هجوم بی سابقه حامیان دونالد ترامپ به کنگره آمریکا همچنان در کانون توجه و تحلیل رسانه های جهان قرار دارد و فصل جدیدی را در بررسی تحولات سیاسی این کشور می گشاید.
به گزارش جماران، شب پنج شنبه و تنها ساعتی بعد از پایان سخنرانی ترامپ نشست مشترک کنگره با ریاست «مایک پنس» آغاز شد اما در همان ساعات اولیه خبری نمایندگانی که در حال تایید آرای الکترال کالج بودند را به ترس و لرز انداخت و آن هجوم حامیان ترامپ به ساختمان کنگره بود. توقف نشست مشترک مجلس نمایندگان و سنای آمریکا برای شمارش آرای گزینشگران انتخابات ریاست جمهوری که با یورش هواداران دونالد ترامپ به داخل ساختمان کنگره متوقف شد واکنش های بین المللی را در پی داشت و بسیاری از سران و مقامات عالی جهان ضمن سرزنش اقدام ترامپ و هوادارانش در به راه انداختن شورش، نسبت به وقایع واشنگتن ابراز نگرانی کردند.
هجوم بی سابقه هواداران دونالد ترامپ به کنگره آمریکا همچنان در کانون توجه و تحلیل رسانه های جهان قرار دارد و فصل جدیدی را در بررسی تحولات سیاسی این کشور می گشاید. در اغلب بحث ها از تحریک و تشویق ترامپ به عنوان عامل اصلی در این زمینه یاد می شود. اما این اتفاق، روی دیگری هم دارد. اگر از منظر رویکردهای گذشته آمریکا به حادثه تسخیر کنگره نگاه شود، می توان گفت کاری که آمریکا مدت ها با سایر کشورها انجام می داد و شورش های اجتماعی علیه دولت ها را تحریک می کرد؛ اکنون دامنگیر خودش شده است. از این دید شاید بتوان «ترامپیسم» را پروژه ای تلقی کرد که به نوعی «مهندسی معکوس» شده باشد.
بنابراین جا دارد در این گزارش به برخی تحلیل های تامل برانگیز رسانه های جهان از «تسخیر کنگره» بپردازیم:
خبرگزاری فرانسه: آمریکا از عرش به فرش افتاد
هجوم تظاهرات کنندگان حامی ترامپ به کاخ سفید، ضربه بسیار سختی به وجهه بین المللی آمریکا وارد آورد.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: هجوم تظاهرات کنندگان حامی ترامپ به کاخ سفید، ضربه بسیار سختی به وجهه بین المللی آمریکا وارد آورد و سبب حیرت متحدان و تمسخر رقبایش شد.
این حادثه برای کشوری که بیش از یک قرن است همواره در هر آزمونی، فضایل دموکراسی خود را ستوده، و رونالد ریگان رئیس جمهور اسبق، آمریکا آن را همانند «شهری که بر روی تپه می درخشد، توصیف کرده» شرم آور است؛ و حالا مدت هاست درباره این تصویر از آمریکا اتفاق نظر وجود ندارد. اما پس از چهار سال ریاست جمهوری ترامپ، دیگر همین چند ساعت کافی بود تا آمریکا کاملا از عرش به فرش بیفتد. به طوری که جرج دبلیو بوش، رئیس جمهور اسبق آمریکا، خود از این نمایش که در شان یک «جمهوری موز» است حیرت زده شد. (جمهوری موز به کشور‌هایی با نظام ناپایدار و کم توسعه یافته اشاره دارد.)
برخی حوادث تاریخی را به میان کشیدند تا آن را با حمله بی سابقه به نماد دموکراسی آمریکا (کنگره) مقایسه کنند. برای مثال وزیر خارجه آلمان آن را با آتش سوزی ساختمان رایشس تاگ (ساختمان پارلمان آلمان) در دوره نازی مقایسه کرد.
فراتر از شوکی که این حوادث داشت، شمار بسیاری درباره تأثیر دراز مدت این حادثه بر تصویر نخستین قدرت جهانی نگران شدند.
