ما بر این باور نیستیم که وزیر خارجه بحرین این اقدام را پس از هفت سال یا بیشتر از رای دادن کشورهای حاشیه خلیج فارس به تعلیق عضویت سوریه در اتحادیه عرب و فشار حکومت های این کشورها بر دیگر کشورهای عربی برای در پیش گرفتن همین رویکرد به تنهایی و با تصمیم صرف بحرین اتخاذ شده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،«عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به دیدار وزیر خارجه بحرین با وزیر خارجه سوریه در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل پرداخت و نوشت: دیدار گرم آقای «ولید المعلم» معاون نخست وزیر و وزیر خارجه سوریه با شیخ« خالد بن احمد آل خلیفه» همتای بحرینی اش در یکی از راهروهای مجمع عمومی سازمان ملل در عمل بی سابقه و بسیار نادر به شمار می رود آن هم نه به دلیل گرمی آن و روبوسی این دو مرد بلکه به دلیل آن که شبکه ماهواره ای «العربیه» و «الحدث» خواهر آن، این خبر را پخش کردند و برای چندین بار در صفحه های تلویزیونی شان با اظهار نظر قابل تأملی پخش کردند که می گوید «این اقدام گامی در چارچوب ایفای نقش دوباره عرب ها در پرونده سوریه است» بدون آن که توضیح دیگری برای این جمله قابل توجه و تأمل بدهند.
ما بر این باور نیستیم که وزیر خارجه بحرین این اقدام را پس از هفت سال یا بیشتر از رای دادن کشورهای حاشیه خلیج فارس به تعلیق عضویت سوریه در اتحادیه عرب و فشار حکومت های این کشورها بر دیگر کشورهای عربی برای در پیش گرفتن همین رویکرد به تنهایی و با تصمیم صرف بحرین اتخاذ شده است بلکه یک بالن آزمایشی عمدی توسط بخش عربستانی در گروه شورای همکاری خلیج فارس است و این یک مساله اتفاقی نیست که شبکه ماهواره ای العربیه که «سر نیزه» تحریم علیه دولت سوریه و حمایت از تلاش ها برای براندازی اش بود از آن استقبال می کند؛ بی تردید این خود حکومت عربستان سعودی است که این نوار ویدیوئی را به بیرون درز داده و دستور پخش آن با اظهار نظر یاد شده را صادر کرده است.
چند مساله قابل توجه و تأمل وجود دارد که باید درباره آنها درنگ کرد و آن را برای هر گونه تلاش برای تفسیر آن یا خوانش این اقدام باید مورد توجه قرار داد:
اول اینکه بحرین نمی تواند بدون چراغ سبز عربستان سعودی و امارات متحده عربی دست به چنین اقدامی بزند و تعجب نمی کنیم اگر وزیر خارجه بحرین که کشورش به عنوان همپیمانی که در بحران سیاسی سوریه سیاسی، نظامی و مالی کمتر دست داشته است برای گشودن این کانال و تماس با دمشق مکلف شود.
دوم اینکه این دست دادن و رو بوسی پس از برگزاری نشست وزرای خارجه شش کشور شورای همکاری حاشیه خلیج فارس به علاوه وزرای خارجه مصر و اردن با «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا پشت درهای بسته در دو روز پیش در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک صورت گرفت؛ نشستی که به منظور بستر سازی برای دیدار سران این هشت کشور در ژانویه آینده برای راه اندازی«ناتوی عربی» برگزار شد که این کشورها را به رهبری«دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا در بر می گیرد.
سوم اینکه پر واضح شده است که کشورهای حاشیه خلیج فارس درک کرده اند که بحران سوریه نفس های آخر خود را می کشد و ائتلاف آمریکایی شکست بزرگی را متحمل شده است و ماندن« بشار اسد» رئیس جمهور سوریه و نظامش قطعی و خارج از هر گونه بحثی است و مساله بازپس گیری استان «ادلب» توسط ارتش سوریه مساله روزها یا حداکثر هفته هاست.
شاید این اقدام تلاش برای جذب نظام سوریه و دور کردنش از محور مقاومت به رهبری ایران است به ویژه در سایه اطلاعاتی که به بیرون درز کرده و می گوید که عربستان سعودی به اسد در مقابل دور شدنش از ایران ده میلیارد دلار پیشنهاد کرده است.این مساله را نیز آقای«نواف الموسوی» نماینده پارلمان لبنان و یکی از افراد بسیار نزدیک به «سید حسن نصرالله» رهبر حزب الله فاش کرد.
عربستان سعودی که اکنون نیمی از شورای همکاری حاشیه خلیج فارس را هدایت می کند و در کنار امارات جنگ شکست خورده ای را در یمن رهبری می کند که بار مالی و اخلاقی سنگینی بر دوشش انداخته که با ابزارهای نظامی نمی تواند از دست آن راحت شود به خوبی فهمیده است که سوریه رو به بهبود است و شروع به خارج شدن از این جنگ با قدرت بیشتر به دلیل حمایت ایران و روسیه( به علاوه حزب الله) است و ایجاد پل های گفت و گو با این کشور چه بسا در بیش از یک عرصه به ویژه عرصه میانجی گری با ایران در آینده چه برای کاهش تنش با تهران چه برای ایجاد برون رفت از باتلاق یمن مفید باشد.
قابل توجه اینکه رهبران عربستان سعودی به طور کامل دست از مخالفان سوری شستند و تبلیغات و حمله های رسانه های شان علیه دولت سوریه را کاهش داده و آن را متوقف کردند اگر نگوییم پایان دادند و روابط شان با هیأت عالی مذاکرات سوریه که ریاض میزبان مقر آن بود را پایان دادند و از شش ماه پیش تا کنون یا بیشتر هیچ گونه مسئول عربستانی با این هیأت دیدار نکرده است.
چه بسا غرق شدن در خوش بینی و در نهایت انتظار آشتی زودهنگام فایده ای نداشته باشد زیرا این ایالات متحده آمریکا است که تصمیم های مهم را در بیشتر کشورهای حاشیه خلیج فارس به ویژه عربتسان سعودی و امارات اتخاذ می کند و عاقلانه این است که صبر کنیم تا ببینیم دولت ترامپ چه آشی برای منطقه در سایه آن چه ائتلاف استراتژیک در خاورمیانه (ناتوی عربی) علیه ایران نامیده و نیز واکنش های عربی و منطقه ای احتمالی به اقدامش برای تحریم نفت ایران در اوایل ماه نوامبر آینده ، پخته است.
رهبران سوریه در دمشق بهترین روزهای خود را سپری می کنند زیرا بیش از هشتاد درصد از اراضی خود را به زیر حاکمیت دولت سوریه بازگردانده و مین ادلب با انفجار شدید را به آغوش دشمن شان یعنی اردوغان با زیرکی روس ها پرتاب کردند و اکنون کشورهای حاشیه خلیج فارس که از گروه های مسلح برای براندازی این رهبران و نظام شان حمایت کردند به دنبال دوستی با آنها هستند و به آنها بازگشت به اتحادیه عرب را پیشنهاد می کنند اما رهبران سوریه رد کرده و ناز می کنند.
