتند که هدف آن کمک به کودکان غزه برای غلبه بر آسیب های ناشی از جنگ های قبلی بود.
شورای پناهندگان نروژ در بیانیه اخیر خود گفت، کودکانی که از این حمله جان سالم به در برده اند، احتمالاً شب ها تجربه بمب گذاری را در ذهنشان تداعی می کنند و اضافه می کند که کودکان در غزه به طور متوسط هفته ای پنج کابوس می بینند.
«حوضیفا یازجی» مدیر منطقه غزه در شورای پناهندگان نروژ گفت که این آمار میزان رنجی را که آخرین حمله 11 روزه به غزه متوجه بسیاری از کودکان کرده است، نشان می دهد.
به گفته یازجی، شورای پناهندگان نروژاز زمان راه اندازی خدمات آسیب درمانی برای کودکان در غزه در سال 2012 با 118 مدرسه کار کرده است و از 75000 کودک پشتیبانی می کند.
وی گفت: «اما ما در حال حاضر با یک شکاف بزرگ در خدمات پشتیبانی روانشناختی پس از تجاوزات اخیر روبرو هستیم. انتظار می رود که تعداد کودکان نیاز به روان درمانی سه برابر شود.»
یک نیاز فوری
یازجی گفت: شرایط سنگین انسانی که کودکان در نوار غزه تجربه می کنند شرایط روحی و روانی آنها را بدتر می کند، اما حملات نظامی بدترین تأثیر را روی کودکان دارد.
وی گفت: محاصره 14 ساله رژیم صهیونیستی، افزایش سطح فقر که 50 درصد از جمعیت را در بر می گیرد، نرخ بیکاری 55 درصد و سیستم فرسوده مراقبت های بهداشتی همه و همه باعث رنج کودکان می شود.
کودکان زیر 18 سال 45 درصد جمعیت نوار غزه را تشکیل می دهند. یازجی به الجزیره گفت: حداقل 90 درصد از ساکنان غزه به دلیل حملات مکرر نظامی و شرایط ویرانگر انسانی در نوار، به حمایت و درمان بهداشت روان نیاز دارند.
