نخست وزیر رژیم صهیونیستی که در دوران ترامپ تا توانست جولان داد حالا نه فقط در خاورمیانه بلکه در جهان منزوی و طرد شده است.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم به نزوا و طرد شدن نخست وزیر رژیم اشغالگر پس از کنار رفتن ترامپ از قدرت پرداخت و نوشت: بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اشغالگر اسرائیل در داخل و خارج و همزمان با نزدیک شدن به رقابتش در انتخابات کنست(پارلمان رژیم صهیونیستی) به ریاست حزبش«لیکود» در حالتی از انزوا و طرد شدگی بی سابقه ای به سر می رد و می توان نشانه هایی که این نتیجه گیری را مورد تأکید قرار می دهد در این موارد خلاصه کرد:
نخست: حضورش در یکی از دادگاه های اسرائیلی در چند روز پیش و قرار گرفتنش در قفس اتهام به منظور مقدمه چینی جهت محاکمه اش به اتهام تقلب ،فساد ، گرفتن رشوه و ارز و خیانت در امانت.
دوم: کامل شدن هفته سوم و آغاز چهارمین هفته از ریاست جمهوری «جو بایدن» رئیس جمهور جدید آمریکا در حالی که هیچ اثری از برداشتن گوشی توسط وی و تماس با «پادشاه اسرائیل» یعنی نتانیاهو به رغم درخواست ها و التماس های مستقیم و غیرمستقیم نتانیاهو وجود ندارد و اکنون نخست وزیر رژیم اشغالگر از سر شرم و خجالت عرق می ریزد و از دیده ها پنهان می شود.
سوم: سفر دوره ای نتانیاهو به کشورهای حاشیه خلیج فارس که آن را اعلام کرد و قرار بود ابوظبی،دبی و منامه را شامل شود فقط به یک شهر و سه ساعت یعنی ابوظبی محدود شد که به تأخیر افتاد و چه بسا لغو شد زیرا کشورهای حاشیه خلیج فارس که با رژیم اشغالگر توافقنامه های عادی سازی روابط امضا کردند حجم خسارت هایی که در داخل و منطقه به دلیل این توافقنامه ها متحمل شدند را درک کرده اند و بارزترین و مهمترین این خسارت ها تهدید سفارتخانه های شان در چندین پایتخت در جهان و افزایش مخالفت های مردمی داخلی و توقف قراردادهای تسلیحاتی است.
چهارم: «محمد ششم» پادشاه مراکش دعوت نتانیاهو برای سفر به تل آویو را برآورده نکرد؛ نتانیاهو روی این سفر برای جذب رای یک میلیون یهودی مراکشی تبار حساب کرده بود. رئیس پارلمان مراکش نیز دعوت مشابهی را رد کرد و همه تلاش های نتانیاهو برای سفر به مراکش نیز با شکست مواجه شده است. از سوی دیگر، حالتی از ناامیدی در میان مراکشی ها به دلیل عقب نشینی بایدن از به رسمیت شناختن حاکمیت مراکش بر منطقه صحرا و افزایش احتمال بازگشت خشونت و افزایش تنش با همسایه الجزایری حاکم شده است.
پنجم: نزدیک شدن مهلت دولت ایران به ایالات متحده آمریکا و همپیمانان اروپایی اش برای لغو تحریم ها به طور کامل به پایان خود یعنی 21 فوریه کنونی در غیر این صورت تعهدات خود به بندهای توافقنامه هسته ای را کنار می گذارد؛ امری که معنایش غنی سازی اورانیوم با درصد بالا و با سقف باز و اخراج بازرسان بین المللی و پایان همکاری با سازمان انرژی اتمی بین المللی. همه این تحولات در حالی رخ می دهد که هیچ رایزنی میان واشنگتن و تل آویو صورت نمی گیرد.
ششم: دولت آمریکا تهدید کرده است که در صورت عقب نشینی نکردن دولت رژیم اسرائیل از تصمیم خود برای جلوگیری از فرود هواپیماهای آمریکایی در فرودگاه «بن گوریون»در تل آویو،از فرود هواپیماهای شرکت هواپیمایی «العال» اسرائیل در فرودگاه های آمریکا جلوگیری می کند. دولت آمریکا این کار را بر اساس قاعده مقابله به مثل انجام می دهد و مقصر آغازگر این دعواست.
چیزی که می خواهیم بگوییم این است که نتانیاهو دیگر از آن«نازپروردگی» که در طول چهار سال حاکمیت دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا از آن بهره مند بود، برخوردار نیست و با دولت آمریکایی دموکرات به ریاست جو بایدن رو به رو شده است که گرایش انتقامجویانه از او دارد و به او از بالا به پایین و با تحقیر حداقل تا کنون نگاه می کند زیرا وی دشمنی آشکاری با «باراک اوباما» رئیس جمهور اسبق آمریکا داشت که بایدن در آن زمان پست معاون رئیس جمهور در این دولت را داشت.
پاک و منزه است خدایی که اوضاع را تغیر می دهد...دیگر نه «کوشنر» داماد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا وجود دارد و نه «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکاست که از صهیونیست بودن از خود نتانیاهو صهیونیست تر بود و آمریکا نیز پس از تبرئه ترامپ از اتهام تحریک برای حمله هوادارانش به ساختمان کنگره، درگیر دغدغه های داخلی روزافزون خودش از جمله حالت شکاف در این کشور و هرج و مرج اسلحه است که از پیامدهای این شکاف است و ترامپ هم برای بازگشت دوباره به رینگ آستین بالا زده است.
نتانیاهوی متکبر و مغرور بعد از آن که بیشتر«دوستان» و «همپیمانان» قدیمی و جدید پشت او را خالی کردند و بعد از آن که حجم تظاهراتی که مقر وی را محاصره کرده و خواستار کناره گیری اش از قدرت و تسریع در تدابیر محاکمه وی هستند بزرگتر شده است با انزوای روزافزونی مواجه شده است این در حالی است که در مقابل، قدرت دشمنانش مضاعف و خطرشان بیشتر شده است و ما در اینجا درباره ایران و بازوهای نظامی و کوبنده اش در منطقه سخن می گوییم.
نتانیاهو و خود اسرائیلی ها به این درک رسیده اند که حجم آنها به سرعت در حال کوچک شدن است و به کوچکی واقعی خودش بر می گردد زیرا بایدن کارشناس امور خاورمیانه به این درک رسیده است که این بزرگ شدن که در آن زیاده روی شده و شروع به افول کرده بر اساس و پایه هایی واقعی و محکم تکیه ندارد و «اهلی کردن» کشورهای همجوار منجر به انتقال پرچم مقاومت به بازوهای نظامی«غیردولتی» شد که از ارتش های کشورها به لحاظ مدیریت و اراده و تسلیح قوی تر هستند، این تحولات با تغییرات سریعی همزمان شده است که عنوان برجسته شان صعود قدرت بین المللی و منطقه ای جدیدی است که همه معادلات قدیمی را تغییر داده و تغییر می دهد و سلطه آمریکا-اروپایی بر جهان که از بیش از یک قرن حاکم بود را متزلزل می کند.
ترامپ نتانیاهو را وقتی متوهم کرد که رویایش برای نابودی تأسیسات هسته ای ایران و تغییر نظام در این کشور را محقق می کند، فریب داد و برایش میراثی جز ترس و دروغ و بیسکویتی بدون آرد به جای نگذاشت و قدرت را در حالی ترک گفت که ویروس انزوا و طردشدن را به نتانیاهو و دولت نژادپرستش منتقل کرد و با داشتن چنین دوستانی چه نیازی به دشمن است.
