جالب این جاست که خود کشوری که از شرکت کنندگان در این سه نشست سران خواسته می شود با آن رویارویی کنند یعنی ایران، از مساله فلسطین حمایت می کند و از کسانی حمایت می کند که به گزینه مقاومت پایبندند.
به گزارش جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم نوشت: شهر «مکه مکرمه» این روزها که مملو از صدها هزار عمره گزار و زائر چه از داخل عربستان و چه از خارج آن است، سه نشست سران عربی و اسلامی شاهد است و هدف اصلی و ادعایی اعلام شده از برگزاری این نشست ها رویارویی با جمهوری اسلامی ایران و مخالفت با دخالتش در امور دیگر کشورهاست.
ما بر این باور نیستیم که رویارویی با ایران نیاز به سه نشست سران آن هم در شهر مقدس دارد زیرا این مساله اختلاف بر انگیز است و از هیچ گونه اجماع یا حتی شبه اجماع اسلامی یا عربی یا حتی اجماع کشورهای حاشیه خلیج فارس برخوردار نیست به همین دلیل بیشتر شرکت گنندگان فقط به دلیل رودربایستی با کشور دعوت کننده بار سفر به شهر مقدس بسته اند، نه بیشتر نه کمتر و دیدگاه ها و موضع گیری هایی را ابراز می کنند که در باطن به آنها هرگز باور ندارند.
تنش کنونی روزافزون در منطقه خلیج فارس در اصل به دلیل تمایل دولت کنونی آمریکا برای وارد آوردن همه نوع فشار سیاسی،اقتصادی و نظامی به منظور واردار کردن ایران از چشم پوشی از همه برنامه هسته ای خود و توقف آزمای موشک های بالستیک برای حفظ برتری نظامی رژیم اسرائیل و حفظ اسرائیل به عنوان دولت هسته ای و برتر است که همه همسایگان خود در منطقه خاورمیانه را تهدید کند و اشغالگری اراضی عربی و اسلامی و مقدساتش را محکم تر کند.
دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا به طور کامل زیر سیطره و نفوذ رژیم اسرائیل و طرح هایش قرار دارد و قصد براندازی نظام حاکم بر ایران چه به شکل یکبارگی و از طریق حمله نظامی و چه به شکل مرحله ای از طریق محاصره اقتصادی خفه کننده دارد ولی ما بر این باور نیسیتم که کشورهای اسلامی،عربی یا کشورهای حاشیه خلیج فارس مصلحتی و منفعتی در این دارند که از این گونه طرح ها حمایت کنند یا در عمل در آنها مشارکت کنند زیرا استفاده کننده بزرگ از این طرح ها رژیم اشغالکر اسرائیلی است و زیان کننده اصلی و بزرگ از این طرح ها همان کشورهای عربی و ملت های شان هستند که سوخت هر گونه جنگی خواهند بود که آتش اش روشن شود.
نمی خواهیم از حوادث پیشی گرفته و حکم های پیشنی درباره این سه نشست سران صادر کنیم؛ نشست هایی که به باور ما غیرضروری هستند و فقط نمایش دیپلماتیک هستند و به محض آن که شرکت کنندگان فرودگاه بین المللی ملک عبدالعزیز در شهر «جده» را ترک می کنند به پایان می رسند این در حالی است که اوضاع بدون هیچ گونه تغییری سر جای خود می ماند.
همه نشست های سران عربی و اسلامی و کشورهای حاشیه خلیج فارس که در ده سال گذشته برگزار شد در سطح حضو بسیار ضعیف بود و در سطح نتایج نیز هم بلکه در هر دو سطح ضعیف بودند. این نشست ها چیزی بیش از مراسم شام دسته جمعی نبود که در آنها سخنرانی هایی انسایی خسته کننده برای حاضرانی که بیشترشان غرق در خواب هستند و برای ساعت هایی محدود فراتر نرفته است.ما بر این باور نیستیم که سه نشست سران در مکه در سایه حالت اردوکشی و شکاف که بر منطقه عربی حاکم است، استثنا باشند.
ایده نشست های سران عرب اساسا برای فلسطین یا آزادی و حمایت مقدسات در سایه اشغالگری و آتش زدن و یهودی سازی آنها و برای رویارویی با غصب شان توسط اسرائیل بوده است و جالب اینجاست که فلسطین از نشست های مکه به شکل کامل غایب است و جایش در صندلی عقبی است و به جای آن عادی سازی روابط با دولت اشغالگر گرفته است آن هم در سایه چتر آمریکایی تقویت شده با ناوهای هواپیمابر و بمب افکن ها و ناوچه های دریایی و محاصره ها برای گرسنه نگه داشتن نه فقط ایران بلکه چندین ملت عرب و در رأس آنها ملت فلسطین.ملت فلسطین در عمل با گرسنگی رو به روست و میلیون ها شهروند فلسطینی در سایه اشغالگری لقمه نانی در این ماه مبارک و ده روز اخر آن برای خوردن پیدا نمی کند.
جالب این جاست که خود کشوری که از شرکت کنندگان در این سه نشست سران خواسته می شود با آن رویارویی کنند یعنی ایران از مساله فلسطین حمایت می کند و از کسانی حمایت می کند که به گزینه مقاومت پایبندند. ایران از کسانی حمایت می کند که در برابر استکبار آمریکایی و صهیونیستی با هم ایستاده اند و آنها را به موشک های مختلف و همه اسباب ایستادگی بازدارنده و مقابله با تجاوزهای مکرر مجهز می کند. این اوج مصیبت است که نشان دهنده حالت فروپاشی عربی در شنیع ترین و زشت ترین شکل آن است.
ما از همبستگی عربی حمایت می کنیم به شرط آن که در بستر مقابله با اشغالگری اسرائیل و حمایت از جنبش های مقاومت در شکل های مختلف آن باشد و ما بر این باور نیستیم که این سه نشست سران در مکه مکرمه این شروط اساسی را تأمین کند.
هر گونه نشست سران عربی یا اسلامی یا کشورهای حاشیه خلیج فارس که با توطئه یهودی سازی قدس اشغالی و مسجد الاقصی مقابله نکند، جنگ ها در سوریه، یمن،غزه و لیبی را متوقف نکند، از مساله اصلی و اساسی عربی حمایت نکند، موضع روشن و مقابله کننده با قرارداد قرن و طرح ایجاد اسرائیل بزرگ اعلام نکند و عادی سازی با اشغالگر را حرام نکند، شایسته نامش نیست و حتی شایسته آن نیست که در مکه مکرمه پاک ترین و مقدس ترین بقعه زمین برگزار شود.
