مسابقه سال آینده الیزه به نظر می رسد نبردی بین «امانوئل ماکرون» و رهبر راست افراطی باشد. و برخی معتقدند که ممکن است او این بار برنده شود.
به گزارش جماران، گاردین در گزارشی نوشت: در «پلاس دو لا رپوبلیک» از میدان های اصلی پاریس که مجسمه ماریان در آن بنا شده، اسکیت بازان حال و هوای بحث در مورد سیاست را ندارند.
برای جوانان در اینجا، مانند همه جا، زندگی طی بیماری همه گیر کرونا متوقف شده است که باعث توقف تحصیلات، مشاغل، معاشرت ها و مهمانی ها شده است. آنچه آنها می خواهند زندگی آنهاست، نه اینکه در مورد انتخابات صحبت کنند.
یکی از اسکیت بازان جوان می گوید: در حال حاضر مسائل مهم دیگری وجود دارد که باید نگران آنها باشید.
در خارج از پاریس اوضاع متفاوت است. در استان ها، رقابت برای ورود به الیزه آغاز شده است. سال دیگر همین موقع، فرانسه در بحبوحه آن چیزی خواهد بود که رقابت بسیار سخت - انتخابات ریاست جمهوری بعد از دوران کرونا - قلمداد می شود.
نظرسنجی ها نشان می دهد که اولین دور انتخابات شامل طیف متفاوتی از کاندیداها از همه احزاب سیاسی خواهد بود که همگی حذف خواهند شد و به رقابت بین «امانوئل ماکرون و مارین لوپن» منجر خواهد شد.
همچون جوانان در «پلاس دو لا رپوبلیک»، دولت ماکرون با مسائل دشواری در رابطه با کووید 19 مواجه است که باید از عهده آن بر آید، اما لوپن کاملا در حالت رقابت انتخاباتی است. او روز جمعه توئیت کرد حزب متبوعش «جبهه ملی» مقر انتخاباتی خود را در خیابان شانزدهم پاریس پیدا کرده است.
در «بورگوندی» جبهه ملی شروع به کار کرده، پوسترهای خود را روی تابلوهای اعلانات شهرداری می چسباند و از طریق صندوق های پست آگهی می فرستد، و از رای دهندگان می خواهد در انتخابات منطقه ای ژوئن از کاندیدای جبهه ملی حمایت کنند.
به استان «پروانس» در جنوب بروید، یک سنگر بسیار راست گرا، و جبهه در تلاش است تا هر دو دور انتخابات منطقه ای را به راحتی پیروز شود، هرچند مردم محلی تنها می گویند آماده اند کلیدهای الیزه را به او تحویل دهند.
«کلاود میلسی» یک شهروند 72 ساله فرانسوی ساکن شهر «نیس» می گوید او به لوپن به عنوان رئیس جمهوری رای خواهند داد زیرا فکر می کند که زمان تغییر فرا رسیده است. با این حال صاحب یک مغازه مشهور قهوه فروشی در نزدیکی شهر «کن» در جنوب فرانسه می گوید هر چند این منطقه «نسبتا راست گرا» است اما احساس می کند دوران حزب جبهه ملی نیز سر آمده است. او می گوید: «دیگر هیچ کس خواهان نژادپرستی و جنگ داخلی نیست.»
محبوبیت ماکرون اکنون حدود 37 درصد است که با این حال بیش از محبوبیت دو نفر از روسای جمهوری سلف خود در همین دوره از انتخابات است. «نیکولا سارکوزی» در همین دوران از ریاست جمهوری خود 29 درصد و فرانسوا اولاند 17 درصد محبوبیت داشت؛ هر چند که هر دوی آنها روسای جمهور یک دوره ای بودند.
ماکرون همزمان با بحران سلامت ناشی از شیوع ویروس کرونا آن را نوعی «جنگ» توصیف کرده است، مشاورانش بر این باورند که این مساله - صرف نظر از این که اعلام کند که قصد شرکت در انتخابات برای دور دوم را دارد یا خیر - می تواند در انتخابات سال آتی مشکلاتی را برای او به باور آورد.
«سیلواین کرپون» یک کارشناس احزاب راست افراطی در دانشگاه «تورز» فرانسه گفت: پیروزی لوپن ممکن، اما باورکردنی نیست.
او گفت: 6 سال پیش مطمئن بودیم که لوپن در انتخابات پیروز نمی شود اما اکنون اوضاع تغییر کرده و او شانس بیشتری نسبت به آخرین بار دارد. پس از انتخابات ریاست جمهوری یک انتخابات سراسری برگزار می شود و جبهه ملی نمایندگان محلی یا منطقه ای کم و نمایندگان منتخب کمی در پارلمان دارد، امکانات مالی بسیار کمی دارد و رای دهندگان زیادی ندارد. البته اگر او انتخاب شود یک انقلاب خواهد شد اما او توانایی کسب اکثریت پارلمان و تشکیل دولت را ندارد.
