«ترامپیسم» و آینده جمهوری خواهان

به گزارش جماران، وب سایت «کانورسیشن» گزارش داد دونالد ترامپ در انتخابات سال 2020 شکست خورد، اما ایده های پوپولیستی وی ممکن است همچنان به تحریک حزب جمهوری خواه ادامه دهد.

ما می توانیم به عنوان محققان اعتقادات و انتخابات آمریکا، نسخه کمتری از ترامپیسم را که در سال های آینده بر حزب حاکم است، تصور کنیم. ما آن را «پوپولیسم جلا داده شده» می نامیم.

پوپولیسم یک سیاست عامیانه است و بر این فرض بنا شده است که شهروندان عادی از نخبگان ظاهراً فاسد و خودپسند عاقل تر و با فضیلت ترند. شعارهای پوپولیستی اغلب با زبانی خشن و درشت تر از گفتار سیاسی عادی- کمتر شبیه یک سیاستمدار در صحنه و بیشتر شبیه یک پسر کوچه بازاری - بیان می شود.

ترامپ، یکی از متخصصان شعارهای پوپولیستی، با نوشتن توئیتر و توهین این مسئله را به اوج رساند.

پوپولیست های جلا داده شده، با استدلال در مورد همان سیاست هایی که ترامپ انجام داد، رویکرد دیگری را اتخاذ می کنند - محدود کردن مهاجرت، توزیع مجدد ثروت به طبقه کارگر و نه فقط فقرا، مخالفت با سیاست های آگاه کننده جنبش های عدالت اجتماعی، ترویج سیاست های خارجی و تجاری «اول آمریکا» - اما بدون زبان کاملاً متضاد او.

اکنون برخی از جمهوری خواهان بر سر رد پوپولیسم و ​​بازگشت به محافظه کاری سنتی بحث می کنند. این اولویت های دیرینه حزب جمهوری خواه شامل دولت محدود، دفاع ملی قوی از منافع آمریکا در خارج از کشور، ارزش های مذهبی و، شاید مهم تر از همه، شخصیت های سیاسی عادی است.

به دو دلیل - شکست تنگاتنگ انتخاباتی جمهوری خواهان در سال 2020 و تغییر جمعیتی حزب جمهوری خواه - ما معتقدیم که سیاست های پوپولیستی، اگر لفاظی نباشد، همچنان یک موضوع غالب حزب جمهوری خواه خواهد بود.

پوپولیسم در مقابل محافظه کاری سنتی

محافظه کاری معاصر مرتبط با «رونالد ریگان» در دهه 1980 و «جورج دبلیو بوش» در دهه 2000 جنبه های مختلفی دارد، اما می توان آن را در این جمله خلاصه کرد: «شما آنچه را که بدست آورده اید حفظ می کنید، این یک دنیای خطرناک است و خدا خوب است.»

محافظه کاران بخش های اقتصادی، دفاع ملی و اجتماعی دهه های گذشته متفق القول بودند که طبیعت انسانی غیرقابل اعتماد و جامعه شکننده است، بنابراین آمریکا نیاز به دفاع در برابر دشمنان خارجی و انحطاط داخلی دارد.

محافظه کاری پوپولیستی این دیدگاه ها را می پذیرد اما چیز دیگری هم به آن اضافه می کند: علایق و تصورات مردم «عادی» در برابر «نخبگان». بنابراین پوپولیسم مفهوم اشراف طبیعی به ثروت و تحصیل را رد می کند، و این ایده را جایگزین می کند که افرادی را که نخبه می داند، از جمله سیاستمداران شغلی، دیوان سالاران، روزنامه نگاران و دانشگاهیان، منافع خود را با هزینه مردم عادی تبلیغ می کنند.

شکاف هویتی

افزایش اخیر پوپولیسم در آمریکا تا حدودی توسط یک واقعیت اقتصادی روشن صورت گرفته است: گسترش ثروت در 40 سال گذشته تقریباً به طور کامل به بالاترین سطح جامعه رسیده است. در همین زمان، طبقه متوسط از نظر اقتصادی راکد شده یا کاهش یافته است.

تفسیر پوپولیستی این است که نخبگان از جهانی سازی و پیشرفت های فنی مورد تشویق آنها بهره مند شدند، در حالی که مزایای این روندها افراد عادی را دور می زد.

درخواست حمایت از تجارت و مرزهای ملی متعلق به آمریکایی هایی است که احساس عقب ماندن می کنند.

پوپولیسم یک جنبه فرهنگی نیز دارد: نپذیرفتن تعارف ادراک شده و خودخواهی «نخبگان با تحصیلات عالی».

از این نظر پوپولیسم از هویت فرد نشات می گیرد. از نظر پوپولیست ها، همفکران مردم عادی هستند - مردم با درآمد متوسط​​، تحصیل کردگان در سطح  دبیرستان های دولتی و دانشگاه های دولتی، اغلب در سطح کشور.

گرچه محافظه کاری سنتی از حزب جمهوری خواه از بین نرفته است، اما برداشت های پوپولیستی بر بنیادهای جدید طبقه کارگر حزب حاکم است. و اینها شکاف نوظهور در آموزش را نشان می دهد.

