ترس از ایران یا ترس از حوثی ها؛دلایل موافقت عربستان با استقرار نظامیان آمریکایی در اراضی اش

به گزارش جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم نوشت: در سایه افزایش تنش در منطقه خلیج فارس و افزایش عملیات توقیف نفتکش ها و تبادل سرنگونی پهپادها میان ایران و ایالات متحده آمریکا( ایران یک پهپاد آمریکایی را سرنگون کرد ولی سرنگونی یک پهپاد ایرانی توسط آمریکا تکذیب شد و واشنگتن نتوانست ثابت کند که این پهپاد را سرنگون کرده است) رهبران عربستان سعودی دست به دو اقدام مهم برای تقویت سامانه دفاعی خود به منظور آماده شدن برای اوضاع بدتر زد:

نخست: برای نخستین بار از سال 1996 اعلام کرد که 500 نظامی آمریکایی از نیروهای مارینز را پذیرفته است و این نظامیان در پایگاه شاهزاده «سلطان بن عبدالعزیز» در منطقه «الخرج» در جنوب شرق ریاض متمرکز می شوند.

دوم: تأکید بیانیه وزارت دفاع آمریکا(پنتاگون) بر دستیابی شرکت«لوکهید مارتن»، بزرگترین تولید کننده سلاح در آمریکا به قراردادی به ارزش 1.48 میلیارد دلار برای فروش سامانه دفاع موشکی «تاد» به عربستان سعودی؛ امری که مجموع ارزش قراردادهای موشکی همین شرکت با عربستان سعودی را به  5.36 میلیارد دلار افزایش می دهد.

رهبران عربستان سعودی در سایه خطرات امنیتی(به تعبیر عبدالباری عطوان) که این کشور از جنوب یعنی یمن یا از شرق یعنی ایران و به طور مشخص در آب های خلیج فارس با آنها مواجه است از تصمیمی که پس از عملیات «الخبر» در سال 1996(عملیات انتحاری که پایگاه نیروهای مارینز را با یک کامیون بمب گذاری شده هدف قرار داد و منجر به کشته شدن 19 نظامی آمریکایی شد و پایگاه برای اجتناب از حملات دیگر به سرعت به الخرج منتقل شد) اقدام به تخلیه پایگاه های نظامی خارجی از کشورشان کردند زیرا به شدت در معرض انتقادها و تهدیدهای گروه القاعده و روحانیون داخل کشور به دلیل حضور این نیروها قرار گرفتند امری که با حرمت حرمین شریفین در تعارض است.

به نظر می رسد اکنون شرایط فرق کرده است و مسئولان عربستان سعودی به فشارهای دولت کنونی آمریکا تن داده و امنیت داخلی و تمایل به تعمیق روابط نظامی با همپیمان آمریکایی به ویژه پس از تفکیک نهادهای دینی و تضعیف نفوذ آنها و کاهش خطرات گروه القاعده پس از نابودی مهمترین دژ آن در افغانستان بعد از حمله آمرکیا به این کشور در اکتبر سال 2001 به عنوان واکنش به حملات یازدهم سپتامبر، در اولویت قرار گرفته است.

خبرگزاری عربستان سعودی(واس) اعلام کرد که ملک« سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان سعودی با پذیرش نیروی آمریکا برای بالا بردن سطح اقدامات مشترک در دفاع از امنیت منطقه و ثباتش و تضمین صلح در آن موافقت کرده است.»

