تعجب آور نیست که دولت سعودی فکر می کند می تواند از اتهام قتل روزنامه نگار مطرح فرار کند زیرا آمریکا هیچ گاه رئیس جمهوری نداشته که همچون ترامپ تا این حد طرفدار عربستان و استبدادگری هایش بوده باشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: بالاخره - و چه دیر - مقامات آمریکا در مورد روزنامه نگار سعودی اظهارنظر کردند.
یک هفته از ناپدید شدن جمال خاشقجی پس از ورودش به کنسولگری عربستان در استانبول می گذرد. خاشقجی از مشاوران هیئت حاکمه پیشین، و منتقد سیاست های «محمد بن سلمان» است. اما حال مقام های دولت آمریکا در مورد ماجرا ابراز نگرانی کرده اند.
رئیس جمهور آمریکا می گوید شنیدن خبرهای مربوط به «جمال خاشقجی» روزنامه نگار ناپدید شده سعودی «مایه نگرانی» است. معاون او گفته «جهان آزاد حق دارد که پاسخی بشنود». قانون گذاران جمهوری خواه و دموکرات نیز به گزارش ها در مورد احتمال «کشته شدن» روزنامه نگار سعودی واکنش نشان داده اند.
دونالد ترامپ، در واکنش به رخدادهای پیرامون ناپدید شدن خاشقجی گفته است: «نگران هستم. دوست ندارم این چیزها را بشنوم. امیدوارم مسائل حل شوند».
او افزوده است «در حال حاضر کسی چیزی در این مورد نمی داند. داستان های خیلی بدی در مورد این قضیه گفته می شود که من آنها را دوست ندارم.»
«مایک پنس» معاون رئیس جمهور آمریکا گفت این ماجرا «عمیقا مایه نگرانی» است. پنس در توییتی نوشت: «اگر درست باشد، روز اسفباری است. خشونت علیه روزنامه نگاران در سراسر جهان، تهدیدی علیه آزادی رسانه ها و حقوق بشر است. جهان آزاد حق دارد که پاسخی بشنود.»
«باب کورکر» سناتور جمهوری خواه و رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا در توییتی نوشت: «شخصا در مورد ناپدید شدن جمال خاشقجی با سفیر عربستان گفت و گو کردم. در حالی که منتظر پاسخ هستیم، بدانید که ما به هر کشور خارجی که روزنامه نگاران را هدف قرار دهد، واکنش درخور نشان خواهیم داد.»
«لیندسی گراهام» سناتور جمهوری خواه گفت اگر ماجرای کشته شدن خاشقچی واقعیت داشته باشد، «بهای سنگینی در انتظار آن خواهد بود، چه از نظر اقتصادی و چه به شکل‌های دیگر. ارزش های ما باید سنگ بنای روابط خارجی ما، چه با دشمنان و چه با هم پیمانان باشد.»
اما آیا این اظهارات کافی است؟
بهار امسال، «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان سعودی که پس از حبس کردن مخالفان خود در هتل ریتز کارلتون ریاض توانسته بود قدرت خود را تحکیم بخشد، به یک سفر فوق العاده موفق به آمریکا رفت. او در این سفر با «بیل کلینتون»، «روپرت مرداک» و «اپرا وینفری» دیدار داشت. او در مورد توانمندسازی زنان سخن گفت، با ستارگان فیلم عکس سلفی گرفت و دره سیلیکون را دید. او به طور مرتب به عنوان فردی «تابوشکن» توصیف می شد. «دیوید جی پکر» ناشر آمریکایی که در آن زمان هنوز هم یک دوست نزدیک دونالد ترامپ بود، یک مجله خیره کننده برای ولیعهد و «پادشاهی جادویی اش» چاپ کرد.
با این حال، در حالی که او به دلیل برداشتن ممنوعیت رانندگی زنان در خارج از کشور تحسین برانگیز شد، فعالان برجسته حقوق زنان را همچنان زندانی می کرد. عربستان سعودی اجازه گشایش نخستین سالن سینما را داد اما همچنان روزنامه نگاران را سرکوب می کرد. و البته، عربستان سعودی ائتلافی که در یمن مردم را قتل عام می کند و موجب شیوع گرسنگی، شکنجه و تجاوز در این کشور شده را رهبری می کرد و البته همچنان رهبری می کند.
زمانی که بحث کسب و کار به میان می آید، بن سلمان با استفاده از تسلط بر استارت آپ ها و سرمایه گذاری های عربستان در اتاق های فکر، شرکت های رسانه ای و شرکت های تکنولوژیکی مانند «اوبر» می تواند یک لیبراسیون مطرح شود. اما او همچنین یک «قاتل ظالم» است که اقدامات او مورد بی توجهی دونالد ترامپ قرار گرفته است.
