نیویورکر: آینده ترامپیسم چیست؟

به گزارش جماران، «جان کاسیدی» مقاله نویس نیویورکر در مطلبی نوشت: دونالد ترامپ در نخستین روزهای خود به عنوان رئیس جمهور سابق، حتی در روزنامه محلی جدید خود هم هیچ عنوانی را به خود اختصاص نداد. عصر روز پنجشنبه، تیتر اصلی صفحه اصلی روزنامه «پالم بیچ پست» اعلام کرد که تعداد موارد ابتلا به ویروس کرونا در پالم بیچ از صد هزار نفر گذشته است. جو بایدن در واشنگتن در نقش خود به عنوان «فردی ضد ترامپ» ظاهر شد و برخی از بحث برانگیزترین سیاست های سلف خود را لغو کرد، خواستار وحدت شد و از طرح جدیدی برای مقابله با همه گیری رونمایی کرد.

با نوشتن مقالات انتقادی در مورد ترامپ به طور منظم در طول پنج سال گذشته، من مانند هر کس خوشحال خواهم شد که او را در کتاب های تاریخ چال کنم و بر روی چالش های رئیس اجرایی جدید تمرکز کنم. اما، البته این کشور با چهل و پنجمین رئیس جمهور خود تجارت ناتمامی دارد: «نانسی پلوسی» رئیس مجلس نمایندگان قصد دارد روز دوشنبه پرونده استیضاح علیه ترامپ را به سنا منتقل کند و محاکمه را آغاز کند.

در اوایل هفته، «میچ مک کانل» که اکنون رهبر اقلیت سنا را در دست دارد، اظهار داشت که شروع دادرسی استیضاح ترامپ را تا فوریه به تأخیر می اندازد. ترامپ به نوبه خود اصرار دارد که او نیز تجارت ناتمامی داشته باشد. وی در سخنرانی خداحافظی خود گفت: «من می خواهم شما بدانید که جنبشی که ما آغاز کردیم تازه آغاز شده است.» در آخرین روز کامل ریاست جمهوری ترامپ، دستیارش «جیسون میلر» تصویری از کاخ سفید را در توئیتر منتشر کرد با عنوان «تا سال 2025». 

اما این فقط سر و صدای بیهوده بود. در حال حاضر ریاست جمهوری دیگر ترامپ بعید به نظر می رسد. رفتار ترامپ از زمان انتخابات، به ویژه تحریک شورش مرگبار 6 ژانویه در ساختمان کنگره، آسیب های سیاسی زیادی به وی وارد کرده است.

استیضاح شدن برای دومین بار ، تنها آغاز مشکلات ترامپ است. تلاش وی برای کودتای شخصی باعث شد تا برخی از رهبران جمهوری خواه در واشنگتن سرانجام از او جدا شوند و این باعث شد شرکت های بزرگ از هر چیزی که با برند ترامپ مرتبط باشد، فرار کنند. همانطور که هفته گذشته اشاره کردیم، او اکنون چنان اوضاع وخیمی دارد که بسیاری از مشاغل ترامپ با چالش های بزرگی روبرو هستند. حتی اگر او بخواهد در مسیر جدیدی مانند ایجاد یک شبکه تلویزیونی وارد شود، کاملاً روشن نیست که او بتواند شرکای لازم را پیدا کند و بودجه لازم را جمع آوری کند. همچنین به نظر می رسد که وی با برخی از پیاده نظامیان خود، از جمله برخی از اراذل راستگرای افراطی که در حمله 6 ژانویه به کنگره شرکت داشتند، بیگانه شده است. آنها از این که چگونه او در روزهای پس از خشونت از آنها دور شد، عصبانی شدند. 

بزرگترین ضربه به ترامپ چیست؟

از نظر سیاسی، بزرگترین ضربه به ترامپ این است که وی بستر اصلی رسانه اجتماعی خود - توییتر - را به طور دائم از دست داده است و مشخص نیست که آیا پلت فرم ثانویه او - فیس بوک - در نهایت اجازه بازگشت به او را می دهد یا خیر. روز پنجشنبه، شرکت مارک زاکربرگ گفت که تصمیم دائمی بودن تعلیق حساب کاربری ترامپ را به یک هیئت نظارت خارجی ارجاع داده است. «نیک کلگ» مدیر ارتباطات و سیاست فیس بوک در پستی نوشت: با توجه به اهمیت تصمیم به منع استفاده از ترامپ، «ما فکر می کنیم که برای هیئت مدیره بررسی آن مهم است و به یک قضاوت مستقل در مورد اینکه آیا باید آن را تأیید کرد یا خیر، نیاز است.»

