سنا هنوز هم مشکل حضور دونالد ترامپ را دارد گویا سایه او همیشه بر سر آنها خواهد ماند.
به گزارش جماران، سی ان ان گزارش داد طی 10 روز گذشته، دو اتفاق افتاد که روشن می کند الف) ترامپیسم به جایی نمی رسد و ب) تلاش جمهوری خواهان برای تصاحب مجدد کنترل سنا در نوامبر آینده پیچیده می شود.
اولین اتفاق این است که «اریک گرایتنز» فرماندار جمهوری خواه سابق میسوری که در سال 2018 و در میان چندین ادعای سوء رفتار جنسی و تبلیغاتی از سمت خود استعفا داد، برای کسب کرسی سنا از «روی بلانت» کاندید می شود.
مورد دوم این است که «مو بروکس» نماینده آلاباما یکی از سرسخت ترین مدافعان ترامپ و معتقد به این عقیده که نتیجه انتخابات سال 2020 به نوعی از رئیس جمهور چهل و پنجم دزدیده شده است، برای کرسی باقی مانده توسط «ریچارد شلبی» جمهوری خواه که بازنشسته شده، کاندید می شود.
گرایتنز و بروکس اطمینان حاصل کردند که در اعلام کاندیداتوری خود از حمایت شان از دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق هم یاد کنند.
گرایتنز گفت: «آنها به کسی احتیاج دارند که همانطور که من متعهد هستم از سیاست های رئیس جمهور آمریکا رئیس جمهور ترامپ دفاع کند و همچنین از مردم میسوری در برابر برنامه های چپ گرای رادیکالی «جو بایدن، نانسی پلوسی و چاک شومر» محافظت کند.»
بروکس در اعلامیه خود گفت: «سیستم انتخاباتی جمهوری ما، که زیربنای هر جمهوری است، مورد حمله قرار گرفته است. در سال 2020، آمریکا بدترین تقلب رای دهندگان و سرقت انتخاباتی را در تاریخ تجربه کرد.»
بنابراین گرایتنز و بروکس وارد شده اند. و این یک مشکل بزرگ برای افرادی مانند «میچ مک کانل» رهبر اقلیت سنا است که با جدیت به دنبال کسب رهبر اکثریت سنا در انتخابات 2022 است.
چرا؟ ساده است. بروکس و گراینز، با توجه به وفاداری بی حد و حصر خود به ترامپ - بدون ذکر اقداماتشان در ایالت های خود - احتمالاً به عنوان پیشگامان کاندیداتوری جمهوری خواهان در هر دو ایالت آغاز به کار خواهند کرد.
مشکل چیست؟ به دلایل مختلف، گریتنز و بروکس در صورت خاتمه یافتن کارشان به عنوان کاندیداهای حزب جمهوری خواه، می توانند کرسی های جمهوری خواهان را که باید ایمن باشند، به خطر بیندازند.
در سال 2015 یک زن نزد قانونگذاران ایالتی شهادت داد که توسط گرایتنز مجبور به اعمال جنسی شده است - و اینکه او تهدید کرده بود که عکس های او را منتشر کند، مگر اینکه او در مورد ماجرا سکوت کند. گرایتنز این ماجرا را پذیرفت اما ادعاهای دیگر را رد کرد و در نهایت توسط قانونگذاران مجبور به استعفا شد.
از طرفی، بروکس، شاید تنها صریح ترین مدافع دروغ بزرگ «سرقت انتخاباتی سال 2020» باشد. وی اولین عضو کنگره بود که اعلام کرد با گواهینامه های آراء الکترال در چند ایالت مخالفت خواهد کرد. وی در تظاهرات 6 ژانویه که منجر به شورش در کنگره شد، سخنرانی کرد. و حتی پس از آن شورش، بروکس بدون اینکه مدرکی نشان دهد، اصرار داشت که گروه های چپگرا مانند آنتیفا پشت این آشوب بوده اند.
اکنون، به هیچ وجه مشخص نیست که اظهارات گذشته و سوابق این دو نفر چه در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان و چه در انتخابات عمومی موجب رد صلاحیت آنها شود یا خیر. و در «میسوری و آلاباما»، کاندیدای جمهوری خواه - مهم نیست که چه کسی باشد - با یک برتری آشکار در انتخابات عمومی علیه یک دموکرات کارش را شروع می کند.
اما به یاد داشته باشید برای اینکه جمهوری خواهان سنا را پس بگیرند، باید حداقل یک کرسی دموکرات را هدف بگیرند؛ در حالی که کرسی های دیگر خود را از دست ندهند. و در حالی که بروکس و گرایتنز می توانستند این دو ایالت را برای جمهوری خواهان حفظ کنند، هر کدام از آنها نقاط ضعف قابل توجهی به عنوان کاندیدا دارند که می تواند حزب ملی را مجبور به صرف پول برای عبور از خط پایان کند.
و هر دلار (یا یک میلیون دلار) برای نگه داشتن میسوری یا آلاباما هزینه می شود یک دلار است که برای چرخاندن کرسی حزب دموکرات در آریزونا یا جورجیا یا نوادا هزینه نمی شود.
نکته: کسب اکثریت سنا فقط بدست آوردن کرسی های رقابتی نیست. این مسئله همچنین در مورد کنار گذاشتن کرسی های غیر رقابتی در اوایل انتخابات است. کاندیداتوری گرایتنز یا بروکس انجام این کار را برای جمهوری خواهان بسیار سخت تر خواهد کرد.
