نتیجه رویکرد امسال ترامپ در مجمع عمومی، به تصویر کشیده شدن یک ایران منطقی و صلح طلب در برابر یک آمریکای متخاصم بود که روز به روز منزوی تر می شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، پایگاه خبری لوبلاگ در گزارشی نوشت: تقابل لفظی میان ایران و آمریکا موضوع تازه ای نیست. اما امسال وضعیت جور دیگری بود. در حالی که آمریکا تهران را تهدید می کرد، از دیگر کشورهای جهان هم می خواست تا در منزوی کردن ایران به واشنگتن بپیوندند. ولی آمریکا در این کارزار تنها باقی ماند، زیرا ایران همچنان به توافق هسته ای پایبند بود. ایران می دانست که برای پیروزی در جنگ تبلیغاتی و جلوگیری از انزوای بین المللی، باید همچنان به توافق هسته ای سال 2015 پایبند باشد.
«جان بولتون» مشاور امنیت ملی ادعاهای تهدید آمیزی در نیویورک علیه ایران ایراد کرده است. پیش از او نیز «مایک پومپئو» وزیر خارجه آمریکا لحن مشابهی را علیه ایران داشت.
ولی ایران تنها هدف انتقاد آنها نبود بلکه چین و روسیه و اروپا نیز در کانون انتقادات آنها قرار داشتند. در حاشیه اجلاس نیویورک گروه 1+4 بار دیگر متعهد شد که مکانیزم پولی جدیدی برای کمک به بهره مندی ایران از منافع توافق هسته ای به رغم خروج آمریکا از برجام، راه اندازی خواهد کرد. در نتیجه دولت آمریکا به دولت های 1+4 و شهروندان و شرکت های آنها در مورد ادامه معاملات با ایران هشدار داد.
این در حالی بود که روحانی در سخنانش بر تداوم پایبندی ایران به توافق هسته ای به رغم برخی اختلافات به دلیل اقدامات آمریکا تاکید کرد و از علاقه تهران به مذاکره با جامعه بین المللی از جمله آمریکا مشروط به بازگشت واشنگتن به توافق هسته ای خبر داد.
نتیجه این رویکرد به تصویر کشیده شدن یک ایران منطقی و صلح طلب در برابر یک آمریکای متخاصم بود که روز به روز منزوی تر می شود.
زمانی که روحانی تصمیم گرفت پس از خروج آمریکا هم در توافق باقی بماند، با این فرض این کار را انجام داد که تعهد این کشور به برجام با حسن نیت طرف های دیگر روبرو خواهد شد.روحانی می خواست تا این سوء برداشت را که ایران قدرتی توسعه طلب است، پاک کند. وی سال گذشته نیز در همین مجمع در نیویورک تلاش کرده بود تا تهدیدات آمریکا را مبنی بر خروج از توافق هسته ای با برجسته سازی پایبندی ایران به برجام و باور تهران به چندجانبه گرایی، پاسخ دهد.
امروز ایران در موضع مستحکم تری قرار دارد.
آمریکا از توافقی خارج شده که به منظور کنترل برنامه هسته ای ایران امضا شده بود. این کشور به تنهایی به سیاست منزوی کردن ایران از طریق تحریم ها باز گشته است.این مسئله را می شد به وضوح در نشست شورای امنیت سازمان ملل که در حاشیه اجلاس مجمع عمومی برگزار شد، دید. آمریکا تلاش می کند همچنان به هجمه به ایران ادامه دهد، در حالی که با موج انتقادها از جانب کشورهایی روبرو شده که از برجام و تعهد ایران به آن حمایت می کنند. این نکته از چشم حسن روحانی نیز دور نماند و وی بعدا از شورای امنیت سازمان ملل به دلیل حمایتش از تهران قدردانی کرد.
ایران با مذاکره و پایبندی به مفاد برجام نشان داده است که می تواند یک مذاکره کننده معتبر باشد. این کشور ثابت کرده که حتی با وجود رویارویی با حملات تند لفظی، می تواند منطقی رفتار کند. این کشور نشان داده است که خواهان مذاکره با دیگر کشورهای جامعه بین المللی است و این مذاکره می تواند موجب تغییر رفتار آن شود. در یک کلام ایران بدون اینکه کاری فراتر از پایبندی به توافق هسته ای انجام دهد، در جنگ تبلیغاتی با آمریکا و جلب حمایت بین المللی برنده شده است.
اگرچه این رویکرد دستاوردهای اقتصادی وعده داده شده به ایران را محقق نمی سازد ولی اهداف سیاست خارجی تهران را تامین می کند و مانع از انزوای بین المللی ایران می شود. این رویکرد تضمین می کند که آمریکا نخواهد توانست به جز با مشارکت چند کشور کوچک حوزه خلیج فارس و رژیم اسرائیل، برای انزوای ایران ائتلاف تشکیل دهد و وقتی همه دنیا همکاری نکند، منزوی سازی غیر ممکن خواهد بود. در نهایت حتی اگر ورق برگردد و اروپایی ها مجبور شوند تا تغییر عقیده دهند و به جرگه تحریم کنندگان بپیوندند، چین و روسیه این کار را نخواهند کرد و تا زمانی که روسیه و چین این کار را نکنند، ایران کسی را دارد که برای روابط تجاری و سیاسی به آن روی بیاورد.
ولی اگر ایران از توافق هسته ای خارج شود، آمریکا احتمالا موفق خواهد شد تا هدف خود را مبنی بر متحد ساختن جهان علیه تهران محقق کند.
اگر نشست امسال مجمع عمومی سازمان ملل یک چیز را ثابت کرده باشد، این است که ایران باید به رغم خروج آمریکا در توافق هسته ای 2015 باقی بماند. اگرچه از مزایای اقتصادی وعده داده شده چیزی نصیب ایران نشده ولی تقویت و بهبود وجهه ایران در عرصه بین المللی که به تهران امکان داده است تا تلاش ها را برای منزوی سازی خود نقش بر آب کند، ارزش این پایبندی را خواهد داشت.
