ترامپ در مکالماتش با «ولادیمیر پوتین» شخصیتی فرمانبر داشته، اما در مقابل، عمدتا در گفتگو با «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان عصبانی بوده و در گفتگوهایش با «ترزا می» نخست وزیر سابق انگلیس رفتاری توهینآمیز داشته است.
به گزارش جماران به نقل از یورونیوز، «کارل برنشتاین» خبرنگار محقق مشهور آمریکایی که اکنون با شبکه خبری سیانان همکاری دارد، مدت چهار ماه یعنی از ماه مارس تا ژوئن را صرف بررسی مکالمات تلفنی «دونالد ترامپ» با سیاستمداران عالیرتبۀ دیگر کشورهای جهان کرده است.
او توانسته است در این مدت با پرسوجو و تحقیق از مقامات اطلاعاتی آمریکا، مقامات کاخ سفید و مشاوران نزدیک به دونالد ترامپ، از محتوای صدها مکالمه تلفنی رئیس جمهوری آمریکا با رهبران سیاسی جهان آگاهی یافته و آنها را تجزیه و تحلیل کند.
افرادی که با آقای برنشتین گفتگو کردهاند، مقاماتی بودند که یا در زمان انجام این مکالمات تلفنی حضور داشتند و آنها را گوش دادهاند یا پس از پایان این مکالمات، متنهای دقیق و چاپ شده آنها را در اختیار داشتند.
نتایجی که آقای برنشتین به دست آورده جالب است: دونالد ترامپ همواره در مکالماتش با «ولادیمیر پوتین» شخصیتی فرمانبر داشته، اما در مقابل، عمدتا در گفتگو با «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان عصبانی بوده و در گفتگوهایش با «ترزا می» نخست وزیر سابق انگلیس رفتاری توهینآمیز داشته است. ترامپ با «رجب طیب اردوغان» همتای ترک خود رابطهای دوستانه و در مقابل در گفتگوهایش با «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه رفتاری تحقیرآمیز داشته است.
تفاوت رفتاری او در مقابل رهبران جهان گاه تا حدی بوده که برخی از مقامات کاخ سفید این گفتگوهای تلفنی را خطری برای امنیت ملی ایالات متحده آمریکا توصیف کرده بودند.
کارل برنشتین که ۷۶ سال دارد و پیش از این در دهه هفتاد میلادی به همراه یکی از همکارانش یعنی «باب وودوارد» از رسوایی «واترگیت» پرده برداشته بود، بار دیگر با انتشار نتایج این تحقیقات، در ایالات متحده سر و صدا به پا کرد.
برنشتین در گزارش خود به صدها مکالمه تلفنی اشاره دارد که میان دونالد ترامپ و رهبران سیاسی بزرگ جهان انجام شده است. رئیس جمهور آمریکا در این گفتگوها «غیرحرفهای به نظر میرسیده است؛ کسی که برای این گفتگوها آماده نبوده و حتی گاه با طرف مکالمه رفتاری توهین آمیز یا برعکس با سیاستمداران مستبد و دیکتاتور رفتاری از روی همدلی داشته است.»
دو منبع برای برنشتین تایید کردهاند که گاه محتوای این مکالمات «صرفا هذیان گویی» بوده است.
توانایی اردوغان برای تماس مستقیم با دونالد ترامپ
در میان همۀ رهبران سیاسی که طرف گفتگوی دونالد ترامپ بودند، این رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه بوده که بر اساس تحقیقات کارل برنشتین بیش از هر کسی امکان تماس تلفنی مستقیم با دونالد ترامپ را داشته است.
آنها «خیلی با یکدیگر بصورت تلفنی گفتگو میکنند و این مکالمات گاه به دوبار گفتگو در هفته نیز میرسد. بعضی وقتها اردوغان مستقیما به گوشی موبایل دونالد ترامپ زنگ میزند و این کار در زمان بازی گلف دونالد ترامپ خیلی رواج دارد؛ چیزی که برخلاف همه پروتکلها و رویههای امنیتی کاخ سفید است.»
اردوغان در این گفتگوها «عمدتا خواستار دریافت امتیازات سیاسی بیشتر از ترامپ یا برخورداری از حمایت بیشتر اوست.»
ماکرون؛ تکرار گفتگوهای بینتیجه
پس از اردوغان این امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه است که بیشترین تماس تلفنی را با دونالد ترامپ دارد. مهمترین موضوعات مورد بحث آنها، تلاش ماکرون برای متفاعد کردن ترامپ در موضوعات مربوط به تغییرات آب و هوایی یا بازگشت به چهارچوب توافق هستهای با ایران بوده است. این گفتگوها همیشه بینتیجه پایان یافته است.
