حفتر حمله به طرابلس را بدون چراغ سبز حامیانش انجام نمی داد و خروج از «بن بست» کنونی تا حدود زیادی مرتبط با این حامیان است.
به گزارش جماران خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: بیانیه کاخ سفید درباره اینکه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا شخصا با ژنرال«خلیفه حفتر» که نیروهایش به طرابلس پایتخت لیبی حمله کرده و به دنبال کنترل این شهر هستند ، تماس تلفنی برقرار کرده است،خطوط عریض و طویل بازی بین المللی را فاش می کند که به نظر واشنگتن و مسکو را در یک اردوگاه قرار داده است. به نظر می رسد که آمریکا و روسیه به دنبال به حاشیه راندن سازمان ملل در لیبی هستند.
در حالی که انگلیس داشت پیش نویسی برای آتش بس ارائه می کرد که حمله به طرابلس را مورد انتقاد قرار می دهد، در همان روز همانطور که کاخ سفید اعلام کرد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با ژنرال حفتر درباره «چشم انداز مشترک» برای آینده دموکراتیک لیبی سخن می گوید.
این حمایت آشکار از مرد قدرتمند شرق لیبی به ضرر دولت«فایز السراج» که جامعه جهانی آن را به رسمیت شناخته، به رغم به رسمیت شناختن این دولت به عنوان تنها دولت مشروع لیبی صورت می گیرد و همانطور که در بیانیه ریاست جمهور آمریکا آمد، با تقدیر از« نقش مهم ژنرال حفتر در مبارزه با تروریسم و تضمین امنیت منابع نفتی لیبی» صورت گرفت.
کارشناسان بر این باورند که تقدیر ترامپ از ژنرال حفتر مدرکی بر حمایت آمریکاست که تصمیم حفتر برای ادامه حمله اش به طرابلس برای تصرف آن را تفسیر می کند.
یک دیپلمات در سازمان ملل که نخواست نامش فاش شود گفت که حمایت آمریکا باعث می شود که دلیل روی آوردن«حفتر به منطق رفتن تا آخر خط» را به شکل بهتر تفسیر می کند.برخی دیپلمات های دیگر نیز با اشاره به دشواری های نظامی می گویند که حفتر پس از گذشت 15 روز از آغاز حمله به طرابلس همچنان تأکید می کند که می تواند پیروز شود.
یک دیپلمات دیگر نوشت حمایت روز جمعه واشنگتن «مسائل را در سازمان ملل روشن می کند» و نیز مسائل مربوط به تلاش بی فایده و پنج روزه انگلیس برای رسیدن به قطعنامه آتش بس و ورود غیرمشروط کمک های انسانی به مناطق درگیری را واضح می کند.
در یک موضع گیری عجیب طی رایزنی ها برای صدور قطعنامه روسیه و آمریکا در یک اردوگاه قرار گرفتند و خواستار « اندکی زمان» شدند یا تأکید کردند که «آمادگی برای قطعنامه را ندارند» بدون آن که دلیل این موضع گیری شان را به شرکای شان توضیح دهند.
در عین حال، «غسان سلامه» نماینده ویژه سازمان ملل در لیبی نسبت به گسترش دامنه نزاع ها هشدار می دهد و خواستار واکنش فوری می شود.
شکست تلاش های سازمان ملل
سه کشور آفریقایی عضو شورای امنیت(آفریقای جنوبی، ساحل عاج و گینه استوایی) روز چهارشنبه هفته گذشته رای های خود را به سبد مخالفت آمریکا و روسیه از طریق مانع تراشی برای فرایند مذاکرات، افزودند.
یک کارشناس در پرونده لیبی گفت که این سه کشور درخواست های«بی معنی» ارائه کردند. وی بعید ندانست که این سه کشور با « کنترل از راه دور» توسط قدرت های بزرگ یا توسط «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر که « به شدت از حفتر حمایت می کند» و به ترامپ نزدیک است، مانع از فرایند مذاکرات شدند.
مصر در حال حاضر ریاست اتحادیه آفریقا را به عهده دارد و دیدگاه های خود را بر کشورهای آفریقایی عضو در شورای امنیت در بیشتر مواقع تحمیل می کند.
در زمینه توازن قوا میان حفتر و سراج باید گفت که ژنرال حفتر از حمایت مصر، عربستان، امارات متحده عربی و از روز جمعه نیز به شکل علنی از حمایت روسیه و آمریکا برخوردار است.
اما رئیس دولت وفاق ملی که قدرت اقدامات آن چنانی علیه گروه های مسلح قدرتمند در طرابلس ندارد و به باور غربی ها ضعیف است و توانش برای رهبری چندان به مذاق شان خوش نمی آید از حمایت ترکیه و قطر برخوردار است.
برخی دیپلمات ها گفتند که حفتر حمله به طرابلس را بدون چراغ سبز حامیانش انجام نمی داد و خروج از «بن بست» کنونی تا حدود زیادی مرتبط با این حامیان است.
در سازمان ملل نیز انگلیس پیش نویس خود را به کناری نهاده است اگر چه کشورهایی مانند آلمان که «ناامیدی» خود را ابزار کردند امیدوار هستند که این پیش نویس هفته آینده تصویب شود.
فرقی نمی کند آینده پیش نویس چه باشد آن چه مهم است این است که کفه ترازوی مانورهای دیپلماتیک درباره لیبی به نفع سازمان ملل نیست. حمله حفتر به طرابلس با سفر «آنتونیو گوتیرش» دبیر کل سازمان ملل به لیبی به منظور تشویق به برگزاری کنفرانس آشتی ملی صورت گرفت و شکستی واقعی برای وی به شمار می رود.
سلامه که بسیاری از دیپلمات وی را به شجاع بودن و شفاف بودن توصیف می کنند مجبور شد این کنفرانس را لغو کند.
سلامه هفته گذشته به شدت از ژنرال حفتر انتقاد کرد تا جایی که حمله وی به طرابلس را «کودتا» توصیف کرد و با این کار موضع خود در لیبی را در صورت موفقیت حفتر در کنترل همه لیبی، به خطر انداخت.