پایگاه حزب جمهوری خواه از آمریکایی های متمول و تحصیل کرده به رأی دهندگان فاقد مدرک دانشگاهی تبدیل شده است. در دهه 1990، سفیدپوستان که به دانشگاه نرفتند تمایل داشتند از بیل کلینتون دموکرات حمایت کنند، اما در سال 2016 با 39 درصد از ترامپ جمهوری خواه در مقابل هیلاری کلینتون دموکرات حمایت کردند. در سال 2020، تقریباً برای ترامپ در مقابل بایدن همین بود.

نتیجه سال 2020 و آینده جمهوری خواهان

ما اعتقاد داریم که حزب جمهوری خواه در دور شدن از این هویت جدید کُند عمل خواهد کرد.

حتی پس از همه گیری، رکود اقتصادی، استیضاح، چهار سال احساسات ضد مهاجرتی و اعتراضات سیاه پوستان، بازهم ترامپ رای بالایی آورد.

پیروزی کلی بایدن با اختلاف 7 میلیون رای بود. اما پیروزی وی در کالج انتخاباتی متکی به 45000 رأی در سه ایالت بود. یک کاندیدای قدرتمند جمهوری خواه ، یک مشکل سیاست خارجی برای حزب دموکرات فعلی یا یک شانس کوچک می تواند ریاست جمهوری را بار دیگر به حزب مقابل برگرداند.

حمایت از جمهوری خواهان ، حتی با وجود سخنانشان ضد جنبش «جان سیاهان اهمیت دارد» و ضد مهاجرت، در میان رای دهندگان به طور سنتی دموکراتیک آمریکایی آفریقایی تبار و اسپانیایی تبار تا حدی رشد کرد.

واضح است که ترامپیسم توسط رأی دهندگان به روشی که دموکرات ها آرزو می کردند، رد نشد. کاملاً ممکن بود که اگر بیماری همه گیر رخ نداده بود - که عامل اصلی کاهش حمایت وی بود - دونالد ترامپ همچنان در کاخ سفید باشد.

جمهوری خواهان می توانند نتیجه بگیرند که شکست آنها فقط به دلیل یک اتفاق خارجی بوده است و نه یک رد اساسی سیاستشان. این انگیزه کمی برای تغییر مسیر به حزب می دهد.

در طی چهار سال آینده ما معتقدیم که جمهوری خواهان انتقال به یک پایگاه پوپولیستی را تحکیم می بخشند، البته بدون مقاومت محافظه کاران سنتی.

پیروزی جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری آینده احتمالاً به اتحاد بین محافظه کاران سنتی و پوپولیست ها - با حضور هر دو گروه برای رای دادن - احتیاج دارد. سوال این است که کدام یک ائتلاف را رهبری می کند.

رقابت برای کاندیداتوری جمهوری خواهان در سال 2024 احتمالاً یک مسابقه بین این دو حزب و ایدئولوژی حزب خواهد بود، و برنده نوظهور جمهوری خواهان پس از ترامپ را تعریف می کند.

دارندگان استاندارد 2024

مدعیان جمهوری خواه برای کاندیداتوری 2024 و رهبری جدید جمهوری خواه طیف گسترده ای از پوپولیست ها را در برابر محافظه کاران سنتی در بر می گیرد.

شاید یکی از شاخص های اصلی حرکت به سمت پوپولیسم صیقل یافته؛ تغییر در شعارهای بکار رفته توسط «مارکو روبیو» سناتور جمهوری خواه باشد.

سناتور فلوریدا زمانی محافظه کار سنتی بود، اما پس از آزار و اذیت وی توسط ترامپ در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری سال 2016 جمهوری خواهان، به سمت عوام گرایی سوق پیدا کرد. اخیراً او استدلال کرد که «آینده حزب مبتنی بر یک ائتلاف چند قومی، چند نژادی، طبقه کارگر» برای «مردم عادی ای است که نمی خواهند در شهری زندگی کنند که هیچ اداره پلیسی وجود ندارد تا هر زمان که از چیزی ناراحت شوند در خیابان ها غوغا کنند.»

گرایش مخالف به سمت نپذیرفتن پوپولیسم ترامپیستی با تغییر در استدلال های مطرح شده توسط نیکی هیلی به عنوان مثال بیان می شود. هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل در دولت ترامپ و فرماندار سابق کارولینای جنوبی رهبری ترامپ را رد کرد، اکنون با این استدلال که ما نباید دنبال او می رفتیم.

این دو جمهوری خواه و چندین نفر دیگر رئیس جمهور بالقوه را در آینه می بینند. اینکه کدام یک از جمهوری خواهان فعلی را منعکس می کند، به تغییر مجدد یا تعدیل مجدد پوپولیست ها و سنت گرایان بستگی دارد.

پوپولیسم صیقل یافته - سیاست های ترامپ بدون شخصیت وی - ممکن است آینده هویت جمهوری خواهان باشد.