اکنون بحث مشروعیت قاضی پیشنهادی ترامپ مطرح نیست بلکه این مشروعیت عالی ترین مرجع قضایی آمریکا است که دارد زیر سوال می رود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: با حمایت چند سناتور آمریکایی، راه ورود «برت کاوانا» کاندیدای جنجالی دولت ترامپ به دیوان عالی آمریکا هموار شده است.
«سوزان کالینز» و «جو منچین» دو سناتور جمهوری خواه و دموکرات روز جمعه حمایت خود را از این قاضی آمریکایی اعلام کردند.
تایید کاوانا در دیوان عالی کشور، عالی ترین مرجع قضایی آمریکا را تحت کنترل محافظه کاران درخواهد آورد. این دادگاه در مسائلی چون سقط جنین و مالکیت اسلحه حرف آخر را می زند.
آخرین رای گیری برای قطعی شدن حضور کاوانا در دیوان عالی آمریکا قرار است امروز شنبه برگزار شود.
قضاوت در دیوان عالی آمریکا مقامی برای همه عمر است و روند انتخاب قضات در دیوان عالی آمریکا را مشاهده کنید. در طول تاریخ، قضات این دیوان،الف) توسط رئیس جمهوری کاندید شده است که رای اکثریت مردم را به دست نیاورده و ب) توسط اکثریت سناتورهایی که در انتخابات خود محبوبیت مردمی کمتری کسب کرده اند، تایید شده است.
برای بررسی این موضوع کافی است به عقب بازگردیم. «جورج دبلیو بوش» در سال 2000 آراء بالایی به دست نیاورد. فرصت خوبی بود ولی او کاندیدای خود را برای دیوان عالی معرفی نکرد تا زمانی که او در دور دوم آراء خوبی به دست اورد.
بیایید خیلی هم عقب نرویم. «نیل گورساچ» را در نظر بگیرد.
دونالد ترامپ اندکی کمتر از 46 درصد آرا را به دست آورد که 2.8 میلیون رای کمتر از «هیلاری کلینتون» رقیب دموکرات اش بود. و قاضی گورساچ با 54 رای در برای 45 رای تایید شد. در حقیقت 54 سناتوری که به گوساچ رای مثبت دادند حدود 54 میلیون رای به دست آوردند و 45 سناتوری که با او مخالفت کردند بیش از 73 میلیون رای در اختیار داشتند.
و اگر سنا به زودی کاوانا را تایید کند، آرا به شکل مشابهی خواهد بود؛ به این معنا که ما آمریکایی ها به زودی دو نوع قضات دیوان عالی خواهیم داشت که سزاوار است آنها را «اقلیت - اکثریت» بنامیم: قضاتی که بخشی از اکثریت پنج رایی هستند اما توسط رئیس جمهور و سنایی کاندید و تایید می شوند که منتخب اقلیت مردم آمریکا هستند.
چنین شرایطی هیچگاه پیش نمی آمد اگر که کاندیداها توسط روسای جمهور دموکرات انتخاب می شدند. اولا هیچ رئیس جمهور دموکراتی تا به امروز پس از شکست در کسب آرا منتخب مردمی، به قدرت نرسیده اند. و دوما، قضاتی که توسط دموکرات ها معرفی شده اند با چنین اختلاف اندکی تایید نشده اند. تمامی 4 قاضی لیبرالی که اکنون در این دیوان هستند، 63 رای یا بیشتر از سوی سناتورهایی به دست آورده اند که پیروز شده و نماینده اکثریت رای دهندگان هستند.
اگر شما شهادت «کریستین بلیسی فورد» علیه قاضی کاوانا و یا شهادت «آنیتا هیل» در سال 1991 را باور دارید، به این حقیقت پی برده اید که ما در آستانه در اختیار داشتن قاضی ای هستیم که شبهات زیادی در خصوص دروغگویی آنها در مورد سوابقشان در شیوه رفتار با زنان و تجاوز به آنها وجود دارد.
این یک بحران جدی در مشروعیت دیوان عالی محسوب می شود.
بیل کلینتون و باراک اوباما حقوقدانانی را معرفی نمی کنند که مسیر افراط گرایی قضایی را ترک کرده یا نکاتی دیگر مبنی بر اینکه حکم آنها رادیکال خواهد بود را مطرح نخواهند کرد. اما روسای جمهور جمهوری خواه این چنین هستند.
