دلیل دیگر عصبانیت ترامپ نزدیکی روز افزون و رو به رشد میان پاکستان دومین کشور اسلامی بزرگ به لحاظ جمعیت(پس از اندونزی) به ایران و مخالفت با پیوستن به تحریم های آمریکا علیه این کشور است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: نوبت پاکستان شد...«دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه ای با فاکس نیوز شبکه تلویزیونی مورد علاقه اش خشم خود را بر پاکستان و «عمران خان»نخست وزیرش خالی کرد و این کشور را به همکاری نکردن در مبارزه با تروریسم و پنهانکاری درباره «اسامه بن لادن» رهبر سابق گروه القاعده در زمان اقامت اش در«ابوت آباد» در نزدیکی اسلام آباد پایتخت این کشور به رغم آن که از این امر خبر داشت، متهم کرد.
خشم ترامپ از پاکستان به دلیل شکست اش در افغانستان و بیشتر شدن حجم تلفات در صفوف نیروهایش(7هزار نظامی آمریکایی اکنون در افغانستان حضور دارند) و نیروهای ائتلافش و موفقیت مطلق گروه طالبان در کنترل بیش از 50 درصد از اراضی افغانستان است به همین دلیل می خواهد که پاکستان را گوشت قربانی این شکست اش کند به ویژه پس از آن که «زلمای خلیل زاد» سفیر وی در دوحه با طالبان مذاکره کرد و به آنها التماس کرد که حملات خود را موقف کرده و راه حل سیاسی را پس از برگزاری انتخابات بهار سال 2019 متوقف کنند، چیزی که این گروه سه روز پس از مذاکرات رد کرد و بر بازپس گیری قدرت به طور کامل در مقابل خروج امن آمریکا اصرار کرد.
آقای عمران خان نخست وزیر جدید پاکستان به سرعت به حملات ترامپ به پاکستان به ویژه سخنانش در این باره که آمریکا 1.2 میلیارد دلار در سال به پاکستان داده است بدون آن که در مقابل چیز به دست آورد به همین دلیل باید متوقفش کرد، پاسخ داد و در حساب توئیتری خود نوشت:« پاکستان بیش از 70 هزار کشته به دلیل پیوستن به جنگ علیه تروریسم داد و به لحاظ اقتصادی نیز خسارت هایی بالغ بر 123 میلیارد دلار متحمل شد و کمکی که از آمریکا دریافت می کند رقمی نیست.
دلیل دیگر عصبانیت ترامپ نزدیکی روز افزون و رو به رشد میان پاکستان دومین کشور اسلامی بزرگ به لحاظ جمعیت(پس از اندونزی) به ایران و مخالفت با پیوستن به تحریم های آمریکا علیه این کشور است. چیزی که واشنگتن با تحریک اسرائیل از آن می ترسد این است که این نزدیکی بیشتر شود و شامل تبادل مهارت ها و دانش هسته ای میان دو کشور شود به ویژه آن که پاکستان سلاح هسته ای در اختیار دارد و مهارت زیادی در غنی سازی اورانیوم و ساخت کلاهک های هسته ای دارد.
ترامپ در حالتی از هذیان به دلیل شکست بیشتر سیاست های خارجی اش و پراکنده شدن بیشتر همپیمانان اصلی سابق اش از پیرامونش مانند ترکیه و پاکستان به سر می برد آن هم در حالی که قدرت نظامی و اقتصادی آمریکا در سراسر جهان در برابر خیزش روسیه و چین و پیشرفت سریع آنها در حال افول است.
آری...پاکستان از محل پنهان شدن رهبر القاعده در خانه ای در ابوت آباد به رغم نفی چنین چیزی خبر داشت و او را تحویل نداد و محل پنهان شدن را هم به آمریکایی ها اطلاع نداد زیرا نمی خواهد که گناه این اقدام را به دوش بکشد. رهبر القاعده مسلمان بود و به مانند گروه طالبان همپیمان این کشور بود و نیز امکان ندارد که پاکستان برای جنگ با این گروه که خودش بر آن نظارت و حمایت کرد تا در سال 1996 به قدرت برسد با آمریکا همپیمان شود. این همان چیزی است که بازداشت پزشکی که مکان پنهان شدن رهبر القاعده را به آمریکایی اطلاع داد و رد همه فشارهای آمریکا برای آزادی اش را تفسیر می کند.
ترامپ می خواهد که پاکستان کشور وابسته و دنباله رو دولت آمریکا شود و در مقابل یک مشت پول به همه جنگ هایش در افغانستان ملحق شود اما پاکستان این وابستگی را رد می کند و یک مشت کمک های آمریکایی را نیز رد می کند و این همان چیزی است که فهمش برای ترامپ تاجر ساده لوح که در پرداختن به امور استراتژیک و فهم تغییرات پی در پی در جهان به ویژه در جهان اسلامی فردی سطحی است،بسیار دشوار به شمار می رود.
