مهاتیر محمد در حالی اجازه نداد ورزشکاران اسرائیلی وارد کشورش شوند که برخی از کشورهای عربی به مسئولان سیاسی و ورزشکاران اسرائیلی اجازه ورود به کشورهای شان می دهند.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: «مهاتیر محمد» نخست وزیر مالزی روز جمعه با مخالفتش با صدور روادید برای ورود ورزشکاران اسرائیلی که قرار بود در مسابقات بین المللی شنا با میزبانی مالزی در ماه جولای آینده شرکت کنند، سیلی محکم و دردناکی به عرب هایی زد که با دولت اشغالگر اسرائیلی روابط خود را عادی سازی می کنند.
آقای مهاتیر در این موضع خود بسیار قاطع بوده و هرگز به فشارهای اسرائیلی و بین المللی با هم، تن نداد و یک کلام گفت:« ما نمی پذیریم که اسرائیلی ها وارد کشورمان شوند و اگر کمیته بین المللی حق میزبانی را بخواهد پس بگیرد این کار را بکند.»
این موضع گیری افتخار آمیز مردی که مالزی را برای تبدیل شدن به یکی از قدرت های اقتصادی در جهان رهبری کرد و باعث شد که در صدر کشورهای بزرگ دارنده اقتصادی در آسیا شود، در حالی صورت گرفت که کشورهای عربی درها و پنجره های خود را چهارتاق به روی مسئولان و تیم های ورزشی اسرائیلی برای ورود به کشورهای شان باز کرده اند و سرود رژیم اسرائیل را پخش می کنند و پرچم اشغالگر در آسمان های شان به اهتزاز در آمده است.
آقای مهاتیر مالزی را به این جایی که هست رساند زیرا دست و زبان وی پاک بوده و مانده و به عدالت انسانی ایمان دارد و از ارزش های عقیده اسلامی اش جانبداری می کند و هرگز بر سر آنها معامله نمی کند و کرسی قدرت را در اوج بازدهی و کارایی اش ترک کرد و فقط در صورتی به آن بازگشت که فساد در کشور گسترش پیدا کرده و به اوج خود رسیده بود و جانشین اش تبدیل به ابزار دست حاکمان عرب فاسد شده بود. مهاتیر محمد با اراده مردمی قاطع و از طریق صندوق های رأی و نه با کودتای نظامی یا حتی انقلاب خیابانی به قدرت بازگشت.
عرب هایی که روابط خود با اسرائیل را عادی سازی می کنند و در قعر رتبه بندی های ورزشی بین المللی هستند بهانه شان این است که آنها به قوانین کمیته های المپیک پایبند هستند و اصرار بر این دارند که ورزش را از سیاست جدا کنند و در جامعه بین المللی ادغام شوند و همه اینها بهانه هایی دروغ برای خروج از اصول عربی و اسلامی است.
برای آن که این موضع افتخارآمیز و صاحب این موضع را درک بکنیم واقعه ای به ذهن مان رسید که ناگزیر باید آن را ذکر کنیم که جزئیات آن را یکی از سفرای سابق فلسطین در کوالالامپور روایت کرد.بر اساس این روایت یک گردشگر فقیر فلسطینی به پایتخت مالزی به عنوان اولین ایستگاهش سفر کرد و خواستار دیدار با مهاتیر نخست وزیر این کشور برای تحویل«سپری» به عنوان هدیه به وی شد و انتظار داشت که در مقابل «هدیه» مالی دریافت کند، زمانی که نخست وزیر مالزی از طریق یکی از مشاوران اش از تمایل این فلسطینی مطلع شد مبلغی پول از جیب خود به وی داد زیرا هیچ بندی در بودجه عمومی دولت وجود ندارد که اجازه دهد هدیه مالی داده شود.
آقای مهاتیر آکادمی جهانی بزرگی است که درس هایی در عرصه شفافیت،دموکراسی،غرور تمدنی اسلامی می دهد و این تأسف بار است که بیشتر حاکمان مان اگر نگوییم همه آنها اگر درخواست تدریس یا عضویت در آن بدهند در همان دقیقه اول رد می شوند.