برای برخی این حادثه فرصتی برای انتقام جویی از آمریکا، با لحنی آرام یا با لحنی تمسخر آمیز بود. وزیر خارجه ونزوئلا، با تقلید از بیانیه هایی که اغلب واشنگتن منتشر می کند، از این خشونت ابراز «نگرانی» کرد و آمریکا را به پیش گرفتن «راه ثبات و عدالت اجتماعی» فراخواند.
رویترز: بخش شرم آور از تاریخ آمریکا
خبرگزاری رویترز به نقل از نماینده جمهوری خواه ایالت یوتا در مجلس سنای آمریکا، رویداد‌های روز چهارشنبه را در کنگره این کشور «شورشی یاغی گرایانه خواند که با تحریک دونالد ترامپ» اتفاق افتاده و تاکید کرد نقش همدستان ترامپ در این بخش شرم آور از تاریخ آمریکا هیچگاه از خاطر مردم پاک نخواهد شد.
سناتور «میت رامنی» گفت: «امروز به علت غرور زخم خورده‌ی مردی خودخواه و عصبانیت هواداران او گردهم آمده ایم. او در دو ماه گذشته از روی عمد به هوادارانش اطلاعات غلط و ساختگی داد و صبح امروز آنها را وادار به اقدام کرد. رویداد امروز در اینجا، شورشی یاغی گرایانه بود که با تشویق و تحریک رئیس جمهور آمریکا اتفاق افتاد. آنانی که به پشتیبانی از نخستین ترفند خطرناک او ادامه دادند و به نتایج انتخاباتی قانونی، مشروع و دموکراتیک اعتراض کردند همدستی شان برای همیشه در حملهی بی سابقه به دموکراسی در کشورمان در خاطره‌ها باقی خواهد ماند. نقش آنها در این بخش شرم آور از تاریخ آمریکا از یاد نخواهد رفت. این میراثی که از آنان بر جا می ماند.»
وال استریت ژورنال: ترامپ بی سر و صدا از قدرت کنار برود
روزنامه وال استریت ژورنال در سرمقاله خود با عنوان «روز‌های پایانی دونالد ترامپ» نوشت: بهترین کاری که دونالد ترامپ می تواند انجام دهد این است که استعفا کند تا یک بار دیگر آمریکا با یک کشمکش استیضاح مواجه نشود.
حمله به نهاد قانون گذاری از جانب رئیس جمهوری که سوگند خورده قوانین آمریکا را رعایت کند فراتر از امتناع از قبول شکست است. این اقدام عبور از خطوط قانون اساسی است که ترامپ پیشتر نیز از آنها عبور کرده است. این اقدام قابل استیضاح است. پرسش مرتبط، اما جداگانه این است که آیا استیضاح یا برکناری بر اساس اصلاحیه 25ام قانون اساسی در حال حاضر به نفع کشور است. دومین گزینه به نظر عاقلانه نیست مگر اینکه ترامپ تهدیدی را در خصوص برخی اقدامات بی پروایانه یا غیرقانونی مطرح کند. او پس از روز چهارشنبه قول داد تا به روند منظم انتقال قدرت کمک کند. تشکیل گروهی در کابینه برای برکناری ترامپ، شبیه کودتایی در واشنگتن خواهد بود و به ترامپ این امکان و بهانه را می دهد تا نقش قربانی سیاسی را بازی کند.
استیضاح، مزیت شفافیت و پاسخگویی سیاسی را در خود دارد. اگر آرای کافی برای محکوم کردن در سنا وجود داشت، به نظر می رسید این مسئله کمتر به موضوع حزبی تبدیل می‌شد. بهترین دلیل استیضاح، تنبیه کردن ترامپ نیست بلکه پیامی به روسای جمهور آتی است مبنی بر اینکه کنگره از خود در برابر پوپولیست هایی از همه طیف های ایدئولوژیک که خواستار به راه انداختن آشوب و تهدید کنگره یا اعضایش هستند، حمایت می کند.
اما استیضاح دیرهنگام در این دوره، آسان یا بدون کینه ورزی نخواهد بود. این امر بیش از پیش حامیان ترامپ را به راهی می‌کشاند که به حکومت داری بایدن کمکی نخواهد شد چه برسد به رفع اختلافات حزبی. این اقدام، آتش سیاسی خاکستر‌های رو به خاموشی روز چهارشنبه را مشتعل می کند.
