پس از آن که ترکیه سیاست تنش زایی در منطقه و دریای مدیترانه در پیش گرفت اروپا و حتی آمریکا علیه این کشور متحد شدند و به ناگاه ترکیه خود را در مقابل دشمنان زیاد تنها دید.
به گزارش جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود به تنش ها در دریای مدیترانه میان ترکیه و کشورهای اروپایی پرداخت و نوشت: ترکیه دو پیام بسیار مهم ارسال کرد که قطعا از شدت تنش در دریای مدیترانه و دور کردن ترکیه از رویارویی های نظامی احتمالی نقش مهمی ایفا می کنند؛ رویارویی هایی که بسیاری از ناظران در سایه گسیل نیرو و تجهیزات توسط کشورهای اروپایی و آمریکا همپیمان یونان و قبرس بسیار نزدیک می دیدند.
نخستین پیام: شامل عقب کشیدن کشتی«اروبس ریس» اکتشافی و حفاری ترکیه و کشتی های نظامی همراهش از مناطق مورد نزاع با یونان قبرس و بازگشت آن به بندر«آنتالیا» در جنوب ترکیه است و این در پاسخ مثبت به خواست اروپا به عنوان پیش شرط برای بازگشت به میز مذاکرات صورت گرفت.
دوم: تلاش برای نزدیک شدن به مصر و اجتناب از رویارویی با قاهره در اراضی لیبی است. این رخداد با سخنان قابل تأمل آقای«یاسین اوکتای» مشاور«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه که روز یکشنبه توسط خبرگزاری رسمی «آناتولی» منتشر شد اتفاق افتاد. اوکتای تأکید کرد که ضرورت دارد جدای از اختلافات سیاسی میان دو کشور مصر و ترکیه در سطح مردمی و رسمی ارتباط میان دو کشور برقرار شود. وی در این سخنان ارتش مصر را ارتشی بزرگ توصیف کرد که دولت ترکیه به آن احترام می گذارد. این خود نرمشی بی سابقه است.
به نظر می رسد که اردوغان به این درک و فهم رسیده است که سیاست تنش زایی در پرونده های اختلاف برانگیز شرق دریای مدیترانه پیرامون گاز و نفت و اشاره به راه حل نظامی در بحران لیبی و در پیش گرفتن نظریه«لبه پرتگاه» در حال دادن نتایج برعکس است به همین دلیل تصمیم گرفت که اولویت را به آرامش و بازگشت به گزینه های دیپلماتیک بدهد.
اردوغان رئیس جمهور ترکیه خودش را در وضعیت رویارویی با گروهی متشکل از اتحادیه اروپا(27 کشور) و بخش بزرگی از پیمان ناتو به علاوه روسیه دید که همه آنها پشت یونان و قبرس قرار گرفتند. همچنین پیوستن ایالات متحده آمریکا به این ائتلاف اوضاع را برای اردوغان بدتر کرد. آمریکا با پیوستن به این ائتلاف، همپیمان و شریک ترک خود را در پیمان ناتو تحقیر کرد. همچنین چه بسا سفر«مایک پمپئو» این انجلیکانی متعصب به قبرس در دو روز پیش که پس از لغو ممنوعیت ارسال سلاح به قبرس صورت گرفت و سخنان وی درباره نگرانی شدید کشورش درباره تحرکات ترکیه در شرق مدیترانه همان قطره ای بود که باعث شد کاسه لبریز شود.
بزرگترین اشتباهی که اردوغان مرتکب شد این بود که وی متوجه نشد که با اردوگاهی غربی-مسیحی رو به روست و ترکیه آماده رویارویی با این اردوگاه به شکل علنی و گسترده نیست زیرا ترکیه تقریبا دیگر دوستان منطقه ای و بین المللی ندارد. روسیه که میزبان کلیسا و رهبران مسیحیت ارتدوکس در اراضی اش است نمی تواند علیه یونان یکی از مهمترین اعضای کلیسای شرقی قرار گیرد و این درباره قبرس،صربستان و همه جهان مسیحیت به شکل کلی صدق دارد.
اگر ترکیه موفقیت های اندکی در سوریه به دست آورد این موفقیت به لطف حمایت این اردوگاه غربی و ایالات متحده آمریکا که آن را رهبری می کند به علاوه حالت ضعف و فروپاشی اسلامگراها و تبانی برخی از کشورهای عربی با این اردوگاه بوده است و بقیه داستان را هم که همه می دانند.
