با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات پارلمانی اردن، وعده های عجیب کاندیداهای انتخاباتی تبدیل به سوژه داغ در این کشور شده است.
به گزارش جماران به نقل از ایندیپندنت، با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات پارلمانی اردن در 10 نوامبر، وعده های عجیب و غریب کاندیداهای انتخاباتی که اغلب آنها غیر عملی و فراتر از حوزه مسئولیت و اختیارات نمایندگان مجلس است، تبدیل به سوژه داغ شبکه های اجتماعی در این کشور شده است. برخی از کاندیداها شعار آزادی فلسطین را سر می دهند و برخی دیگر وعده می دهند که بیماری کرونا را ریشه کن خواهند کرد و خدمات اجتماعی ویژه ای را ارائه خواهند داد، اما از اصلاحات سیاسی در برنامه های کاری اکثر کاندیداها خبری نیست.
از سوی دیگر، اکثر ارتباطات و همرسانی های انتخاباتی به دلیل محدودیت های بیماری کرونا از طریق شبکه های اجتماعی به ویژه از طریق «فیس بوک» انجام می شود و همین شیوه، جایگزین چادرها و ستادهای انتخاباتی شده است. از آن جا که گسترش شیوع بیماری کرونا و شمار مبتلایان و قربانیان این بیماری مرگبار رو به افزایش است، گزینه به تعویق انداختن انتخابات پارلمانی در اردن مطرح است.
با پایان مهلت ثبت نام در انتخابات پارلمانی اردن، 1717 کاندیدا که در 295 لیست ثبت شده اند برای احراز کرسی های مجلس اردن که تعداد آنها 130 کرسی است، به رقابت خواهند پرداخت.
برخی از کاندیداها در ارائه شعارهای انتخاباتی تا حد اغراق و وعده های غیر عملی پیش می روند، یکی از کاندیداها شعار «فلسطین از دریا تا رودخانه» را مطرح کرده و دیگری متعهد به برچیدن بساط بیماری کرونا از کشور شده است. در حالی که برخی دیگر از کاندیداها سعی می کنند با چهره های هالیوودی ظاهر شوند، برخی از بلوک های انتخاباتی از نام های عجیب و غریبی مانند «شوالیه های قدس» و «خدا بزرگ است»، استفاده می کنند که باعث تعجب و شگفتی بسیاری از شهروندان اردن شده است. اما جای شعارهایی همچون ایجاد اصلاحات، مبارزه با فقر و بیکاری و تلاش برای ارائه خدمات اجتماعی همچنان خالی است.
کمیسیون مستقل انتخابات به منظور جلوگیری از گسترش انتشار بیماری کرونا اقدامات ویژه ای از جمله لغو جشنواره های انتخاباتی و جلوگیری از تجمع بیش از 20 نفر در یک محل را اعلام کرده مسئله که منجر به لغو بسیاری از مظاهر سنتی انتخاباتی و مهمانی های انتخاباتی در این کشور شده است.
در سایه اعمال محدودیت های جدید، کسب و کار بخش های اقتصادی متعددی از جمله رستوران ها، شیرینی فروشی ها، تولیدکنندگان و فروشندگان آب معدنی، پیمانکاران برگزاری جلسات و مهمانی ها، خوشنویسان و ده ها مشاغل مختلف دیگر که از برگزاری برنامه های انتخاباتی بهره مند می شدند، با رکود مواجه شده است.
یکی از برجسته ترین پدیده‌ها در انتخابات پارلمانی اردن، خرید آرای رای دهندگان در ازای پرداخت مبالغ مشخصی از 100 تا 150 دلار است و ناظران در اردن این پدیده را به نام «پول سیاسی» یاد می‌کنند که هدف از آن اشاره به سوء استفاده از توانایی مالی و نفوذ کاندیداها برای دستیابی به آرای بیشتر، به ویژه در منطقه های فقیرنشین است که در حال حاضر به دلیل چالش های ناشی از محدودیت های اعمال شده برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا بیشتر از پیش دچار فقر و تنگدستی شده اند.
هرچند کمیسیون مستقل انتخابات برای مهار این پدیده، تدابیر شدیدی را اتخاذ کرده است، اما دلالان و واسطه گران خرید رای در برخی از مناطق اردن سرگرم بهره برداری از این روند هستند. البته مطابق با ماده 20 قانون انتخابات اردن، دادن انعام و هدیه تشویقی، پرداخت کمک های نقدی یا غیرنقدی و ارائه هرگونه همکاری به منظور کسب رای ممنوع است، افزون بر آن، رای دهندگان نیز حق درخواست هیچ نوع کمک یا وعده را در ازای دادن رای از کاندیداها ندارند. بر اساس قانون انتخابات، هر فردی که اقدام به خرید آرای مردم کند برای مدت 3 تا 7 سال محکوم به زندان و اعمال شاقه می شود.
در همین زمینه، «جهاد مومنی» سخنگوی کمیسیون مستقل انتخابات اردن اظهار داشت که تاکنون تخلفات قانونی بسیاری کشف شده و شماری از آنها به ویژه پرونده های مرتبط به پرداخت پول برای به دست آوردن رای به مراجع قضایی سپرده شده است. وی افزود: تمام ستادهای انتخاباتی موظف به باز کردن حساب بانکی مشترکی برای پیگیری امور در تمام جزئیات از جمله هزینه های کارزارهای انتخاباتی شده اند.
یکی دیگر از تناقضات قانونی در انتخابات پارلمانی اردن، استفاده از لیست های انتخاباتی به جای تکیه بر قانون رای واحد است که در گذشته به کار گرفته می شد. همین امر باعث می شود برخی از کاندیداها تنها به هدف تکمیل کردن لیست انتخاباتی در انتخابات شرکت کنند و در قبال این اقدام از کاندیداها که شانس پیروزی بیشتری دارند، پول دریافت کنند. این گونه کاندیداها در اردن به عنوان کاندیداهای حشوه (پرکننده) یاد می شوند که در اغلب به هدف دستیابی به منافع اقتصادی وارد انتخابات می شوند، به ویژه این که به طور معمول در هر لیست انتخاباتی بیشتر از یک کاندیدای قوی و واجد شرایط پیروزی وجود ندارد که بتواند به رقابت در انتخابات بپردازد.
ناظران بر این باورند که قانون لیست های انتخاباتی، باعث دشواری و پیچیدگی امور شده و توسل به کاندیداهای «حشوه» روند انتخابات را دچار چالش می کند، زیرا هدف از تهیه لیست ها، جمع آوری کاندیداهایی است که اندیشه و برنامه کاری مشابهی دارند. البته طبق پیش بینی ها، هیچ لیست انتخاباتی خوش شانس و قوی ای قادر به کسب بیش از دو کرسی در مجلس نخواهد بود.
