ترامپ قصد داشت توافق نهایی با طالبان افغانستان را در نشستی سری در کمپ دیوید اعلام کند و از آن برای خود برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگه برنده ای ایجاد کند اما ناکام ماند.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم نوشت: برای ما بسیار دشوار است که حرف های «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا را باور کنیم که گفت وی«نشست سری» که قصد داشت روز یکشنبه در تفرجگاه «کمپ دیوید» با مشارکت نمایندگانی از گروه طالبان و «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان برای دستیابی به توافق نهایی درباره جنگ که منجر به خروج همه نیروهای آمریکایی(14 هزار نیرو) پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا می شود را لغو کرده است.
ترامپ گفت که به دلیل حمله نیروهای طالبان به شهر کابل و کشته شدن 12 نظامی از جمله یک نظامی آمریکایی این نشست را لغو کرده است و بهانه اش این بود که طالبان توافق آتش بس را نقض کرده و نیت های واقعی در قبال فرایند صلح و موفقیت این فرایند از خود نشان نداده است ولی واقعیت کاملا مغایر با حرف های ترامپ است. برخی از اطلاعاتی که از طرف های نزدیک به طالبان به بیرون درز کرده است حکایت از آن دارد که این جنبش تعهدی به توقف عملیات نظامی در زمان عملیات مذاکرات با نمایندگان دولت افغانستان در کابل نداده است و به شروط خود در زمینه بازگشت امارت اسلامی افغانستان به رهبری این جنبش به مانند قبل از حمله آمریکا در ماه اکتبر سال 2001 به افغانستان و اشغال این کشور اصرار کرده است.
شکست مذاکراتی که طی یک سال در دوحه میان آمریکایی ها و جنبش طالبان برای رسیدن به توافق تاریخی که منجر به پایان بحران و خروج نیروهای آمریکایی شود همان چیزی بود که ترامپ را به شدت عصبانی کرد و باعث شد نشست کمپ دیوید که قرار بود شاهد امضای توافق نهایی شود را لغو کند زیرا طالبان بر شروط خود اصرار کرده است.
اگر توافقنامه در عمل برای امضا شدن آماده بود پس چرا ترامپ نشست سری برگزار می کند؟ آن به دور از دوربین های تلویزیونی! در چنین مواردی هیچ دلیلی بر سری بودن نیست و انتظار می رود که نشست کمپ دیوید این دستاورد تاریخی را در صورت رسیدن به آن و با حضور رهبرانی از کشورهای مختلف جهان جشن بگیرد.
ترامپ دروغ می گوید و چیز جدیدی در این زمینه اضافه نمی کنیم ولی دروغ اش درباره رسیدن به توافق بزرگترین دروغش تا کنون بوده است. ما بعید نمی دانیم که وی در معرض فریب و خدعه بزرگی قرار گرفت که جنبش طالبان برایش مهیا کرد؛ فریبی بزرگتر از فریب «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی و دامش که رئیس جمهور آمریکا وقتی دو بار با او در «سنگاپور» و «هانوی» دیدار کرد و تصور کرد که رهبر کره شمالی آزمایش های هسته ای و موشکی اش را بلافاصله پس از دیدار با وی پایان می دهد، در آن افتاد.
شیوخ طالبان قدرت بسیار بالای خود را برای مذاکره کردن ثابت کردند و به عمد به رئیس جمهور آمریکا توهین کردند و او را فریب دادند زیرا آنها هرگز کشتارهای فجیع اعضای این گروه که نیروهای آمریکایی در طول 18 سال گذشته از اشغالگری کشورشان مرتکب شدند را فراموش نمی کنند.
آمریکا در جنگ افغانستان که تا کنون بیش از دو تریلیون دلار برایش هزینه داشته است و در اثر آن 3هزار نظامی آمریکایی و 45 هزار نظامی افغانستانی که برای آموزش و تسلیح شان ده ها میلیارد دلار هزینه کرد کشته شدند. ترامپ در تبلیغات انتخاباتی اش به این شکست و خارج کردن همه نظامیانش از افغانستان وعده داد اما از این وعده خود به امید به دست آوردن پیروزی عقب نشست و زمانی که در شکست دادن طالبان ناکام ماند به دنبال دست یافتن به توافقنامه ای رفت که آبرویش را حفظ کند و از آن به عنوان برگه برنده ای برای انتخابات ریاست جمهوری آینده استفاده کند اما جنبش طالبان همه طرح هایش را خراب کرد.
جنبش طالبان هیچ ضرری از لغو نشست سری کمپ دیوید نمی کند همچنین ادامه جنگ علیه نیروهای اشغالگر آمریکایی که حکومتش را سرنگون کرد ضرری برایش ندارد زیرا به خوبی می داند که در نهایت کار برنده بزرگ خودش است و آمریکا در این جنگ شکست خورد و مجبور می شود به مانند همه موارد مشابه به ویژه ویتنام و عراق به شکلی شکست خورده نیروهایش را خارج کند.
آیا این قابل توجه نیست که ترامپ برای برگزاری این نشست سری با حضور نمایندگان جنبش طالبان چند روز پیش از هیجدمین سالروز حملات یازدهم سپتامبر که دلیل اصلی گرفتار شدن کشورش در افغانستان است برنامه ریزی کرده است؟
ترامپ و همه روسای جمهور آمریکایی همیشه اعلام کرده اند که با تروریست ها مذاکره نمی کنند؟ مگر جنبش طالبان یک«جنبش تروریستی» به شمار نمی رود که در صدر فهرست تررویسم آمریکا قرار دارد و آمریکا این همه تلفات انسانی داد تا حکومتش را سرنگون کند؟
قابل توجه این که غارنشینان در «قندهار» و «تورابورا»ی افغانستان و همتاهای آنها در «صعده» یمن،در نوار غزه محاصره شده و غارهای جنوب لبنان همان کسانی هستند که به ترامپ رئیس جمهور آمریکا و همپیمانانش درس های فراموش ناشدنی در مقاومت و ایستادگی و پایان کار به نفع خودشان در همه جنگ ها با آمریکا در خاورمیانه به رغم تفاوت بسیار زیاد در موازنه های قدرت می دهند.
حالا آیا همپیمانان عرب آمریکا از این درس طالبانی و معناهای آن پند می گیرند؟