برخی پیش بینی ها نشان می دهد حتی اگر لوپن رئیس جمهوری شود حزب او بعید است بتواند اکثریت را در پارلمان به دست آورد.
محتمل ترین نتیجه این امر ائتلاف با جریان اصلی و در نتیجه کاهش قدرت وی خواهد بود. با این حال، لوپن در صورت رئیس جمهور شدن رئیس نیروهای مسلح و مسئول دفاع و سیاست خارجی خواهد بود.
کرپون گفت: «او هنوز هم می تواند صدمات زیادی وارد کند. تاکنون 9 کاندیدا از جمله «ژان لوک ملانشون» برای حزب چپگرای «فرانسه تسلیم ناپذیر» آمادگی خود را برای شرکت در رقابت های انتخاباتی اعلام کرده اند. بعید به نظر می رسد حزب سوسیالیست فرانسه در 12 ماه آینده امیدی به شرکت در انتخابات داشته باشد چه برسد به این که بخواهد در این انتخابات پیروز شوند. برای دوره ای کوتاه، «آن هیدالگو» شهردار پاریس، روشن ترین امید سوسیالیست ها به نظر می رسید، اما برآوردهای اخیر نتیجه دور اول وی را فاجعه بار و 5 تا 10 درصد اعلام کرده است.
با این حال، مخالفان جمهوری خواه می توانند یک کاندیدای کاریزماتیک - شاید «ادوارد فیلیپ» نخست وزیر محبوب سابق - را از کلاه سیاسی بیرون بکشند.
همه 27 نظرسنجی که از ابتدای سال 2021 انجام شده نشان می دهد که ماکرون و لوپن شانه به شانه هم به دور دوم انتخابات راه خواهند یافت. در هیچ یک از 12 نظرسنجی انجام شده درباره دور دوم، لوپن پیروز انتخابات نخواهد بود.
اما تحلیلگران سیاسی خاطرنشان می کنند که شاید نظرسنجی ها ارزش برگه چاپی را نداشته باشند. «الکساندر دز» استاد دانشگاه فرانسه گفت: نظر سنجی ها به شکلی از پیش بینی خودشکوفا تبدیل شده است. یعنی فرد چنان به «پیش گویی و پیش بینی» خود در مورد موضوعی در آینده ایمان دارد که ناخودآگاه رفتار و کوشش او برای محقق ساختن آن موضوع هم جهت شده و به این دلیل سرانجام آن موضوع و مورد تحقق پیدا کند.
تحلیلگران معتقدند که سیستم رای دهی دو مرحله ای به نفع حزب جبهه ملی نیست زیرا باید ائتلاف سازی کند که اغلب در این کار مشکل دارد.
کرپون می گوید: بسیاری از مردم در سال 2017 به لوپن رای دادند اما گفته اند که دیگر این کار را نمی کنند. با این حال زمان بسیاری باقی مانده، چه کسی می داند؟»
ماکرون احتمالا با آنچه که الیزه «تاثیر چرچیل» توصیف کرده مواجه است. آیا جمعیت خسته از کرونا دست رد به سینه او خواهند زد همان طوری که انگلیسی ها در انتخابات سال 1945 در قبال رهبر دوران جنگ خود انجام دادند - و به دنبال باز کردن فصل تازه ای در دوران بعد از بحران کرونا خواهند بود؟
در دو دور قبلی انتخابات ریاست جمهوری فرانسه کاندیداهایی که پیروزی آنها تضمین شده بود شامل «دومینیک استراوس کان» از حزب سوسیالیست در انتخابات 2012 و «فرانسوا فیلون» از حزب راست در انتخابات 217 به دلایل رویدادهای غیرقابل پیش بینی تنها چند هفته قبل از انتخابات دچار اشتباه شدند و از دور خارج شدند.
اگر همان طوری که «هارولد ویلسون» نخست وزیر و سیاستمدار عضو حزب کارگر انگلیس در دهه 1960 بیان کرد در سیاست، یک هفته هم زمان زیادی است، یک سال کارزارهای انتخاباتی فرانسه نیز «یک عمر» است و رویدادهایی که در این مدت رخ می دهد به رای دهندگان، نظرسنجی ها و تحلیلگران آموخته که هیچ چیز قطعی نیست و امکان تغییر هر چیزی وجود دارد.
در دور گذشته لوپن تبلیغات انتخاباتی خود را با شعارهایی که ترامپ را به کاخ سفید رساند، آغاز کرد و قول داد در صورت پیروزی در انتخابات، سیاست «اول فرانسه» را در پیش بگیرد. به همین دلیل او را «ترامپ فرانسه» می دانستند. وی همچنین در یکی از سخنرانی های خود سیاست مهاجرت گسترده، جهانی شدن و افراط گرایی اسلامی را هدف حمله قرار داد و فرانسوی را به الگو گرفتن از رای دهندگان آمریکایی حامی ترامپ تشویق کرد؛ کسانی که منافع ملی را در صدر اولویت های خود قرار دادند.