منابع عربستانی به گونه ای وانمود کردند که این آمریکاست که درخواست اعزام این نیروها را کرده و خود آمریکاست که هزینه های آنها را می پردازد و حقوق نظامیان را می دهد و به لحاظ ظاهری هم  این درست است اما در سایه حرص و طمع «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و نیز اصرارش بر گروکشی از کشورهای حاشیه خلیج فارس و دستیابی به میلیاردها دلار بیشتر و تا جایی که ممکن است از خزانه های آنها در مقابل دفاع از این کشورها؛ پس بنابراین بی تردید به این نتیجه می رسیم که این خود حکومت عربستان سعودی است که هزینه های نیروهای آمریکایی را می پردازد دقیقا همانطور که قطر بیشتر هزینه های نیروهای آمریکایی در پایگاه «العیدید» که در آن ده هزار نظامی آمریکایی حضور دارند را می پردازد؛ پایگاهی که بزرگترین پایگاه در منطقه به شمار می رود. همچنین ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی با شیخ«تمیم بن حمد آل ثانی» امیر قطر در جریان سفر اخیرش به واشنگتن در هفته گذشته از دولت قطر به دلیل پرداخت 8 میلیادر دلار برای پوشش هزینه های توسعه این پایگاه تشکر کرد. علاوه بر آن، قرار نیست که عربستان حقوق نظامیان آمریکایی را به شکل مستقیم بپردازد بلکه به شکل های غیر مستقیم در چارچوب قراردادهای سلاح می تواند بپردازد.

و اما اگر به خرید سامانه موشکی «تاد» که می تواند موشک های بالستیک را سرنگون کند نگاه بیندازیم می بینیم که این یعنی اذعان به شکست موشک های «پاتریوت» است که عربستان سعودی برای به دست آوردن آنها برای این ماموریت یعنی سرنگونی موشک های بالستیک یمنی ها به ویژه موشک های بالدار«کروز» و افزایش خطرات این موشک ها و خطر پهپادهای یمنی، میلیاردها دلار هزینه کرد.

چه بسا بد نیست این را یادآوری کنیم که موشک های حوثی ها یمن توانستند که از بیشتر سامانه های دفاعی و تجهیزات راداری عربستان عبور کرده و به اهداف خود با دقت بسیار بالا برسند و فعالیت فرودگاه های جنوب عربستان سعودی  به ویژه فرودگاه های«جازان،نجران و ابها» را بارها تعطیل کردند؛ امری که اسطوره موشک های پاتریوت و رادارهای عربستانی ساخت آمریکا را ساقط کرد و باعث شد کشورهایی مانند ترکیه به جای پاتریوت سامانه موشکی«اس400» روسیه را بخرند.

ما بر این باور نیستیم که 500 نظامی آمریکایی می توانند همانطور که بیانیه رسمی می گوید امنیت و ثبات را برای عربستان به ارمغان بیاورند زیرا تعدادشان بسیار کم است و به دلیل آن که ایالات متحده آمریکا بیشن نیم ملیون نظامی به جزیره العرب فرستاد تا ماموریت آزادی کویت را از نیروهای عراقی در سال 1991 انجام دهند. اگر هدف این نیروها مشارکت در جنگ علیه ایران باشد بسیار کم و ناتوان هستند مگر آن که یک شروع باشند و تعدادشان بعدها افزایش یابد.

برخی از ناظران این احتمال را می دهند که این بخش از نیروهای آمریکایی که تعدادشان محدود است برای آموزش نیروهای عربستانی و ارائه مهارت های تکنولوژیک و نیز اشراف بر استفاده از سامانه موشکی دفاعی تاد به عربستان رفته اند؛ به عبارتی دیگر هدف حضور آنها افزایش توان عربستان برای مواجهه با حملات موشکی حوثی هاست.

نکته مهم دیگری نیز وجود دارد که در این زمنیه نباید آن را نادیده گرفت و آن حضور این نیروهای آمریکایی در پایگاه نظامی شاهزاده سلطان در منطقه الخرج است که چه بسا باعث شود در صورت وقوع هر گونه جنگی هدفی برای عملیات انتقامجویانه ایران شوند؛ همانطور که پایگاه های دریایی دیگر در منامه  بحرین(ناوگان پنجم)، العیدید در قطر، الدوحه در کویت، الظفره در ابوظبی و یک پایگاه نظامی دیگر در سلطنت عمان هدف عملیات انتقامجویانه ایران قرار می گیرند.

پایگاه های نظامی خارجی در همه شش کشور شورای همکاری حاشیه خلیج فارس وجود دارند اما پرسش اینجاست: آیا این پایگاه ها امنیت و ثبات را در عمل برای این کشورها به ارمغان می آورند و حجم هزینه های میلیاردی آنها چقدر خواهد بود؟ پاسخ به این پرسش در روزها، ماه ها یا سال های آینده داده می شود.