ترامپ در میانه دوره ریاست جمهوری اش، از کار خودش خیلی راضی است اما از همه روسای جمهور آمریکا منزوی تر است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: هنگامی که دونالد ترامپ در طول جلسات با مشاوران دچار استیصال می شود، که البته یک اتفاق غیر معمول هم نیست، او به پشتی صندلی تکیه می دهد، طبق عادت، دست به سینه می نشیند و ابروهایش را در هم می کشد. اغلب او از عصبانیت منفجر می شود و مشاورانش را «ابله های لعنتی» می نامد. و گاهی هم از کلمات تند و تیزتر از لعنتی استفاده می کند.
ترامپ دو سال است که جنگ علیه دولت خود را راه اندازی کرده و متقاعد شده است که مردم اطراف او احمق هستند. او عصبانی است که آنها در برابر خواسته هایش مقاومت می کنند و به جزئیات جلساتشان هیچ میلی ندارد. به ویژه وقتی به او می گویند که قدرت انجام آنچه را که می خواهد، ندارند، او به شدت تحریک می شود، و باعث می شود مشکوک باشد که مخفیانه در حال تضعیف او هستند.
حالا رئیس جمهوری که یک بار اعلام کرد که «من می توانم به تنهایی سیستم را مدیریت کنم»، به تنهایی در سیستمی ایستاده است که به نظر می رسد شکسته تر از همیشه شده است. بحران های روزهای اخیر - تعطیل شدن دولت، رسوایی های تکان دهنده، سقوط ارزش بازارهای سهام، خروج ناگهانی نیروهای آمریکا از سوریه و استعفای وزیر دفاع - همگی کنترل اوضاع را از دست رئیس جمهور خارج کرده اند.
در میانه دوران ریاست جمهوری، ترامپ بیش از پیش از قضاوت های خود اطمینان یافته ولی در عین حال بیش از هر زمان دیگری از زمان روی کار آمدنش با بی احترامی مواجه شده است. او بیش از پیش در برابر تلویزیون می نشیند و برنامه های تلویزیونی را تماشا می کند.
مشاوران ترامپ به او می گویند که تحقیقات فراوانی از وکیل شخصی اش گرفته، تا رئیس ستادش، مشاور امنیت ملی و بنیاد خانوادگی اش او را احاطه کرده است. او مقابل دشمنانی می ایستد، که اغلب زمانی دوست او بوده اند، اما اکنون آنها را خائن می داند.
او می گوید: «آیا می توانید این را باور کنید؟ من خیلی خوب کار می کنم، اما هر روز یک جنگ علیه من به راه می افتد.»
او بدون اینکه اذعان کند که خودش هم ممکن است در این خطاها نقشی داشته باشد از دستیارانش می پرسد: «چرا این گونه است؟». دستیاران ترامپ، که بسیاری از آنها معتقدند رسانه های خبری ناعادلانه با او رفتار کرده اند، پاسخ می دهند که روزنامه نگاران از انتخاب او به عنوان رئیس جمهور عصبانی هستند و این اشتباه آنها را اثبات می کند. او با چنین توضیحات موافق است.
او به طور مداوم از آنچه که دستاوردهایش نامیده، تعریف می کند. وی به متحدانش گفته است: «به آنچه که من برای مکزیک و کانادا انجام دادم، نگاه کنید. نگاه کنید به آنچه که در قبال تروریسم اتفاق افتاده است.»
پرتره ای که از مصاحبه ها با حدود 30 نفر از مقامات فعلی و سابق دولتی، دوستان شخصی، متحدان سیاسی، قانونگذاران و دستیاران کنگره تهیه شده، نشان می دهد که ترامپ رئیس جمهوری است که بسیار بی ثبات است، احساس می کند آزاد است که متحدان تاریخی اش را نادیده بگیرد و در اختلافاتش با تیم دولتی از غرایزش پیروی کند.
مقامات کاخ سفید به درخواست های نیویورک تایمز برای اظهار نظر پاسخی نداده اند. اما همانطور که رئیس جمهور برای پیدا کردن راه فرار رو به جلو تلاش می کند، این مسیر هر روز خطرناک تر می شود. رویدادها تا حدی جنجال برانگیز هستند که به نظر می رسد در نهایت دو سالی که از ریاست جمهوری ترامپ گذشته باشد از دو سال پیش رو آرام تر باشد.
در کمتر از دو هفته، «نانسی پلوسی» نماینده کالیفرنیا، ریاست مجلس نمایندگان را برعهده خواهد گرفت و جایگزین «پل رایان» نماینده ویسکانسین خواهد شد.
و در نتیجه دموکرات های مجلس به قدرت دست خواهند یافت که بتوانند در مورد خانواده، کسب و کار، ستاد و دولت ترامپ تحقیق و تفحص کنند. در عین حال، نتیجه تحقیقات «رابرت مولر» بازپرس ویژه در مورد تبانی ترامپ و روسیه در انتخابات 2016 هم منتشر خواهد شد.
هیچ کس خارج از دفتر کار مولر نمی داند که او چه گزارشی در مورد ترامپ صادر خواهد کرد. اما تا به همین لحظه بازرسان تصویر مخدوشی از رئیس جمهوری ارائه کرده اند که حق را ناحق می کند و مخفیانه در جهت منافع خارجی ها عمل می کند. سوال این است که مولر در مورد ترامپ چه خواهد گفت.
ممکن است حتی پلوسی تحت فشار بزرگی از سوی پایگاه لیبرال خود قرار بگیرد تا پرونده استیضاح ترامپ را باز کند، و بسیاری از جمهوری خواهان هم با نبردی بزرگ روبرو خواهند شد برای اینکه آیا ترامپ مرتکب جرم و جنایات شدیدی شده است یا خیر. در میان همه این خطرات، کسری بودجه هم موضوعی مطرح است که گزینه های داخلی ترامپ را کاهش می دهد و نشانه هایی هم از رکود اقتصادی دیده می شود که می تواند از رجزخوانی های ترامپ بکاهد.
در عین حال، جنگ دو حزبی همان چیزی است که ترامپ می خواهد. او به صورت محرمانه به مشاورانش گفته که از پیروزی دموکرات ها در انتخابات میان دوره ای خوشحال است زیرا فکر می کند انتخاب مجددش را تضمین می کند برای اینکه دموکرات ها همچون حریفی سودمند عمل می کنند.