به نوشته کارل برنشتین، این مکالمات بسیار ترامپ را تحریک و عصبی میکرده است و در مقابل، دونالد ترامپ فرانسه را به باد انتقاد میگرفته که به اندازه کافی در تامین هزینههای ناتو مشارکت نداشته است.
فرمانبر در مقابل پوتین
کارل برنشتین درباره مکالمات تلفنی دونالد ترامپ با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه مینویسد: «ترامپ دوست دارد درباره خودش صحبت کند، به نتایج اقتصادی فعالیتهایش ببالد و بگوید که بسیار باهوشتر و قویتر از همه احمقهایی است که پیش از او در کاخ سفید بودهاند؛ یا روزهایی را به یاد بیاورد که مسابقه ملکه زیبایی جهان را در مسکو برگزار کرده است.» دونالد ترامپ در این گفتگوها غالبا در مقابل پوتین «شخصیتی فرمانبر دارد و ولادیمیر پوتین را تحسین میکند.»
مشاوران ترامپ میگویند که گاه در مقابل محتوای صحبتهای ترامپ و لحن حرف زدنش، «مبهوت» میمانند.
در چند ماه گذشته ترامپ و پوتین بارها به صورت تلفنی با یگدیگر گفتگو کردهاند و موضوع صحبتهایشان نیز اغلب تخلیه سربازان آمریکایی از افغانستان بوده است. اما در این مدت دونالد ترامپ حتی یک بار با ولادیمیر پوتین درباره رسوایی جدید یعنی پرداخت پادش به طالبان توسط روسها برای کشتن نظامیان آمریکایی و ناتو در افغانستان صحبت نکرده است.
این در حالی است که بر اساس ادعاهای بسیاری از رسانههای آمریکایی، دونالد ترامپ پیش از اینها توسط سرویسهای اطلاعاتی از وجود چنین توافق محرمانهای باخبر شده بود.
«رفتار دوستانه با مستبدترین رهبران جهان»
دونالد ترامپ خصوصا «از گفتگو با رهبران مستبد جهان لذت میبرد.» محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی یکی دیگر از افرادی بود که امکان ارتباط مستقیم و بدون واسطه با دونالد ترامپ را داشت.
به گفته چند منبع ناشناس، دونالد ترامپ گاه در جریان این گفتگوها حتی بدون آنکه با اطرافیانش مشورت کرده باشد تعهداتی را قبول میکرد. او همین رفتار را با «کیم جونگ-اون» رهبر کره شمالی داشت.
رفتار توهینآمیز مقابل دو زن: ترزا می و آنگلا مرکل
دونالد ترامپ در جریان گفتگوهایش با ترزا می، نخستوزیر پیشین انگلیس در سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ میلادی، اغلب رفتاری توهین آمیز داشت. او در مقابل آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نیز همان لحن را داشت.
یکی از مقامات آلمان برای برینشتین تعریف کرده است که گاه محتوای گفتگوهای ترامپ و مرکل «به قدری غیرمتعارف و پرخاشگرانه بوده که برلین برای محرمانه نگه داشتن این مکالمات، مجبور بوده تدابیر ویژهای را به اجرا بگذارد.»
انکار کاخ سفید
پس از انتشار گزارش این تحقیقات، کاخ سفید با صدور بیانیهای اعلام کرد: «رئیس جمهور ترامپ مذاکره کنندهای درجه یک است که بدون شک همواره منافع استراتژیک آمریکا را در نظر دارد.»
اصرار کاخ سفید به رد نتایج این تحقیقات در حالی است که «جان بولتون» مشاور پیشین کاخ سفید در کتابی که اخیرا منتشر کرد، خاطرات مشابهی را از رفتارهای دونالد ترامپ شرح داده است؛ مطالبی که نتایج این تحقیق را تایید میکند.
«یک رئیس جمهور هذیانگو که تنها به منافع خودش میاندیشد»
کارل برنشتین در این گزارش مینویسد: «این تماسهای تلفنی باعث شده است که مشاوران پیشین دونالد ترامپ از جمله مکمستر، بولتون، جیمز متیس وزیر دفاع پیشین و تیلرسون وزیر خارجه پیشین به این نتیجه برسند که رئیس جمهور غالبا در زمانی که رهبران دیگر کشورها را خطاب قرار میدهد دچار توهم است. چندین منبع توضیح دادهاند که دونالد ترامپ با وجود سالهایی که در دفتر بیضی شکل کاخ سفید گذرانده، هنوز اهمیت شیوه ارتباط با دیگر رهبران جهان را درک نکرده است. او همچنان باور دارد که میتواند برای تنها هدفی که در سر دارد یعنی تسلیم شدن دیگر رهبران، هر زمان که بخواهد جذاب، خشمگین یا حتی تهاجمی باشد. او غالبا یک هدف در سر دارد: توجه به منافع خودش به جای منافع ایالات متحده آمریکا.»