اگر جو بایدن در ژانویه به عنوان رئیس جمهور آمریکا سوگند یاد کند، کشوری را به ارث می برد که ویروس کرونا آن را ویران کرده و بیمارستان ها پر از بیمار شده است.
به گزارش جماران، نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: در صورت پیروزی جو بایدن و تصاحب سنا توسط دموکرات ها، سیاست اقتصادی بایدن باید چگونه باشد تا بتواند در واقع قانونی را تصویب کند؟ من کاملاً مطمئن هستم که می دانم اقتصاددانان وی باید چه کاری انجام دهند، اما به همان اندازه مطمئن نیستم که همه اعضای تیم سیاسی وی کاملاً به این مسئله اشراف پیدا کنند و من نگرانم که رسانه های خبری شوکی را تجربه کنند - یعنی آنها ممکن است برای برای چنین اقدامی آماده نباشد.
بنابراین این چیزی است که همه باید درک کنند: با توجه به وضعیت فعلی و وضعیت احتمالی آینده اقتصاد آمریکا، وقت آن است که اولا پول زیادی را برای آینده هزینه کنیم و دوما نگران نباشیم که پول از کجا می آید. در حال حاضر و حداقل برای چند سال آینده، هزینه های بزرگ برای کسری بودجه نه فقط خوب نیست، بلکه تنها کاری است که باید انجام شود.
اگر بایدن در ژانویه به عنوان رئیس جمهور سوگند یاد کند، او کشوری را به ارث می برد که ویروس کرونا آن را ویران کرده است. ترامپ مدام می گوید که اوضاع خوب است، اما واقعیت این است که موارد ابتلا و بستری شدن در بیمارستان ها در حال افزایش است (و هر کسی که انتظار دارد دولت علیل و ناتوان ترامپ یک اقدام موثر علیه آن را آغاز کند، در دنیای رویایی زندگی می کند.) و ما تا زمانی که این بیماری همه گیر همچنان ادامه دارد، قادر به بهبود اقتصادی کامل نخواهیم بود.
معنی این مسئله این است که دور دیگری از ارائه کمک های گسترده مالی، به ویژه به بیکاران و دولت های محلی و ایالتی محروم از نقدینگی، بسیار مهم خواهد بود. هدف اصلی این کمک رسانی، بشردوستانه خواهد بود - کمک به خانواده ها در پرداخت اجاره و تامین مایحتاجشان، کمک به شهرها و شهرستان ها برای جلوگیری از کاهش مخرب ارائه خدمات ضروری.
اما جلوگیری از سقوط احتمالی هزینه های مصرف کننده و دولت محلی نیز به جلوگیری از سقوط اقتصادی کمک خواهد کرد. با این حال ، نیاز به هزینه های کلان با همه گیری پایان نمی یابد. ما همچنین باید برای آینده خود سرمایه گذاری کنیم. پس از سال ها کمبود هزینه عمومی، آمریکا به شدت نیازمند ارتقای زیرساخت های خود است. به طور خاص، ما باید سرمایه گذاری زیادی دربخش انتقال به یک اقتصاد پایدار از نظر زیست محیطی داشته باشیم. و همچنین باید کارهای بیشتری انجام دهیم تا به کودکان کمک کنیم تا در آینده بزرگسالانی سالم و پربار باشند. آمریکا در مقایسه با سایر کشورهای ثروتمند، به شکلی شرم آورانه هزینه کمتری را برای کمک به خانواده ها صرف می کند.
اما چگونه می توانیم هزینه این همه سرمایه گذاری را پرداخت کنیم؟ سوال بدی است.
بعضی اوقات می شنوید که مردم می گویند دولت باید مانند یک تجارت اداره شود. این از بسیاری جهات یک تشبیه ضعیفی است. اما از ان جهت ارزش دارد که به این فکر کنید که مشاغل هوشمند وقتی با فرصت های بزرگ سرمایه گذاری روبرو می شوند و به سرمایه ارزان دسترسی دارند، چه می کنند: آنها سرمایه زیادی جمع می کنند.
ما تازه دیدیم که دولت آمریکا باید در آینده مبالغ زیادی سرمایه گذاری کند. اما دسترسی به سرمایه چطور اتفاق می افتد؟ پاسخ این است که یک پس انداز جهانی وجود دارد - مبالغی که افراد می خواهند به طور مداوم پس انداز کنند، بیش از مبالغی است که شرکت ها مایل به سرمایه گذاری هستند. و این وضعیت به معنی هزینه های بسیار کم وام دولت است. در ماه فوریه، قبل از آنکه ویروس کرونا ما را به رکود اقتصادی بکشاند، میانگین نرخ سود اوراق قرضه بلند مدت محافظت شده از تورم آمریکا منفی 0.12 درصد بود. بله ، کمتر از صفر بود.
تحت این شرایط در واقع غیرمسئولانه است که دولت فدرال در آینده بر روی وام های کلان سرمایه گذاری نکند.اما آیا نباید نگران افزایش بدهی های دولت باشیم؟ نه.
