بیش از یک سال از سیاست مبتنی بر توصیه های بیمار‌گونه فشار حداکثری می گذرد و هیچ یک از اهداف آن هنوز محقق نشده است. سیاست ها و عملکرد ترامپ فقط به ایجاد بن‌بست سیاسی انجامیده است.
به گزارش سرویس بین الملل جماران؛ حسین موسویان طی مقاله ای در لس آنجلس تایمز، به بررسی وضعیت کنونی روابط ایران و آمریکا پرداخته و راه حل ها برای کاهش تنش ها در منطقه را بررسی کرده است:
«1. دلیل عدم موفقیت تلاش های رهبران جهان در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل برای ترتیب دادن دیداری بین ترامپ و روحانی این است که نه ایالات متحده و نه ایران درباره گفتگوها جدی نیستند، در حالی که کاهش تنش بین آنها منافع و مزیت هایی آشکار برای هر دو کشور به همراه دارد. ترامپ خواهان گفتگوهای مستقیم با ایران است، تنها به شرط ادامه سیاست فشار حداکثری و تحریم ها. در حالی که از نظر ایران ترامپ با خروج از برجام میز مذاکرات را ترک کرده و با تحریم رهبر عالی، وزیر خارجه و سپاه پاسداران هرگونه فرصت برای گفتگو را کشته است.
2. بیش از یک سال از سیاست مبتنی بر توصیه های بیمار‌گونه فشار حداکثری می گذرد و هیچ یک از اهداف آن هنوز محقق نشده است. سیاست ها و عملکرد ترامپ فقط به ایجاد بن‌بست سیاسی انجامیده است.
3. درخواست ایران مبنی بر بازگشت ایالات متحده به برجام و پایان دادن به تحریم ها پیش از هر گفتگویی کاملا منطقی است چرا که برجام جامع ترین توافق در تاریخ عدم اشاعه هسته ای است و ایران از تمام شرایط و ضوابط مندرج در آن تبعیت کامل داشت. اما با توجه به این که ترامپ همواره برجام را «بدترین» توافق و یک «فاجعه» نامیده، پذیرش پیش‌شرط ایران برای گفتگوها- به ویژه با شروع کارزار تبلیغاتی انتخابات 2020 میلادی، هرگز روی نخواهد داد.
4. ایران نیز فصل انتخابات را در پیش دارد و انتخابات ریاست جمهوری و محلس به ترتیب در سال های 2020 و 2021 میلادی برگزار خواهد شد. به همین دلیل رهبران ایران نیز با فشارهای مشابه برای ضعیف ظاهرنشدن روبرو هستند.
5. مانع دیگر گفتگوها بدفهمی‌هایی است که هریک از این دو کشور نسبت به دیگری دارد. ایالات متحده به نوبه خود باور دارد که اقتصاد ایران به دلیل تحریم ها در خطر فروپاشی فوری است و این تهران را به بازگشت به میز گفتگوها مجبور خواهد کرد. هیچ یک از این فرضیه ها درست نیست.
6. در ایران نیز این باور فراگیر وجود دارد که غرب در حال افول است و هژمونی ایالات متحده در خاورمیانه پایان یافته است. تایید چنین افولی از سوی روشنفکران و رهبران غربی به این باور دامن زده است. ایرانی ها می بینند که ایالات متحده تقریبا در تمامی ستیزهایی که پس از جنگ جهانی دوم شروع کرده، شکست خورده است. اما این بدان معنا نیست که آمریکا قادر نخواهد بود در نظم جهانی اعمال نفوذ کند.
7. با توجه به بن بست بین ایران و ایالات متحده، ضروری ترین و واقع گرایانه ترین گام در راستای کاهش تنش های خاورمیانه می تواند کنارگذارشتن ایده گفتگوها بین دو کشور و به جای آن تمرکز بر تسهیل گفتگوهای مستقیم بین ایران و عربستان سعودی باشد تا علاوه بر سایر موضوعات، پیرامون پایان دادن به جنگ ویرانگر یمن گفتگو کنند.
8. راهکار جایگزین گفتگوها بین ایران و عربستان سعودی نیز می تواند این باشد که دبیرکل سازمان ملل ابتکار را به دست بگیرد و از هر دو کشور و همچنین کشورهای عضو اتحادیه اروپا و اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل برای برگزاری گفتگوها برای پایان دادن به جنگ یمن دعوت کند.
9. تهران و ریاض هردو برای ورود به چنین گفتگویی باید چند نکته را بپذیرند: هیچ یک از طرفین نمی تواند به بهای ناامنی دیگری به امنیت دست یابد؛ هیچ یک از طرفین نمی تواند هژمون منطقه باشد و بهترین گزینه تنش‌زدایی و تلاش در راستای همکاری منطقه ای مبتنی بر منافع دوجانبه، احترام به حاکمیت ملی هر یک از طرفین و مصونیت مرزهای بین المللی است.
10. این گفتگوها هم به نفع مردم یمن است هم می تواند زمینه کاهش تنش ها بین ایران و عربستان سعودی را فراهم کند. این گفتگوها همچنین می تواند با حل و فصل یکی از مشکلات اصلی سیاست خارجی ترامپ در خاورمیانه، یعنی کشمکش یمن، تنش های بین ایران و ایالات متحده را هم کاهش دهد.»
