12 کشوری که روز یکشنبه در برلین آلمان جمع شدند به استثناء یکی از آنها یعنی الجزایر همان کشورهایی بودند که لیبی را ده سال پیش ویران کردند.
به گزارش جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم نوشت: بگذارید رک باشیم و از مانورها و سیاست های دور زدن دور شویم و رک و پوست کنده بگوییم که این 12 کشوری که روز یکشنبه در برلین آلمان جمع شدند به استثناء یکی از آنها یعنی الجزایر همان کشورهایی بودند که لیبی را ده سال پیش ویران کردند. این کشورها چه با مشارکت عملی در عملیات ویرانی و چه با سکوتی که یکی از بارزترین علامت های رضایت است یا با تبانی بر اساس تکیه بر پیمانکاران محلی یا منطقه ای، لیبی را ویران کردند و ملت لیبی و قربانیانش آخرین دغدغه آنها بوده و هست.
این کشورها در برلین برای تقسیم بیسکویت نفت و گاز لیبی و پروژه های زیرساختی آن و دیگر شاخه های کم اهمیت تر یعنی ترس از تبدیل شدن کشور لیبی به یک کشور شکست خورده و تبدیل آن به نقطه آغاز مهاجرت صدها هزار مهاجر به سمت سواحل اروپایی دریای مدیترانه، جمع شده اند.
«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه نسبت به فروپاشی دولت «فایز السراج» که بر کمتر از 20 درصد از اراضی لیبی سیطره دارد و جامعه بین الملل آن را به رسمیت می شناسد، هشدار داد و تأکید کرد که فروپاشی این دولت منجر به گسترش تروریسم می شود این در حالی است که اردوغان فراموش کرده که هشدارهایش با ده سال تأخیر بیان شده است. لیبی کشوری شکست خورده است و تا مدت ها این گونه خواهد ماند و دلیل آن نیز خود او و کشورهایی است که با کشورش در لیبی شریک هستند یا در پروژه سلطه و تقسیم منافع و ثمره های تلخ آن رقابت می کنند و گروه های مزدور خود را برای جنگ در اراضی لیبی می فرستند که در صدر آنها امارات، روسیه، قطر، ترکیه، سودان، فرانسه، مصر و چاد هستند و همه اینها در بحران لیبی دست دارند و شرکای خرابکاری هستند.
بیانیه پایانی نشست دم از احترام به تحریم ارسال تسلیحات و مزدور به لیبی و تشکیل نیروی ناظر بر آتش بس زد اما آن که روی زمین زور دارد همان کسی است که شروط خود و آتش بس را تحمیل می کند. ما می گوییم که ژنرال«خلیفه حفتر» که در اردوگاه های سازمان اطلاعات آمریکا در «فیلادلفیا» آموزش دید و از حمایت آمریکا، روسیه، فرانسه، امارات و مصر برخوردار است همان کسی است که تا کنون شانس بیشتری دارد مگر آن که جلویش گرفته شود و هیچ نشانه قوی در این میدان نیز وجود ندارد.
حفتر حاضر نشد توافقنامه آتش بس که با میانجیگری «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در چند روز پیش در مسکو به آن رسیده شد را امضا کند و امضای هر گونه توافقنامه مشابه در برلین را نیز رد می کند و اگر هم آن را امضا کرد به آن پایبند نمی ماند و به همین دلیل بیانیه پایانی کنفرانس برلین فقط جوهری روی کاغذ می ماند و امضا کنندگان آن نیز این را به خوبی می دانند. پس بس کنید این فریب ما و فریب خودتان و ملت لیبی را.
ژنرال حفتر زمانی که بندرهای نفتی لیبی در هلال نفتی شرق کشور و مرکز آن را که در کنترل کامل نیروهایش است بست می خواست این پیام را به حاضران در برلین بفرستد: هر چه دوست دارید تصمیم بگیرید این منم که حرف اول و آخر را می زنم و ابزارهای زور برای تحمیل آن را در اختیار دارم و از حمایت بیشترتان برخوردارم و حالا هم به نمایش تان ادامه دهید.
زمانی که داشتند از سر شادی به دلیل وقوع «انقلاب لیبی» در ده سال پیش می رقصیدند و فتواهای جهاد در لیبی صادر می کردند و از حملات هوایی هواپیماهای ناتو به مردم لیبی با گل استقبال می کردند و ده ها هزار نفر از مردم این کشور را به شهادت رساندند ما در خندق مقابل این توطئه ایستادیم و بسیاری از «انقلابیون ناتو» و حامیان شان به ما تا توانستند تاختند. اکنون این واقعیت هاست که درستی آن چه گفته و می گوییم را ثابت می کنند.
سناریوی سوریه در لیبی تکرار می شود و از طریق همان نمایندگان تروریسم و بدون هر گونه تغییری در چهره ها یا شیوه ها و فرستادن مزدوران ولی این بار در جهت برعکس و توسط طرف های مختلف بهترین دلیل و مدرک حرف ماست.
ما این بحران را به وجود نیاوردیم که از ما راه حل یا برون رفت هایی را می خواهید. ما شخصا بیماری و عوارض جانبی آن را ده سال پیش تشخیص دادیم و در وهله اول آن کسانی که در توطئه خونین علیه لیبی شرکت کردند باید به گناه خود اعتراف کنند و از ملت لیبی عذرخواهی کنند و محاکمه شوند پس از آن برای هر حادثه ای سخنی است.