این شکاف و از هم پاشیدگی در حزب عدالت و توسعه قطعا پایگاه انتخاباتی اش را تضعیف می کند و به سود مخالفان به ویژه حزب «جمهوری» و حزب «دموکراتیک خلق ها» که به کردها نزدیک است، تمام می شود.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم به جدیدترین تحولات ترکیه در سایه جدایی شخصیت های برجسته و مهم حزب عدالت و توسعه حاکم پرداخت و نوشت:انقلاب ها فرزندان خود را می خورند، این مقوله بر احزاب نیز انطباق دارد و حزب«عدالت و توسعه» که از سال 2003 تا کنون بر ترکیه حکومت می کند با توجه به شکاف هایی که اکنون در آن به سر می برد و شامل جدایی بارزترین شخصیت ها و موسسانش می شود، از این مقوله مستثنی نیست.
این حزب طی هفته های گذشته دو ضربه قوی خورد اولی: استعفای آقای«علی بابان» معاون نخست وزیر و وزیر دارایی سابق که مغز متفکر اصلی جهش اقتصادی که حزب عدالت و توسعه محقق کرد توصیف می شود؛ جهشی که منجر به افزایش محبوبیت حزب و ادامه حاکمیت اش به مدت بیش از 16 سال شد. دوم: استعفای دکتر«احمد داوود اوغلو» رئیس حزب و نخست وزیر سابق و صاحب نظریه« صفر کردن مشکلات» با همسایگان و مهندس«عثمانی جدید» است.
وجه مشترکی که این دو مرد دارند دشمنی با «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه و اختلاف ریشه ای با بیشتر سیاست های اخیر وی به ویژه انتقال کشور از نظام پارلمانی به نظامی ریاست جمهوری و تقدم وفاداری و وابستگی بر شایستگی داخل حزب و نیز برگزاری دوباره انتخابات شهرداری ها در استانبول پایتخت تجاری ترکیه است که منجر به شکست تحقیر آمیز حزب عدالت و توسعه و پیدا شدن رقیب قوی به نام آقای«اکرم امام اوغلو» جوان بلندپرواز است که ستاره سیاسی اش با سرعت بی سابقه ای صعود کرده است.
جالب این جاست که این دو مرد یعنی علی بابا جان و اوغلو دو حزب مختلف تشکیل خواهند داد و نه یک حزب که آنها را زیر یک چتر ببرد و بابا جان تأکید کرد که وی پیش از پایان سال جاری حزب جدیدی را شکل می دهد و از دکتر اوغلو برای پیوستن به آن به دلیل تناقض های عمیق میان هر دو و نیاز به چشم انداز و دیدگاه جدید، دعوت نمی کند و تأکید کرد که «عبدالله گل» رئیس جمهور و نخست وزیر اسبق ترکیه یکی از بارزترین حامیان آن است و دکتر اوغلو نیز همین وعده را داده است.
دکتر داوود اوغلو دست پیش را گرفته است و پیش از آن که رهبران حزب عدالت و توسعه وی را از حزب احراج کنند از حزب کناره گیری کرد زیرا وی تعهداتش مبنی بر سکوت و دوری از هر گونه انتقاد کردن از اردوغان و حزب پس از کناره گیری اش از مقامش به عنوان نخست وزیر با درخواست اردوغان به دلیل تشدید اختلاف ها میان هر دو و رسیدن این اختلاف ها به اوج خود در سال 2016 زیر پا گذاشت.
اردوغان که هر دو را به خیانت و عدم وفاداری متهم کرد بی تردید بازنده بزرگ خواهد بود زیرا این دو کناره گیری در زمانی رخ داد که وی با بحران های داخلی و خارجی روزافزونی مواجه است؛ در داخل با رکود اقتصادی و میانگین رشدی که به صفر رسیده است و نیز با مشکل پناهندگان مواجه است و در خارج نیز طرح هایش برای ایجاد منطقه امن در شمال سوریه با موانع جدیدی رو به روست که بارزترن آنها اصرار همپیمان آمریکایی بر ادامه حمایت از کردها و ارائه حمایت سیاسی و نظامی به آنها در شرق فرات و شمال سوریه است و در این زمینه نمی توان شعله ور شدن دوباره آتش درگیری ها در استان«ادلب» سوریه و فروپاشی آتش بس و شدت گرفتن خطر ورود میلیون ها پناهنده به ترکیه را فراموش کرد.
این شکاف و از هم پاشیدگی در حزب عدالت و توسعه قطعا پایگاه انتخاباتی اش را تضعیف می کند و به سود مخالفان به ویژه حزب «جمهوری» و حزب «دموکراتیک خلق ها» که به کردها نزدیک است، تمام می شود حزبی که اردوغان آن را به تروریسم و حمایت از جدایی طلبان کرد متهم کرده است.
اوغلو و بابان جان جدا شده از حزب حاکم تا کنون درباره سوریه و دخالت سیاسی و نظامی کنونی کشورشان در آن سخنی به میان نیاورده اند و فقط به کلی گویی بسنده کردند ولی ما بعید نمی دانیم که خودشان را از مواضع اردوغان و دایره نزدیک به وی به ویژه گشودن درهای ترکیه به روی پناهندگان سوری و حمایت از گروه های مسلح و گروه های تروریستی در ادلب مبرا کنند به رغم آن که دکتر داوود اوغلو از بارزترین حامیان اردوغان و دخالتش در بحران سوریه و براندازی دولت «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه بود و رازی را فاش نکرده ایم اگر بگوییم که موسس گروه به اصطلاح دوستان سوریه که چتر و حمایت برای این دخالت را مهیا کرد او بود؛گروهی که نخستین نشست خود را در پایتخت تونس برگزار کرد.
تاریخ دارد تکرار می شود؛ در سال 2002 اردوغان رئیس جمهور ترکیه در رأس گروهی 124 نفره از حزب«فضیلت» به ریاست «نجم الدین اربکان» پدر معنوی حزب جدا شد و داوود اوغلو، علی بابا جان و عبدالله گل از میان جدا شدگان بودند و همه با هم حزب عدالت و توسعه را تأسیس کردند.
برای ما چندان دشوار نیست که درباره خطرات این جدایی ها برای حزب عدالت و توسعه و پایگاه مردمی اش گمانه زنی کنیم زیرا هر گونه حزب جدیدی که جدا شده ها با هم یا جدا از هم شکل دهند تعداد آرا و هواداران عدالت و توسعه را خواهد کاست ولی چیزی که نمی توانیم درباره آن گمانه زنی کنیم سیاست هایی است که اردوغان رئیس جمهور ترکیه برای کاهش آسیب ها و خسارت های داخلی ، منطقه ای و خارجی اش و نمی گوییم جلوگیری از آنها، دنبال می کند و چاره ای جز انتظار نداریم.
