این سناریو که با دقت تمام توسط رهبران روسیه آماده شد، چه بسا نقطه پایانی برای جنگ سوریه و خروج همه نیروهای خارجی از آن و بازگشت حاکمیت رسمی سوریه بر همه اراضی و گذرگاه های مرزی خواهد بود.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: نشست سران که انتظار می رود در مسکو با حضور «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه و «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه طی روزهای آینده برگزار شود «دروازه» بازگشت روابط میان ترکیه و سوریه و احیای معاهده«ادنه» میان دو کشور با تغییرات اندکی در آن و برگزاری جشن امضای آن با حضور «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه و اردوغان رئیس جمهور ترکیه با نظارت پوتین خواهد بود.
این سناریو که با دقت تمام توسط رهبران روسیه آماده شد، چه بسا نقطه پایانی برای جنگ سوریه و خروج همه نیروهای خارجی از آن و بازگشت حاکمیت رسمی سوریه بر همه اراضی و گذرگاه های مرزی خواهد بود.
پوتین برای این سناریو به شیوه کاملا هوشمندانه و زیرکانه ای زمینه سازی کرد آن زمان که مذاکرات سری میان دولت سوریه و رهبران اداره خودمختار کردها در شمال سوریه را مهیا کرد؛ مذاکراتی که باعث شد این رهبران «مخالف» به آغوش دولت سوریه مادر برگردند و در مقابله با حمله ترکیه در یک خندق قرار گیرند؛ امری که رهبران ترکیه را غافلگیر کرده و میدان مانور آنها و در نهایت گزینه های سیاسی و نظامی شان را کاهش داد.
چیزی که رهبران روسیه را نگران می کند وقوع درگیری نظامی میان ارتش های ترکیه و سوریه است زیرا باعث می شود که روسیه در موضع بسیار دشوار قرار گیرد چون باید ایستادن در خندق یکی از آنها را انتخاب کند؛ این درگیری همچنین همه موفقیت ها و دستاوردهای روسیه در سوریه را به باد می دهد و باعث می شود فرایند سیاسی که پس از تدوین بندهای مهم قانون اساسی«سوریه جدید» به پایان خود نزدیک شد از هم بپاشد و همه چیز به نقطه صفر برگردد.
ورود ارتش عربی سوریه به شرق فرات و بازپس گیری بیشتر ذخایر نفتی و گازی در شرق«دیرالزور»(400هزار بشکه در روز) پس از عقب نشینی نیروهای آمریکایی از آنها و تقویت کنترل شهرهای«منبج»،«الرقه»،«تل التمر» و «عین العرب»(کوبانی) در نتیجه تحویل آنها توسط نیروهای دموکراتیک سوریه و استقرار یگان های ارتش سوریه در طول بیشتر مرزهای شمالی با ترکیه ثمره برنامه ریزی روسیه است که عملیات اجرای آن به آرامی و بر اساس اقدامات«تدریجی» محاسبه شده با دقت بسیار بالا و به دور از رسانه ها، هموار شد.
وقتی «الکساندر لاورینتیف» فرستاده ویژه روسیه به سوریه تأکید می کند که «ترکیه حق ندارد نیروهایی به شکل دائم در سوریه مستقر کند و فقط اجازه دارد به مساحتی بین 5 تا 10 کیلومتر داخل اراضی سوریه پیشروی کند» این یعنی وی جزئیات این سناریو را فاش می کند؛ سناریوی که برای اردوغان نردبانی برای پایین آمدن از درخت بحران کنونی ارائه می کند یعنی بازگشت به معاهده «ادنه»که این بندها اساس آن را شکل می دهد.
اطلاعاتی که از مسکو درباره توافق بر سر دیدار امنیتی نظامی ترکیه و سوریه در تفرجگاه «سوچی» با نظارت روسیه در روزهای آینده(چه بسا در دوشنبه آینده) به بیرون درز کرده است، بازگشتی که در بالا ذکر کردیم را مورد تأکید قرار می دهد زیرا این دیدار که در آن مسئولان امنیتی و نظامی بلندپایه دو طرف مشارکت می کنند و بعید نیست که مسئولان دستگاه های اطلاعاتی دو طرف نیز مشارکت کنند، همان دیداری است که شکل جدید این معاهده را قبل از نشست دو جانبه سران مسکو میان اردوغان و پوتین تدوین می کند.
آیا دیدار روسای جمهور سوریه و ترکیه در راه است و آیا شاهد دست دادن های گرمی خواهیم بود که صفحه جنگ و اختلاف های میان دو کشور را برگ می زند و در نهایت لبخندی بر چهره همیشه عبوس پوتین خواهیم دید؟
پاسخ آری بزرگ است زیرا تجربه های هفت سال گذشته ثابت کرده است که مسکو دست به هر اقدامی در بحران سوریه زد به همه اهداف آن رسید و ما بر این بارو نیستیم که سناریوی پیش از بحران سوریه استثنا باشد. معاهده قدیمی جدید شده ادنه طوق نجات همه خواهد بود.
