در حالی که نمایندگان منتخب باید نگران اکثریت آمریکایی هایی باشند که باید با بی ثباتی مالی دست و پنجه نرم کنند، سیاست آمریکایی بدون ثروتمندان و قدرتمندانی که از این بحران پولی به جیب بزنند، معنایی ندارد.
به گزارش سرویس بین الملل جماران؛ هانتر دوروارت در گزارشی در آسیا تایمز نوشت:
«1. عقل اقتصادی متداول این چند دهه علت اصلی این حد از بی ثباتی در زندگی آمریکایی ها است.
2. افتضاح «بسته نجات از کرونا» نشان می دهد در آمریکا، تجارت همه چیز است. نتیجه عدم توافق نمایندگان کنگره درباره لایحه 3 تریلیون دلاری آمریکا در 23 مارس، جنجال در کنگره بود. در حالی که نمایندگان منتخب باید نگران اکثریت آمریکایی هایی باشند که باید با بی ثباتی مالی دست و پنجه نرم کنند، سیاست آمریکایی بدون ثروتمندان و قدرتمندانی که از این بحران پولی به جیب بزنند، معنایی ندارد.
3. بن بست کنونی در پی مرحله دوم لایحه کرونا به وجود آمده است که در آن زمان پیش بینی می شد 50 میلیارد دلار به بخش های اقتصادی آسیب دیده از این بحران کمک شود. اما اکنون فهمیده اند که اعداد و ارقام آن ها بسیار اندک است.
4. دمکرات ها لایحه مرحله سوم را کمک مالی غیر کافی برای خانواده ها و کارگران بیکار شده می دانند. جمهوری خواهان دمکرات ها را به پیگیری سیاست های حزبی در چنین شرایط اضطراری متهم می کنند.
5. کسب و کارها و شرکت های کوچک بدون نقدینگی ناچار به اخراج کارمندان خود خواهند شد و ثروتمندترین اقتصاد جهان بیش از پیش به سوی فروپاشی می رود. عقل اقتصادی متداول این چند دهه علت اصلی این حد از بی ثباتی در زندگی آمریکایی ها است.
6. مشکل اصلی این است که اعداد و ارقامی که درباره کمک های اقتصادی مطرح می شود، در مقایسه با واقعیت بسیار احمقانه به نظر می رسند. واقعیتی که چندین دهه سیاست های اقتصادی بازار آزاد که شرکت ها را موتورهای اصلی زندگی دیده است و نقش دولت را به کنار ایستادن تقلیل داده است. واقعیتی که کارگران طبقات پایین اجتماعی را لایق حمایت نمی داند. این واقعیت که ثروتمندترین اقتصاد جهان ممکن است ظرف چند هفته فرو بپاشد.
7. از دهه 1980 به بعد، هزینه کالاهای مصرفی در آمریکا کاهش یافته و هزینه حیات اجتماعی (مانند سلامت و درمان، آموزش و مسکن) افزایش سرسام آوری داشته است.
8. این روال که شرکت ها برای کسب سود به جای تولید و خدمات به بازارهای مالی روی می آورند، وضعیتی را به وجود آورد که اکنون در آمریکا شاهد هستیم: اقتصادی که بیش از آن که به فکر کارگران خود باشد، به فکر سهامدارانش است.
9. سهامداران شرکت ها که تلاش می کنند کنگره بودجه ای را به نام جلوگیری از بیکاری و اخراج کارمندان تصویب کند، برای قید این شرط که شرکت ها تعهدی در قبال پرداخت حقوق به کارمندانی که بیمار شوند، نداشته باشند، چانه زنی می کنند. بسیاری از شرکت های بزرگ آمریکایی مانند والمارت و مک دونالد به کارمندان خود در زمان مرخصی استعلاجی حقوق نمی دهند.
10. پس از یک هفته از «حفظ فاصله اجتماعی» گسترده، ما آمریکایی ها شاهد شروع آشوب ها و هرج و مرج ها هستیم. تزریق مقدار اندکی پول دردی از خانواده های آمریکایی که باید با چند ماه تعطیلی احتمالی کسب و کارها و خدمات و از دست دادن درآمد و یا بدتر از آن بستری شدن در بیمارستان روبرو شوند، دوا نمی کند.
11. بی ثباتی ساختاری کابوس آمریکا نشان خواهد داد که عقل سلیم کارشناسان در بهترین حالت اشتباه و در بدترین حالت سفسطه بازی بوده است.»
