کاهش عمدی خدمات و بودجه پستی در ماه های قبل از انتخابات، نشان واضحی از نوع رفتار متناقض رئیس جمهور آمریکا است.
به گزارش جماران، ستون نویس ایندیپندنت و وکیل دیوانعالی آمریکا در یادداشتی نوشت: در 24 اوت سال 1977 وقتی به عنوان دانشجو وارد آمریکا شدم، در کنار دلتنگی و احساس غربت و تنهایی فقط یک مورد برایم دلخوش کننده و امیددهنده بود و آن ارسال نامه، و بیشتر دریافت نامه از فامیل و دوستان و هم بازی های فوتبالم بود. در چند ماه اول تحصیلم به حدی با کارمندان اداره پست شهر خود انس گرفته بودم که وقتی نامه ای برایم می رسید، به من تلفن می کردند و قبل از توزیع نامه ها آن را دریافت می کردم. قیمت پست نامه های داخلی در آن زمان 13 سنت و خارجی تنها 30 سنت بود. آن روزها نمی دانستم که 43 سال در این کشور زندگی خواهم کرد، حرفه ام وکالت خواهد شد و اداره امیددهنده پست آمریکا امروز موضوع دعوای انتخابات آمریکا خواهد شد.
زمانی که هنوز اینترنت نبود و از برنامه های تلگرام، واتساپ، وایبر و ایمیل خبری نبود، تنها راه تماس با خانواده یا استفاده از خدمات پستی پنج روزه برای ارسال و دریافت نامه بود و یا مکالمه تلفنی از 2 الی 6 صبح با نرخ تخفیف 60۰ درصدی. امروز نرخ پست معمولی آمریکا از 13 سنت به 55 سنت و نرخ پست بین المللی از 30 سنت به یک دلار افزایش یافته است.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با توسل به تقلب در انتخابات از طریق پست، اداره پست آمریکا را وارد موضوعی نموده است که امید دارد در نهایت و در صورت باخت در انتخابات سراسری 3 نوامبر 2020 بتواند چهار سال دیگر بر تاج و تخت (امپراطوری) خود تکیه زند. در انتخابات سال 2000 بین «جورج بوش» (پسر) و «ال گور» (معاون رئیس جمهور کلینتون) با شمارش آرا پستی ایالت فلوریدا، دیوانعالی آمریکا با هفت رای موافق در مقابل دو رای مخالف جورج بوش را به عنوان چهل و سومین رئیس جمهور آمریکا معرفی کرد.
با کمتر از 80 روز تا انتخابات 3 ماه نوامبر و بازگشت ویروس کرونا که در آمریکا بیش از 170000کشته و بیش از 5 میلیون مبتلا داشته است، پیش بینی می شود 75 درصد آمریکایی ها (180 میلیون نفر) از طریق پست در انتخابات شرکت خواهند نمود. در آخرین نظرسنجی های مختلف ترامپ 10 درصد از «جو بایدن» رقیب دموکرات خود عقب است.
با توجه به آمار بالای رای دهندگان دموکرات که بیش از جمهوری خواهان اند، رئیس جمهور ترامپ احساس می کند بازنده انتخابات ماه نوامبر خواهد بود و توطئه تقلب را هر روز مطرح می کند و در راستای آن اقداماتی نیز انجام داده است.
مهاجرین اولیه قاره آمریکا در سال 1639 اولین سرویس پستی بین قاره جدیدالکشف و اروپا را دایر کردند. فرانکلین اولین اداره پست آمریکا را در سال 1775 افتتاح نمود و اولین تمبر پستی آمریکا در سال 1847 چاپ شد. در حال حاضر اداره پست آمریکا بیش از 630 هزار کارمند خدمات 48 درصد از کل پست دنیا را در 67 کشور انجام داده و دارا ی 31322 اداره پست و 41702 «زیپ کد» و 141900 صندوق پستی است. اداره پست آمریکا با درآمدی بیش از 70 میلیارد دلار در سال با کمبود بودجه 143 میلیارد دلاری روبرو شده است.
در ماه ژوئن گذشته ترامپ دوست و کمک دهنده مالی حزب خود، «لوئیس دی جوی» را به ریاست کل اداره پست آمریکا انتخاب نمود. لوئیس دی جوی بیش از دو میلیون دلار به ستاد انتخاباتی ترامپ و حزب جمهوری خواه کمک کرده بود. همسر وی به عنوان سفیر آمریکا در کانادا توسط ترامپ معرفی شد و خود یکی از یاران وفادار ترامپ به شمار می رود. از آغاز انتصاب دی جوی به ریاست پست آمریکا وی با قطع اضافه کاری کارمندان، برچیدن صندوق های پستی از خیابان ها و معابر عمومی، انباشته شدن مراسلات مردم در ادارات پست، تحویل نامه ها در عرض 5 تا 7 روز به جای 2 تا 3 روز، تغییر مدیران ارشد و کارشناس اداره پست و حذف دستگاه های تقسیم نامه ها، باعث کندی محسوسی در انجام خدمات پستی شده و زمزمه ناتوانی اداره پست جهت انجام رای پستی در 3 نوامبر را در گوش ترامپ کرده است.
ترامپ نیز حرف های رئیس کل اداره پست آمریکا را هر روز در مصاحبه های مطبوعاتی خود مطرح می کند و با افزایش بودجه 2.5 میلیارد دلاری جهت تجهیز بهتر این سیستم مخالفت می کند.
جمعه گذشته ترامپ برای اولین بار اذعان کرد که با کمک مالی به اداره پست، شانس انتخاباتی خود را کمتر خواهد کرد. یکی از مشاوارن ارشد وی اظهار داشت ترامپ از این طریق می خواهد از شرکت مردم در رای پستی جلوگیری کند. در 245 سال گذشته اداره پست آمریکا هرگز از هیچ کاندیدای انتخاباتی طرفداری نکرده است.
از طرفی دیگر اتهام علیه لوئیس دی جوی اعلام می کند که وی با افزایش قیمت پست باعث عدم شرکت رای دهندگان در انتخابات می شود.
مساله مطرح روز آمریکا مساله اداره پست نیست بلکه درباره دموکراسی و حق شرکت مردم در انتخابات است. کاهش عمدی خدمات و بودجه پستی در ماه های قبل از انتخابات، نشان واضحی است از نوع رفتار رئیس جمهور آمریکا، رئیس جمهوری که ادعا می کند میلیاردر است اما هرگز اظهارنامه های مالیاتی خود را ارائه نمی کند، تاجر موفقی است اما باعث ورشکستگی سه کازینو شده و در عرض 10 سال یک میلیارد دلار ضرر کرده، نیکوکار و خیر است اما بودجه خیریه خود را خرج مصارف دیگر می نماید، وطن دوست است اما پنج بار ازخدمت نظام خود را معاف کرده است، می گوید بی گناه است اما هرگز شهادت نمی دهد، رئیس جمهور است اما مسئولیت نمی پذیرد و مهم‌تر از همه معامله گر است اما در چهار سال گذشته نتوانسته است با چین، کره شمالی و یا ایران وارد معامله ای بشود. 43 سال پیش بنده نیز نظیر تمام خوانندگان این ستون چنین روزهایی را حتی در رویای خود تصور نمی کردم.
