در صورت پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آینده آمریکا موانع پیش رویش برداشته می شود و آن وقت می تواند به راحتی آمریکا را از ناتو خارج کند.
به گزارش جماران به نقل از روسیا الیوم، ترامپ از زمان رئیس جمهور شدنش تا کنون از راه های مختلف به متحدان اروپایی خود فشار آورده است.
از جنگ اقتصادی گرفته تا تحریم به بهانه خط لوله گاز روسیه به اروپا.
و اما پیمان ناتو شاید یکی از مهمترین موضوع هایی بود که ترامپ از آن برای وارد آوردن فشار بر اروپا به منظور تحمیل خواسته هایش استفاده کرده است.
ترامپ از اروپایی ها خواسته است که سهم خود در هزینه ناتو را بیشتر کنند و به همین بهانه نیز بخشی از نظامیان خود را از آلمان خارج کرد.
حالا زمزمه های خروج آمریکا از ناتو به گوش می رسد. زمزمه هایی که «جان بولتون» مشاور امنیت ملی سابق آمریکا بر زبان آورده است.
بولتون در یک گفت و گو تأکید کرد که اگر ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آینده برای دومین بار پیروز شود این احتمال وجود دارد که از پیمان ناتو خارج شود.
بولتون در گفت و گو را روزنامه «هاندلسبلات» آلمان در پاسخ به پرسشی درباره احتمال خروج آمریکا از ناتو گفت که جدای از اینکه مساله مربوط به ایران، کره شمالی یا افغانستان یا حتی سوریه باشد رئیس جمهور همیشه به دنبال آن بوده است که تصمیم هایش را به گونه ای اتخاذ کند که از انتقادهای جمهوریخواهان اجتناب کند.مساله مربوط به این نمی شود که تصمیمش خوب باشد یا بد!
مشاور امنیت ملی سابق دولت ترامپ گفت: تعداد اندکی از جمهوری خواهان ایده خروج از ناتو را تأیید می کنند ولی اگر ترامپ بار دیگر در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود این موانع از پیش روی او برداشته می شود.چه کسی می داند در دور دوم ریاست جمهوری اش خواهد کرد؟
بولتون همچنین از تصمیم ترامپ برای خروج 12 هزار نظامی آمریکایی از آلمان انتقاد کرد و گفت که این اقدام اشاره اشتباهی برای روسیه می فرستد.
شایان ذکر است که بولتون در کتابش خاطراتش که باعث خشم ترامپ شد، نوشت که رئیس جمهور آمریکا در آستانه اتخاذ تصمیم خروج از پیمان ناتو قبل از نشست سران ناتو در بروکسل در سال 2018 بود.
این در حالی است که چهارشنبه گذشته تهدید «دونالد ترامپ» مبنی بر خارج کردن نیروهای آمریکایی از آلمان و استقرار بخشی از آنان در دیگر کشورهای اروپایی عملی شد.
ایالات متحده از اجرای برنامه بلند مدتی خبر داد که براساس آن، تقریبا ۱۲ هزار سرباز آمریکایی آلمان را ترک میکنند. حدود نیمی از این سربازان قرار است در بلژیک، ایتالیا و لهستان مستقر شوند و چند هزار نفر در برنامهای چرخشی میان آمریکا و اروپا رفت و آمد خواهند داشت. مقر «یوکام»، فرماندهی ارتش آمریکا در اروپا و نیز فرماندهی عملیات ویژه ارتش آمریکا در اروپا نیز از اشتوتگارت در آلمان به بلژیک منتقل میشود.
«مارک اسپر» وزیر دفاع آمریکا در هنگام اعلام تصمیم جدید دولت متبوعش گفت که این اقدام «به نوعی سبب تقویت ناتو»، بازدارندگی در برابر روسیه و اطمینانبخشی به متحدان ایالات متحده خواهد شد.
«ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو در بیانیهای گفت: «ایالات متحده قبل از اعلام تصمیم خود با همه متحدینش در ناتو از نزدیک رایزنی کرده است.»
ناتو بزرگترین بازنده خروج نیروهای آمریکایی از آلمان و انتقال آنها به لهستان است.
یورونیوز نظر سه تحلیلگر را در این زمینه جویا شده و هر سه این تحلیلگران گفتهاند که اقدام ایالات متحده برخلاف هدف اعلام شده آن، بیشتر از آن که ناتو را تقویت کند، آن را تضعیف می کند. کیتوماکی میگوید تصمیم یکجانبه ایالات متحده برای جابجایی سربازانش «یکپارچگی متحدان را به چالش میکشد و احتمالا سایر اعضای ناتو این امر را منفی تلقی خواهند کرد».
