رهبران چین تصمیم گرفتند که ائتلافی متشکل از چندین کشور و در رأس آنها روسیه، ترکیه، هند، پاکستان و تا حدود اندکی ژاپن و نیز کشورهای آفریقایی و آسیایی تشکیل دهند تا به تدریج از کاربرد دلار چشم پوشی شود و برای تبادل های تجاری از ارزهای محلی استفاده شود.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: اینکه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا از عملی کردن تهدیداتش برای تحریم های اقتصادی تجاری چین از جمله اعمال تعرفه های 10 درصدی بر 300 میلیادر دلار واردات از چین عقب نشینی کند، چیز جدیدی نیست زیرا تصمیم اش در این زمینه بازتاب منفی خود بر اقتصاد آمریکا را آغاز کرده است؛اقتصادی که کارشناسان برخی نشانه های رکودش را لمس کرده اند.
ترامپ رئیس جمهور آمریکا این اقدام را این گونه توجیه کرد که اولا مرتبط با تماس های خوب با طرف دوم است دوم اینکه وی تمایل دارد که به مناسبت اعیاد میلادی بار بیشتری به دلیل احتمال افزایش قیمت کالاها به ویژه تلفن های همراه و بازی های رایانه ای وارداتی از چین، بر مردم تحمیل نکند.
واقعیت اما کاملا با این توجیه هایی که قانع کننده نیستند، مغایرت دارد و می توان آن را در آثار منفی تصمیم ترامپ و جنگ تجاری اش علیه چین و واکنش تند چین با اعلام جنگ ارزی و کاهش ارزش یوان چینی برای افزایش صادرات و نیز فروش اوراق قرضه آمریکایی و استفاده از درآمدهای آن برای خرید طلا و ارزهای ارزشمند برای تقویت ارزش یوان طلایی در مقابل دلار خلاصه کرد.
رهبران چین تصمیم گرفتند که ائتلافی متشکل از چندین کشور و در رأس آنها روسیه، ترکیه، هند، پاکستان و تا حدود اندکی ژاپن و نیز کشورهای آفریقایی و آسیایی تشکیل دهند تا به تدریج از کاربرد دلار چشم پوشی شود و برای تبادل های تجاری از ارزهای محلی استفاده شود.
ترامپ همزمان با نزدیک شدن به تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر آشفته شده و سردرگم شده است و این احساس به او دست داده است که جنگ های تجاری اش و تحریم هایی که علیه چندین کشورهای مانند چین، روسیه، ایران و ونزوئلا اعمال کرده است، در حال دادن نتایج برعکس است.
به محض آن که ترامپ اعلام کرد که اجرای تحریم های تجاری و اعمال تعرفه ها بر کالاهای وارداتی از چین را به تأخیر می اندازد، ارزش سهام در بورس های غربی جهش کرد و بهای نفت نیز بالا رفت زیرا هر چند به شکل موقت رکود در بازراهای جهانی و میزان رشد از بین رفت.
این طبیعی است که چین با این جنگ تجاری مخالفت کند و تلاش کند که به راه حل هایی برای کاهش شدت آن و کاهش آثارش منفی این جنگ بر اقتصادش برسد و با واشنگتن مذاکره کند ولی به باور بسیاری از کارشناسان متخصص در اقتصاد چین این به معنای آن نیست که از استراتژی خود برای پایان دادن به سلطه دلار و حفظ رشد 5.5 درصدی تا 6 درصدی کنونی و رسیدن به هدفش برای تکیه زدن بر رتبه نخست به عنوان قوی ترین اقتصاد در جهان و پایین کشیدن آمریکا از این مرکز طی ده سال، چشم پوشی کند.
ناآرامی هایی که اکنون در هنگ کنگ در جریان است و وارد هفته دهم خود شده است را نمی توان از جنگ تجاری آمریکا و چین جدا دانست. برخی ایالات متحده آمریکا را متهم به دست داشتن در این ناآرامی می کنند ولی حکمت چینی که در لغو قانونی که باعث این ناآرامی ها شده است یعنی تحویل افراد تحت پیگرد به دولت مرکزی و محاکمه آنها در پکن، چه بسا در نهایت امر باعث شود دست ترامپ خالی بماند.
اقتصاد آمریکا بازنده بزرگ جنگ اقتصادی است که فتیله آن را ترامپ رئیس آمریکا روشن کرد و شاید عقب نشینی به هر بهانه ای که باشد یکی از نشانه های اولیه در این زمینه باشد.