اگر دموکرات ها از فرایند استیضاح در سال 2019 بد استفاده نکرده بودند، اکنون اعتبار بیشتری برای این استیضاح داشتند. اگر بایدن حامیان استیضاح را به نام دور ماندن از سیاست های نابودکننده منصرف کند، می تواند حمایت بیشتری جلب کند.
در این مقاله تاکید شده که اگر ترامپ بخواهد از دومین استیضاح جلوگیری کند بهترین راه پیش روی او این است که به صورت شخصی مسئولیت این وقایع را برعهده گیرد و استعفا کند. این بهترین راه حل خواهد بود چرا که فورا وظایف ریاست جمهوری به مایک پنس واگذار می‌شود. این امر، سرنوشت ترامپ را همچون «ریچارد نیکسون» در دستان خودش قرار می‌دهد.
ما می دانیم رفتاری آبرومندانه از ترامپ محتمل نیست. به هر حال این هفته احتمالا مشخص شد که ترامپ یک شخصیت سیاسی نگران کننده است. برای همه از جمله شخص ترامپ بهترین گزینه است که بی سر و صدا از قدرت کنار برود.
واشنگتن پست: بایکوت خبری اشغال کنگره آمریکا در غرب
روزنامه واشنگتن پست نوشت: اگر آشوب های واشنگتن در کشور دیگری رخ می داد، رسانه های غربی چگونه پوشش می دادند؟
این اراذل و اوباش توسط شخص ترامپ برای این اقدامات تحریک شده بودند. این رئیس جمهور در خلال سخنرانی در میان هزاران تن از حامیانش در صبح روز حادثه، نتیجه انتخابات ماه نوامبر را «حمله ای فاحش به دموکراسی ما» توصیف کرد و از مردم خواست به سمت کنگره بروند «چون شما هرگز اجازه نمی دهید کشورمان به دوران ضعف بازگردد.»
به سرعت جمعیتی به ساختمان کنگره حمله کردند.
در حالی که ناظران در تقلا بودند این اقدام را کودتا خوانده یا «جرقه یک تصاحب قدرت استبدادی" بنامند، حامیان ترامپ، نمایندگان را به وحشت انداختند و آنها را وادار کردند تا فرایند تایید نتیجه انتخابات را متوقف کنند. صد‌ها نفر از این افراد در حال چپاول اموال و سردادن شعار دیده شدند در حالی که برخی افسران پلیس در موضعی منفعلانه فقط نظاره گر اوضاع بودند.
رسانه های غربی سریع موضوع را جمع و جور کردند. اگر این اتفاق در غرب نمی افتاد، چه می شد؟
آلفوس هاکسلی استاد ادبیات و مطالعات آمریکا از لیبریا گفت: «این رویه با ترامپ شروع نشده است. بزرگترین تهدید پیش روی سفیدپوستان آمریکا همواره نژاد و خشونت در آمریکای سفید بوده است و اگر این کشور با خودش ارتباط برقرار نکند، دموکراسی آمریکا در واقع بهایی سنگین می پردازد. آمریکا هر آنچه را که در روحش باقی مانده است، از دست خواهد داد.»
ایندیپندنت: اگر اشغالگران کنگره سیاه پوست بودند، چه می شد؟
ایندیپندنت انگلیس در تیتری پرسشگرانه نوشت: اگر اشغالگران کنگره سیاه پوست بودند چه می‌شد؟
شماری از تحلیل گران با ابراز شادمانی از بدبختی ایالات متحده می گویند آمریکا اکنون مزه بی ثباتی را که سالیان سال است که به دیگر کشورها صادر می کند، می‌چشد. اما متحدان قدیمی آمریکا اکنون با ترس و دلهره وقایع آمریکا را پیگیری می کنند.
اما حوادث روز چهارشنبه و ورود اوباش هوادار ترامپ به ساختمان کنگره آمریکا باعث شده است سوال ها و تردید‌هایی جدی درباره تدابیر امنیتی در رابطه با کنگره و نیز تفاوت رفتار پلیس در برخورد با معترضان سیاه پوست و سفید پوست به وجود آید.