«نیکو پوپسکو» مدیر برنامه «اروپای گستردهتر» در بخش روابط خارجی شورای اروپا در این زمینه به یورونیوز گفت: «این مسئله هیچ برنده واقعی ندارد. ایالات متحده (با این کار) نه تنها نفوذ، بلکه اعتبار خود را نیز از دست میدهد. اروپا نیز ثبات خود را از دست میدهد.»
او میگوید که علاوه بر این، «دعوای متحدان با یکدیگر» در درون ناتو به قدرت بازدارنگی آنها آسیب میرساند. به گفته این مقام اروپایی، این قدرت «فقط به هزینههای نظامی بستگی ندارد، بلکه مهمتر از همه وابسته به انسجام، همبستگی و همکاری نزدیک اعضاست».
کیتاموکی با ارزیابی پوپسکو موافق است و میگوید: «این اقدام به معنی بازدارندگی در برابر روسیه نیست. این تنها یک حرکت یکجانبه از سوی «برادر بزرگ» اعضا همپیمان (یعنی آمریکا) است تا به دیگران نشان دهد که هر زمان اراده کند میتواند اعضا دیگر را تنبیه یا تشویق نماید، گر چه همین توانایی هم محل تردید است.»
وی میافزاید که در حال حاضر تلقی از روسیه به عنوان تهدیدی برای ناتو، تلقی ضعیفی است زیرا اوضاع پایدار به نظر میرسد و بنابراین اقدام به تغییر ساختاری به ویژه در جایی که به روابط ناتو و روسیه مربوط میشود، در این زمان «بیهوده» است.
با توجه به این که اعضای ناتو ظاهرا همگی در یک خط نیستند، میتوان تصور کرد که روسیه از تحول جدید کمابیش خرسند باشد. با این حال پوپسکو میگوید: «شاید روسیه نگران استقرار شمار بیشتری از سربازان و ادوات نظامی آمریکایی در خاک یکی از اعضای شرقی ناتو مانند لهستان، رومانی یا کشورهای حوزه بالتیک باشد».
کیتوماکی میگوید احتمالاً آمریکا با این اقدام قصد «تحریک» روسیه را دارد اما این پرسش را نیز مطرح میکند که چرا آمریکا در زمانی باید اقدام به تحریک روسیه کند که روسها عمل تحریکآمیزی علیه اروپا یا ناتو انجام نمیدهند. او امیدوار است که کرملین این اقدام را چندان هشداردهنده قلمداد نکند و اقدامی متقابل مانند گسیل مجدد سربازان به مرزهای غربی خود که باعث بیثباتی اوضاع پایدار فعلی میشود، انجام ندهد.
کانلی میگوید که برای روسیه «این یکی از هدایایی است که ریاست جمهوری آمریکا همیشه به روسیه میدهد». وی به یورونیوز گفت: «روسیه از اعلان اخیر آمریکا برای خروج نیروهایش از آلمان و توزیع مجدد آنها بیشترین سود را به دست آورده است» و افزود: «معلوم است که دولت روسیه از شنیدن خبر کاهش ۱۲ هزار نیروی آمریکایی در اروپا و تشدید اختلاف میان اعضا ناتو استقبال میکند. فقط میماند که چطور از این هدیهای که به آنها داده شده، استفاده کنند.»
روسیه در واکنش خود به خبر بر مستقر شدن نیروهای اضافی آمریکایی در لهستان، رومانی یا سایر اعضای جدید ناتو گفته است که این مسئله به معنی نقض مفاد سندی خواهد بود که در سال ۱۹۹۷ بین ناتو و روسیه امضا شده و در آن تأکید شده که طرفین یکدیگر را به چشم رقیب نمیبینند. کانلی میگوید: «این کار (استقرار نیروهای آمریکایی در لهستان) یک اقدام تحریکآمیز نیست بلکه تنها یکی از هدیههای مورد پسند رهبران روسیه است که هر از چندگاهی به آنها داده میشود. شاید اگر روسیه بار دیگر به پیمان اصلاح شده نیروهای مسلح متعارف در اروپا، سیافای بپیوندد، نگرانیهایشان راحتتر رفع شود.»