اغراق در مورد اهمیت از دست دادن حضور آنلاین ترامپ که در رشد سیاسی و ریاست جمهوری وی مهم بود، دشوار است. به طور کلی، ترامپ هرگز حرف خیلی جدیدی برای گفتن نداشت. موفقیت وی مبتنی بر بهره برداری از تعدادی از پدیده هایی بود که مدتهاست جامعه آمریکا را به ستوه آورده است: احساسات ضد مهاجرتی، نژادپرستی، اختلاف طبقاتی، کینه توزی از نخبگان ساحلی، مخالفت با سیستم های ارزشی لیبرال، اعتقاد به نظریه های توطئه و شکایات اقتصادی واقعی. استفاده متبحرانه ترامپ از اینترنت او را از شر جمهوری خواهانی مانند «پت بوکانان و سارا پیلین» خلاص کرد. حساب توئیتر او را قادر ساخت تا رسانه ها را کنار زده و مستقیماً با طرفدارانش صحبت کند.

هنگامی که او در قدرت بود، این امر به وی امکان داد که دستور کار روزانه اخبار را دیکته کند، نظریه های توطئه را شناور کند، افرادی را که او را دور می زدند مجازات کند و خود را دائماً در اذهان عمومی نگه دارد. بدون پیگیری گسترده وی در رسانه های اجتماعی، بازگشت دوباره برای او بسیار دشوارتر خواهد بود. ترامپ بدون حساب توییتر، یک فرمانده بدون شمشیر است.

ترامپ ممکن است حزب جمهوری خواه را در مشتش بگیرد

اما این بدان معنا نیست که باید او را کنار گذاشت، اشتباهی که سیاستمداران و مفسران قبلاً مرتکب شده اند. حتی گرچه او از ماه نوامبر آسیب بزرگی به خود وارد کرده است، اما جنبش پوپولیست راستگرا که او رهبری آن را برعهده داشت و نیروهای اساسی که از آن تغذیه می کرد، هنوز هم حضور گسترده ای دارند و بخش های زیادی از حزب جمهوری خواه هنوز در کل آنها وجود دارد - همانطور که این واقعیت مشهود است که تنها چند ساعت پس از حمله به کنگره در 6 ژانویه ، بیش از نیمی از حزب جمهوری خواه مجلس به چالش کشیدن نتایج انتخابات در آریزونا و پنسیلوانیا رای داد. به طور گسترده ای گزارش شده است که مک کانل و دیگر رهبران جمهوری خواه در سنا اکنون می خواهند از دادگاه استیضاح پیش رو برای گرفتن کنترل جمهوری خواهان از ترامپ بهره ببرند. اما تا زمانی که این اتفاق بیفتد، گزارش های مربوط به قطع رابطه حزب با او باید با بدبینی شدید دنبال شود. ترامپ در حالی که در پالم بیچ نشسته است، ممکن است حزب جمهوری خواه را در مشتش بگیرد.

متأسفانه ترامپ هنوز طرفداران زیادی دارد

حتی بدون پسرهای مغرور که هنوز هم می توانند به سمت ترامپ برگردند، متأسفانه رئیس جمهور سابق هنوز طرفداران زیادی دارد. طبق نظرسنجی وب سایت 538، وی کاخ سفید را با امتیاز تأیید 38.6 درصد ترک کرد. نظرسنجی ریل کلیر پالیتیکس، که داده ها را به طور متفاوتی افزایش می دهد، این رقم را 41.1 درصد اعلام کرد. در هر دو میانگین نظرسنجی، رتبه های ترامپ کمی بالاتر از رقم پائینی بود که در اواخر سال 2017 به آن رسیده بود.

ممکن است برای بسیاری از خوانندگان باوراین اطلاعات کار دشواری باشد، اما این مسئله از لحظه سوار شدن وی به پله برقی در برج ترامپ در ژوئن 2015 آشکار شده است. او هرگز از حمایت اکثریت افراد در کشور برخوردار نبوده است. اما حتی با پایان ننگ آور ریاست جمهوری اش، او باز هم به اندازه کافی پشتیبانی برای خود حفظ کرد تا سایر فرصت طلبان محافظه کار را متقاعد کند که ترامپیسم (البته بدون ترامپ) در آینده جمهوری خواهان وجود خواهد داشت. «تد کروز و جاش هاولی» با نگاه به انتخابات 2024 رأی داده اند که برخی از نتایج الکترال کالج را رد کنند. سایر امیدهای ریاست جمهوری، مانند «تام کاتن و رند پال» تا این حد پیش نرفتند، اما آنها بسیاری از دستورات تفرقه انگیز ترامپ را تصویب کرده اند. و کنگره جدید شامل برخی از متعصبان واقعی ترامپ است. یکی از اولین اقدامات رسمی «مارجوری تیلور گرین» عضو جدید کنگره  طرح موارد استیضاح علیه بایدن بود. در اولین آخر هفته ریاست جمهوری جدید، «ترامپیسم» هنوز زنده و پرطرفدار است.