روزنامه آمریکایی از تصمیم دولت خود برای اعزام نیروهای نظامی به عربستان سعودی انتقاد کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه واشنگتن پست در سرمقاله خود نوشت: پس از هر حمله شدید علیه آرامکوی عربستان، آمریکا نیروهای خود را به این کشور اعزام می کند.
«مارک اسپر» وزیر دفاع آمریکا اعلام کرد پس از حملات علیه دو تاسیسات نفتی در شرق عربستان، «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا با اعزام شماری از نیروهای آمریکایی به عربستان برای تقویت سامانه پدافند هوایی سعودی، موافقت کرد.
پنتاگون اعلام کرد عملیات استقرار نیروها در عربستان با هدف دفاعی خواهد بود و شامل حضور شمار کمی از نیروها می شود که به هزاران تن نخواهد رسید. علاوه بر این، برخی تجهیزات نیز در این کشور مستقر خواهد شد.
بر اساس اعلام پنتاگون، واضح است که امارات نیز خواستار تقویت سامانه پدافند هوایی خود شده است.
این نخستین اقدام آمریکا در واکنش به حملات روز شنبه به تاسیسات نفتی در شرق عربستان سعودی است.
«جوزف دانفورد» رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا هم گفت مسئولان همچنان برای دفاع از عربستان، به دنبال بهترین گروه نیروها هستند. وی افزود مقابله با نفوذ پهپادها دشوار است.
رئیس ستاد مشترک آمریکا گفت یک سامانه پدافند هوایی نمی تواند با این نوع تهدید مقابله کند، اما استفاده از سامانه های مختلف پدافند هوایی، خطر پهپادها یا دیگر حملات را کاهش خواهد داد.
این مساله سوالی جدی را مطرح می کند که آیا دفاع از عربستان سعودی یا زیرساخت های نفتی آن در برابر حملات، جزو منافع حیاتی ایالات متحده است؟ آیا سربازان یا خلبانان آمریکایی باید جان خود را برای حکومت «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان به خطر بیاندازند؟
تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا برای اعزام تجهیزات و نیروی نظامی بیشتر به عربستان سعودی تصمیمی نادرست است زیرا رژیم «محمد بن سلمان» لیاقت به خطر افتادن جان سربازان آمریکایی را ندارد.
سه دهه پیش، زمانی که عراق به کویت حمله کرد و میدان های نفتی عربستان را تهدید کرد، «جورج بوش پدر» رئیس جمهور وقت آمریکا فورا نتیجه گرفت که مداخله نظامی آمریکا لازم است. حالا اما بنا به دلایل گوناگونی از جمله رفتار بی منطق و بی ملاحظه ترامپ، اقدام آمریکا در این خصوص بسیار نامشخص است.
با نفت شروع کنیم. اگر چه عربستان همچنان تولیدکننده 10 درصد از نفت مورد نیاز جهان است، آمریکا اکنون بزرگ ترین تولید کننده نفت جهان است و وابستگی اش به عربستان به طرز قابل توجهی کاهش یافته که فقط طی دو سال گذشته میزان 50 درصد از وابستگی به واردات نفت سعودی را کاهش داده است. علی رغم افزایش کم بهای نفت بعد از حمله هفته گذشته، شوک آن چنانی به بازار جهانی وارد نشد. محافظت از نفت عربستان مشکل بزرگی برای حکومت آن است اما این مساله برای آمریکا همچون گذشته یک امر ضروری و استراتژیک نیست.
ذات تهدیدی که متوجه عربستان است نیز با سال 1990 بسیار متفاوت است. حمله صدام، تهاجمی آشکار بود که با هدف تقویت تسلط بر نفت خاورمیانه انجام شد. حمله هفته گذشته تشدید یک درگیری بلند مدت میان میان دو کشور بر سر نفوذ منطقه ای بود.
منافع آمریکا در این رقابت در گروی کمک به یک طرف نیست، بلکه وابسته به ایجاد تعادل باثبات قدرت میان ایران و عربستان است. نفع حیاتی آمریکا در جلوگیری از دستیابی به تسلیحات هسته ای است. با این حال دلیلی وجود ندارد که آمریکا جنگ فرقه ای عربستان علیه ایران را در یمن یا هرجای دیگر فعال کند.
ترامپ اما تمامی این منافع آمریکا را در خطر قرار داده است. او از توافق هسته ای ایران خارج شد؛حتی با وجود این که ایران این توافق را رعایت می کرد. ترامپ با این کار تهران را تحریک کرد که فعالیت های هسته ای خود را افزایش دهد. او از کارزار بمباران محمد بن سلمان در یمن و کشتار هزاران غیرنظامی حمایت کرد و زمینه حمله به اهداف سعودی را فراهم کرد. او تلاش کرد نیروهای آمریکایی را از سوریه خارج کند و از ماه آوریل به دنبال توقف کامل صادرات نفت ایران است که گونه ای اقدام به جنگ محسوب می شود.
منافع آمریکا اکنون درگیری نظامی با ایران را توجیه نمی کند و با این که دونالد ترامپ احتمالا خواستار جنگ نیست، خطاهای مکررش او را به یک قدمی جنگ کشانده است. ایرانی ها پیشنهاد او برای مذاکره را رد می کنند. کارشناسان مسائل ایران معتقدند تا زمانی که تحریم های ترامپ علیه این کشور برقرار باشند، تهران اقدامات خود را ادامه یا حتی افزایش خواهد داد. بهترین گزینه ترامپ یافتن راهی برای کاهش تنش است.