حوادثی که روی داد تردید‌ها و سوالاتی جدی را در دو حزب درباره آنچه روی داده بود، ایجاد کرد. این سوال که چه روی داد که دو هزار نیروی پلیس ساختمان کنگره اجازه دادند این نفوذ بسیار خطرناک در قلب دولت فدرال ایجاد شود.
انتقاد‌های زیادی نیز درباره رفتار با این جمعیت صورت گرفته است که تقریبا همه آنها سفید پوست بودند؛ این رفتار‌ها با آنچه که پلیس آمریکا با معترضان سیاه پوست انجام می داد، مقایسه شده است. بسیاری به سرکوب خشن اعتراض ها به بی عدالتی نژادی صورت می گرفت اشاره می کنند که تابستان امسال در واشنگتن دی سی و دیگر مناطق آمریکا برگزار می شدند. آسوشیتدپرس در آن زمان گزارش داد که ده هزار نفر در فاصله زمانی پایان ماه مه و ماه ژوئن بازداشت شده اند.
لوفیگارو: دموکراسی آمریکا تَرَک برداشت
لوفیگاروی فرانسه تیتر زد: «تسخیر کنگره، روزی که دموکراسی امریکا ترک برداشت.»
ساختمان کنگره آمریکا طی بیش از 220 سال هرگز دچار چنین وضعیتی نشده بود: انبوهی از افراد خشمگین راه خود را به زور از میان ستون های مرمری باشکوه کنگره گشودند، موجب قطع روند انتقال قدرت شدند، و به کانون بزرگترین دموکراسی جهان بی حرمتی کردند. این روز را باید روزی دانست که دموکراسی آمریکا ترک برداشت.
اشپیگل: حمله به قلب دموکراسی آمریکا
«هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان هم در مطلبی در اشپیگل نوشت: این حمله مختص به آمریکا نبود و تمام دموکراسی غربی را نشانه گرفت.
جهان دموکراتیک شوکه و وحشت زده شده است، اما این کافی نیست. ما به همه حامیان دموکراسی برای پیوستن به نیروهای خود در سراسر جهان نیاز داریم. اگر انگشت اتهام را به سوی آمریکا بگیریم خودخواهانه است. یک چیز کاملا واضح است: کسی مانند ترامپ که سال ها با کلمات آتشین برخورد کرده و مدام طرفداران خود را تحریک می کند، مسئول این حمله به قلب دموکراسی آمریکا است. ما در سراسر جهان می بینیم که چه اتفاقی می افتد، وقتی پوپولیست های رادیکال به قدرت می رسند و به طور سیستماتیک افکار عمومی را علیه نهادهای دموکراتیک تحریک می کنند. دموکراسی از این تناقض و اختلاف سر بر می آورد. اما هنگامی که نفرت محض همه مرزهای نجابت و احترام را می شکند و وقتی زورگویان دیگران را بی صدا می کند، می میرد.
ما به عنوان دوستان آمریکا و به عنوان دوستان دموکراسی برای جو بایدن و کامالا هریس در کار دشوار غلبه بر تقسیم آمریکا آرزوی موفقیت داریم و در مبارزه برای دموکراسی در کنار آنها هستیم.
راشاتودی: استارت درگیری های آمریکا تازه زده شد
راشاتودی روسیه در گزارشی نوشت: مسلما چنانچه مسئولان آمریکایی بخواهند دونالد ترامپ را زودتر از 20 ژانویه از کار برکنار کنند این امر هواداران ترامپ را تحریک می کند، البته دموکرات ها به خاطر دلیل روز چهارشنبه و حمله به کنگره می‌خواهند با طرح مساله برکناری ترامپ وی را در منگنه قرار دهند.
او همچنان به سخنان تحریک آمیز خود ادامه می‌دهد و دم از سرقت انتخابات و تقلب در انتخابات می‌زند البته وسائل ارتباط جمعی دیگر اجازه نمی‌دهند که او توئیت کند یا مطالب خود را در وسائل ارتباط جمعی رسانه‌ای کند و از همین رو کمی از دامنه تنش آفرینی او کاسته شده است. با این حال دموکرات ها نیز با طرح مساله برکناری ترامپ دارند دست به یک بازی خطرناک می زنند. چنانچه کاری به منزله ریختن نفت بر روی آتش است و تازه استارت درگیری ها زده می شود.
