پس از انتشار گزارشی در روزنامه نیویورک تایمز مبنی بر دخالت روسیه در کشتن نیروهای ناتو از جمله سربازان آمریکایی در افغانستان، طالبان به این موضوع واکنش نشان داد.
به گزارش جماران به نقل از خبرگزاری فرانسه، طالبان در بیانیه ای که در کابل منتشر شد، اعلام کرد: «جهاد 19 ساله امارت اسلامی (این گروه) مدیون حاتم بخشی هیچ نهاد اطلاعاتی یا کشور خارجی نیست.»
این گروه همچنین اتهامات قبلی آمریکا را درباره این که از روسیه تسلیحات دریافت کرده است، رد کرد.
در ادامه این بیانیه آمده است: «امارت اسلامی (طالبان) از سلاح ها، امکانات و ابزاری... که از قبل در افغانستان وجود داشت یا غنایم جنگی که اغلب از مخالفان در نبرد به دست آمده، استفاده کرده است.»
طالبان اعلام کرد مواد منفجره دست ساز عامل بیشتر تلفات نیروهای آمریکایی بوده است. این گروه تاکید کرد به موافقتنامه ای که ماه فوریه با آمریکا امضا شد و زمینه را برای خروج همه نیروهای خارجی از افغانستان تا اواسط سال آینده هموار می کند، متعهد است.
«ذبیح الله مجاهد» سخنگوی طالبان نیز با رد گزارش نیویورک تایمز گفت که اعضای این گروه چنین پیوندی با واحد جاسوسی کشور دیگر ندارند و این گزارش صحت ندارد.
وی معتقد است که چنین ادعاهای جعلی، برای بدنام کردن طالبان است.
وی افزود: «کشتن و ترورهای هدفمند ما از سال ها پیش وجود داشته و ما از منابع خود این اقدامات را صورت دادیم. این موضوع پس از توافق با آمریکایی ها تغییر کرده؛ جان آنها تضمین شده است و ما به آنها حمله نمی کنیم.»
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز روز جمعه گزارش داد پاداش های پیشنهادی شاخه ای از دستگاه اطلاعاتی ارتش روسیه به نیروهای طالبان برای هدف قرار دادن نظامیان آمریکایی، به اعضای این گروه انگیزه بخشیده است.
نیویورک تایمز در گزارش خود نوشته است نظریات متفاوتی درباره علت حمایت روسیه از حملات طالبان وجود دارد، از جمله این که مسکو تمایل دارد واشنگتن را گرفتار باتلاق جنگ کند.
به نوشته این روزنامه، این امکان نیز وجود دارد که روسیه تلاش می کند انتقام کشته شدن عوامل روس را توسط آمریکا در سوریه بگیرد، جایی که مسکو از رئیس جمهور بشار اسد حمایت می کند.
پیشتر روسیه نیز گزارش نیویورک تایمز را رد کرده بود.
وزارت خارجه روسیه اطلاعات ارائه شده در این گزارش را جعلی توصیف کرد و گفت: «چنین اخبار جعلی تنها به سطح پایین مهارت آژانس های جاسوسی آمریکا خیانت می کند.»
روسیه تاریخچه طولانی مدتی در افغانستان دارد، جایی که اتحاد جماهیر شوروی در سال های آخرش درگیر جنگی ویرانگر علیه چریک های افراطی ای بود که آن زمان مورد حمایت آمریکا بودند.
