این فروپاشی به معنای آن است که ارتش عربی سوریه پیشروی خود در استان ادلب و حومه شهر ادلب را ادامه می دهد
به گزارش جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: دور سوم از مذاکراتی که میان هیأت های امنیتی و نظامی ترکیه و روسیه درباره اوضاع بحران زده در ادلب در مسکو برگزار شد از هم پاشید و دلیل این فروپاشی نیز اصرار طرف روس بر همه شروط خود در از بین بردن گروه های مسلح درج شده در فهرست تروریسم و بازگشت شهر ادلب و حومه آن به طور کامل به زیر حاکمیت سوریه در راستای اجرای توافقنامه «سوچی » و نیز مخالفت با درخواست ترکیه برای عقب نشینی نیروهای سوریه به مواضع قبلی خود یعنی قبل از بازپس گیری 600 کیلومتر مربع از استان ادلب و تعداد زیادی از شهرها و جاده های استراتژیک است.
این فروپاشی به معنای آن است که ارتش عربی سوریه پیشروی خود در استان ادلب و حومه شهر ادلب را ادامه می دهد و روستاها و شهرک هایی که هنوز تحت سیطره گروه های مسلح باقی مانده اند به منظور بستری سازی برای حمله به شهر ادلب با پوشش هوایی روسیه را آزاد می کند؛ امری که ترکیه را در برابر دو گزینه و نه گزینه سوم قرار می دهد اول قبول امر واقع برای اجتناب از رویارویی نظامی با روس ها و ارتش سوریه و همپیمانانش یا ادامه عملیات گسیل نیرو و ورود به درگیری با ارتش سوریه در تلاش برای بیرون کردنش از همه شهرها،روستاها و جاده های بین المللی که بازپس گرفت از جمله «جاده بین المللی ام5» که حلب را به دمشق پایتخت سوریه مرتبط می کند.
دکتر« ابراهیم کالن» سخنگوی رسمی و مشاور سیاسی«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه در کنفرانسی مطبوعاتی که در آنکارا برگزار کرد به شکست مذاکرات در مسکو درباره ادلب اذعان کرد و فاش کرد که هیأت مذاکره کننده کشورش نقشه و پیشنهادی که طرف روس به آن ارائه کرد را نپذیرفت و تصریح کرد که « تغییر مکان های مراکز دیده بانی نظامی ترکیه در ادلب مساله قابل قبولی نیست و کشورش به ارسال نیروها و تجهیزات نظامی به منطقه به منظور حمایت از ادلب و غیرنظامیان در آن ادامه می دهد» و تأکید کرد که ارتش ترکیه « در صورت هر گونه حمله ای به عناصرش در ادلب به شدیدترین شیوه پاسخ می دهد».
در مقابل، بیانیه روسیه بر یک مساله مهم تأکید کرد که چه بسا همان چیزی است که باعث فروپاشی مذاکرات و بازگشت هیأت مذاکره کننده ترک به آنکارا با «دست خالی» شد و در این جا کلمه به کلمه آن را نقل می کنیم« برقراری امنیت و ثبات در طولانی مدت در ادلب و بخش های دیگر سوریه امری است که فقط بر اساس پایبندی به حاکمیت سوریه،استقلال ، وحدت و سلامت اراضی آن امکان پذیر است».
این مساله بسیار مهمی است زیرا بر حاکمیت دولت سوریه بر ادلب و حومه آن تأکید می کند امری که معنایش مخالفت قاطع با درخواست اصلی هیأت ترکیه ای برای عقب نشینی ارتش عربی سوریه از «خان شیخون»؛«معره النعمان» و «سراقب» و همه شهرها و شهرک های دیگر در استان ادلب است و نیز مخالفت قاطع با سیطره دوباره گروه های مسلح و به طور خاص هیأت تحریر الشام یا همان گروه تروریستی جبهه النصره بر بزرگراه های «ام 4» که حلب را به لاذقیه مرتبط می کند و« ام5» که حلب را به دمشق و از آن جا به امان مرتبط می کند، است؛ به همین دلیل طرف روس به طرف ترک نقشه ای برای مکان های جدید مراکز دیده بانی نظامی اش به عنوان جایگزین مراکز دیده بانی 12 گانه محاصره شده توسط ارتش سوریه ارائه کرد.
اردوغان برای عقب نشینی ارتش سوریه مهلتی تا پایان این ماه یعنی ماه فوریه داده و تهدید کرد که در غیر این صورت این عقب نشینی را با زور تحمیل می کند و بیش از 80 تانک و 150 زره پوش و ده هزار نظامی به ادلب فرستاد تا این تهدیداتش را عملی کند ولی این تهدیداتش را عملی نمی کند زیرا به خوبی می داند که او فقط با ارتش سوریه رویارو نمی شود بلکه با همپیمانان روس سوریه که بر حریم هوایی منطقه سیطره دارند و روی زمین نیز نیرو دارند رو به رو می شود مگر آن که حمایت نظامی باز از آمریکا و پیمان«ناتو» دریافت کند که این مساله نیز به باور بسیاری از ناظران کاملا بعید است.
فرماندهان نظامی روسیه هرگز به ترکیه به هر بهانه ای اجازه حمله نمی دهند تا وقایع را روی زمین تغییر دهد و دولت سوریه نیز گذرگاه های انسانی امن برای آوارگان ادلب باز کرده است تا برگه برنده آوارگان را از دست ترکیه به طور کلی بیرون بکشد و همه نشانه ها تأکید می کند که احتمال رویارویی بسیار بیشتر از احتمال آرامش است.
«مولود چاووش اوغلو» وزیر خارجه ترکیه در کنفرانسی مطبوعاتی در روز گذشته اعلام کرد که اگر مذاکرات مسکو درباره ادلب به هیچ نتیجه ای نرسد پوتین و اردوغان روسای جمهور دو کشور با هم دیدار می کنند ولی پوتین تا کنون تمایلی برای این دیدار از خود نشان نداده است و چندین درخواست ترکیه در این زمینه را رد کرد زیرا اعتمادش به پایبندی رئیس جمهور ترکیه به هر گونه توافقنامه ای که امضا شد از جمله تصمیم هایی که در نشست سران در سوچی در سپتامبر سال 2018 اتخاذ شد، از دست داد.
چیزی که پوتین رئیس جمهور روسیه را بیشتر عصبانی کرد سفر«مقابله ای» اردوغان رئیس جمهور ترکیه به اوکراین و فریادش با صدای بلند«عظمت از آن اوکراین است» و حمایت اش از بازگشت شبه جزیره«کریمه» به اوکراین است؛شبه جزیره ای که روسیه به کشورش ملحق کرد. زبان حال پوتین این است که می گوید این «شیوه مناسب برای رفتار با همپیمانان نیست».
روزهای آینده روزهای سرنوشت سازی در صحنه سوریه و به طور خاص شهر ادلب خواهد بود و هر گونه اقدام متهورانه طرف ترک فتیله رویارویی منطقه ای و چه بسا بین المللی را شعله ور می کند به ویژه پس از ورود ایالات متحده آمریکا به خط بحران برای ماهی گرفتن از آب گل آلود و گرفتار کردن ترکیه اردوغان در دام جنگ فرسایشی ادلب و درخواست کمک اردوغان از پیمان ناتو که عضویت کشورش در آن را به شکل ناگهانی فهمید.
بار دیگر می گوییم که این یک دور جدید گاز گرفتن انگشت ها میان پوتین و اردوغان همپیمان سابق اش است و ما بر این باور نیستیم که رئیس جمهور روسیه اولین کسی باشد که جیغ بزند و خدا بهتر می داند.
