حلقه محاصره بر دولت ترکیه تنگ تر می شود زیرا خودش را در عین حال در حال جنگ در چند جبهه می بیند و اشتباه استراتژیک بزرگی است به ویژه اگر این را در نظر بگیریم که دشمنان در لیبی یا سوریه قوی هستند این در حالی است که تعداد همپیمانانش نیز رو به کاهش است.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در بخش سرمقاله روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: رهبران ترکیه هیأتی را به مسکو فرستادند تا درباره دو مساله سرنوشت ساز رایزنی کند: اولی پیشروی ارتش عربی سوریه در استان« ادلب» و بازپس گیری شمار زیادی از روستاها و شهرها و پیشروی موفقیت آمیز به سمت دو شهر مهم «معره النعمان» و «سراقب» و دومی تلاش برای اجتناب از درگیری با روسیه یا نیروهایش یا نیروهای وابسته به شرکت وارد کردن جنگجویان وابسته به روسیه در طرابلس در غرب لیبی است؛ این جنگجویان در صفوف نیروهای ارتش«خلیفه حفتر» می جنگند.
نتایج سفر این هیأت ترکیه ای به روسیه هنوز مشخص نیست ولی دو اظهار نظر وجود دارند که چیزهایی را در این زمینه روشن می کند:
اولی: اظهارات آقای«ولید المعلم» وزیر خارجه سوریه است که در زمان سفر هیأت ترکیه ای به روسیه در مسکو پایتخت به سر می برد و گفت که قبلا نشست هایی میان هیأت های ترکیه ای و سوریه ای برگزار شده است اما نتیجه ای در پی نداشته است و مفید نیست و راه حل در ادلب فقط نظامی است.
دوم: اظهارات آقای دکتر«ابراهیم کالن» است که گفت ریاست جمهوری روسیه وعده داده است که تلاش های خود را برای توقف حملات نیروهای دولتی سوریه که اخیرا در استان ادلب افزایش یافته مبذول می کند و ترکیه انتظار دارد که حملات ارتش سوریه در چارچوب «توافق جدید» برای آتش بس متوقف شود.
از طریق تأمل در این دو اظهارنظر و آن چه در سطرهای آنها آمده می توان این نتیجه را گرفت که ترکیه خودش را در وضعیت دشواری می بیند، اگر نگوییم در وضعیت ضیعفی خود را می بیند. سخن گفتن درباره توافق آتش بس جدید با نظارت روسیه به معنای آن است که به تعهدات خود در توافقنامه سوچی برای جدایی میان گروه های تروریستی مانند جبهه النصره و دیگر گروه ها عمل کند و این اشاره رک و پوست کنده ای به دادن چراغ سبز برای پاکسازی گروه هایی تروریستی و رسیدگی به اوضاع دیگر گروه های غیرتروریستی از دورازه آشتی با دولت سوریه است.
ما بر این باور نیستیم که دولت ترکیه به رغم زیاد شدن تهدیدات به طرابلس لیبی برای جنگ در کنار دولت وفاق ملی نیرو بفرستد زیرا آن وقت با نیروهای روسی وابسته به شرکت «واگنر» که جنگجو وارد می کند برخورد می کند. شرکت واگنر به مانند شرکت آمریکایی«بلک واتر» است که در عراق جنگید و اکنون در یمن و چه بسا در لیبی نیز می جنگد.
حلقه محاصره بر دولت ترکیه تنگ تر می شود زیرا خودش را در عین حال در حال جنگ در چند جبهه می بیند و اشتباه استراتژیک بزرگی است به ویژه اگر این را در نظر بگیریم که دشمنان در لیبی یا سوریه قوی هستند این در حالی است که تعداد همپیمانانش نیز رو به کاهش است.
توافق آتش بس جدید که رهبران روسیه وعده برقرای آن را به گفته دکتر کالین مشاور اردوغان به عنوان جایگزین یا مکمل توافقنامه سوچی دادند فقط از طریق تفاهم مستقیم با دولت سوریه امکان پذیر است حالا آیا حضور آقای ولید المعلم در مسکو همزمان با رسیدن هیأت ترکیه ای به همین منظور صورت گرفته است؟
آقای المعلم ارتباط میان سفر خودش و سفر هیأت ترکیه ای را رد کرد و تأکید کرد که دیدارها با ترک ها دیگر فایده ای ندارد ولی پر واضح است که این پیشروی سریع ارتش سوریه در استان ادلب و هجوم دویست هزار آواره به سمت مرزهای ترکیه، رقمی که در حال افزایش است، چه بسا باعث شود ترکیه در سیاست های خود که بارزترین آنها اجرا نکردن تعهداتش بر اساس توافقنامه سوچی درباره ادلب که دیر یا زود قطعا به حاکمیت سوریه در می آید، تجدید نظر کند...و خدا بهتر می داند.