حجم تبادل تجاری میان ترکیه و اتحادیه اروپا بیش از 100 میلیارد دلار در سال است و نیمی از این تبادل با آلمان است و دشمنی با این اتحادیه بدون تأمین بازارهای جایگزین دیگر بازتاب دهنده حالت بد و بی سابقه ارزیابی است که چه بسا نتایج فاجعه بار آن در دو عرصه اقتصادی و سیاسی خود را نشان دهد و شاید کاهش چشمگیر ارزش لیره در روزهای اخیر یکی از این نشانه هاست.
رویارویی با اروپای استعمارگر نیازمند استراتژی جدیدی است که عنوان برجسته آن تشکیل ائتلاف اسلامی قوی است که سوریه،مصر، پاکستان، ایران،مالزی و اندونزی را شامل شود و اولین شرط آن نیز خروج همه نیروهای ترکیه از سوریه و حل اختلاف میان دو کشور با گفت و گو و نیت های نیک است.
ما در این مساله هرگز بحثی نداریم که ترکیه در حفظ منافع گازی و نفتی اش در شرق دریای مدیترانه و دفاع از امنیت ملی اش با همه ابزارها در صورتی که در معرض هر گونه تهدیدی قرار گیرد حق دارد، اما نه با تنش نظامی و بدون پایگاه اقتصادی قوی و مستمر روی زمین و نه بدون برقراری روابط و تشکیل ائتلاف های قوی با کشورهای عربی و اسلامی همجوار و مدیریت بحران های منطقه ای با زیرکی و صبر.
آقای اوکتای سیاست استراتژیک دارد که ترکیه را در مسیر منطقه ای و بین المللی درستی قرار می دهد به رغم آن که ما بر این باوریم که این اقدام بسیار با تأخیر در حال انجام است ولی این نیز در سایه حضور نیروهای ترکیه در اراضی سوریه به شکل غیرقانونی هرگز موفق نخواهد شد.
نمی خواهیم در امور داخلی ترکیه دخالت کنیم ولی حق داریم که به اردوغان نصیحت کنیم که مهمترین عناوین آنها دور کردن همه مشاورانی است که سیاست های تنش زای کنونی ترکیه را تدوین کردند،دنبال کردن برنامه دیپلماتیک جدید که بارزترین عناوین آن گشودن آغوش به روی همه کشورهای همجوار منطقه ای به استثنای رژیم صهیونیستی و گشودن کانال های گفت و گو با دشمنانی است که از حزب«عدالت و توسعه» جدا شدند و شنیدن دیدگاه های آنهاست زیرا ترکیه در سایه به وجود آمدن ائتلاف جدید کشورهای حاشیه خلیج فارس با رژیم اشغالگر اسرائیل در برابر گزینه های دشواری قرار گرفته است.
بله ارتش ترکیه قوی است و رتبه 11 را در سطح جهان از آن خود کرده است و دومین ارتش قوی در پیمان ناتوست اما چه بسا بد نیست که یادآوری کنیم اتحادیه جماهیر شوروی به دلیل ضعف بنیه اقتصادی اش و حالت پیری و کهولتی که رهبرانش در آن به سر می بردند و به دلیل ورود به جنگ های خارجی در چندین جبهه و شیوع فساد و در نهایت استفاده جهان غرب از همه این عوامل برای تضعیفش از داخل و خارج، از هم پاشید.
وقتی آمریکا به اردوگاه یونان و قبرس ملحق می شود و فرانسه 18 جنگنده از نوع«رافال» و چهار ناوچه و چهار بالگرد به یونان می فروشد و «کریاکوس میتسوتاکیس» 15 هزار سرباز به عنوان بخش اول جذب می کند و رهبران لیبی از همه گرایش ها در «بورنیقه» در مراکش با حمایت فرانسه و مراکش نشست برگزار می کنند تا راه حل سیاسی برای بحران لیبی پیدا کنند تشخیص همه چیز راحت است و می گوید که طرف مقابل ترکیه بسیاری از برگه برنده های خود را بازپس گرفت و سیاست «لبه پرتگاه» در حال از دست دادن کارایی خود در لیبی و شرق مدیترانه است و باید پیش از آن که کار از کار بگذرد جایگزین هایی را پیدا کرد...و خدا بهتر می داند.