در سپتامبر 2017، «جمال خاشقجی»، روزنامه نگار برجسته سعودی، که در تبعید خودخواسته به سر می برد، مقاله ای تحت عنوان «عربستان سعودی همیشه این قدر سرکوبگر نبود. در حال حاضر غیر قابل تحمل است» برای واشنگتن پست نوشت.
به نظر می رسد خاشقجی به دلیل این نوشته کشته شده باشد. سه شنبه گذشته، او به کنسولگری عربستان در استانبول رفت تا سندی را برای تایید طلاق اش بگیرد تا بتواند دوباره ازدواج کند. از آن زمان او مفقود شده است. دولت ترکیه تاکید می کند که او در داخل کنسولگری کشته شده است.
«سارا مارگون» رئیس سازمان دیده بان حقوق بشر واشنگتن، به من گفت: «اگر گزارش های قتل خاشقجی درست باشد، اقدامی «بی شرمانه اما عجیب» است. عربستان قبلا هم مردم را می کشت، و مخالفان و وبلاگ نویسان را زندانی می کرد، «اما این اقدام کاملا متفاوت است».
با این حال تعجب آور نیست که حکومت سعودی فکر می کند که می تواند از این اتهام فرار کند. ایالات متحده با وجود سابقه خشونت آمیز حقوق بشری در این پادشاهی، مدت طولانی ای با عربستان روابط استراتژیک نزدیک داشته و پشتیبانی آمریکا از جنگ وحشیانه یمن از زمان حکومت باراک اوباما آغاز شده است. اما آمریکا هیچ وقت رئیس جمهوری نداشته که همچون ترامپ طرفدار عربستان بوده باشد.
مطمئنا، او این کشور را متحدی برای خود علیه ایران می بیند. اما موضوع بیش از این است: ترامپ با رهبران این کشور احساس نزدیکی می کند. و «جارد کوشنر» دامادش هم شباهت بسیاری با او دارد: هر دو ثروتمندند و هر دو به واسطه خویشاوند سالاری افراطی، با تصمیماتشان جهان را تحت تاثیر قرار می دهند.
«تامارا کافمن ویتز» که در دولت اوباما به عنوان معاون وزیر خارجه در امور خاور نزدیک خدمت کرده، کتابی درباره رابطه پیچیده آمریکا با متحدان استبدادی خود نوشته است. او به من گفت به این دلیل که پادشاهی سعودی یک ارتباط نزدیک با خانواده ترامپ ایجاد کرده است، «آنها فکر نمی کنند که لازم باشد به چنین موضوعاتی اهمیت بدهند.»
علاوه بر این، ترامپ مشخص کرده است که آمریکا دیگر حتی وانمود هم نمی کند که از ارزش های لیبرال در سطح جهانی دفاع می کند. مارگون از دیده بان حقوق بشر گفت: دولت «اساسا به تمام این دولت ها می گوید: نگران نباشید. همه چیز خوب پیش می رود. هر کاری که می خواهید انجام دهید.» در سراسر جهان، محدودیت های موجود برای رفتارهای بی رحمانه، از بین می رود. فقط در دو روز گذشته، رئیس اینترپل در چین بازداشت شده و «ویکتوریا مارینووا» روزنامه نگار برجسته بلغاری مورد تجاوز و قتل فجیع قرار گرفته است.
ویتس گفت: «افراد آسیب پذیری که بیشترین نیاز را به حمایت از سوی قانون بین المللی حقوق بشر دارند - مخالفان، روزنامه نگاران، بازیگران جامعه مدنی - از این موضوع آگاهی داشتند که دولت های بزرگ در جهان مراقب آنها هستند. اما آنها دیگر چنین حسی ندارند.»
روز سه شنبه سناتور «برنی سندرز» در مورد «محور اقتدارگرای جدید» در سراسر جهان سخنرانی می کند؛ پدیده ای که ترامپ را به قدرت رساند و او را به اینجا رساند. هنگامی که من روز دوشنبه با سندرز صحبت کردم، او گفت: «اگر حمایت های ترامپ و کوشنر از دولت مستبد عربستان نبود، این اتفاق نمی افتاد.»
اوایل سال جاری، سندرز با «مایک لی» سناتور جمهوری خواه از ایالت «یوتا» متحد شد تا قطعنامه ای را برای پایان دادن به جنگ عربستان در یمن معرفی کند. این اقدام شکست خورد زیرا اکثر جمهوری خواهان (44-55) به آن رای منفی دادند. با توجه به قتل خاشقجی، سندرز قصد دارد این قطعنامه را مجددا مطرح کند. این قطعنامه تصویب خواهد شد اگر که جمهور خواهانی که زمانی دم از ارزش های دموکراتیک می زدند، هنوز هم به آن اعتقاد داشته باشند. من روی آنها حساب نمی کنم.
