حسن روحانی در آستانه سفر به آمریکا برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل مقاله ای در روزنامه واشنگتن پست منتشر کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، حسن روحانی رئیس جمهوری ایران طی یادداشتی در روزنامه آمریکایی واشنگتن پست نوشت: زمانی که رئیس جمهور ترامپ روز هشتم ماه مه خروج آمریکا از توافق هسته ای با ایران - که به طور رسمی «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) خوانده می شود - را اعلام کرد، من دو گزینه پیش رو داشتم: می توانستم مقابله به مثل کرده و خروج ایران را (از توافق) اعلام کنم، که این اقدام قطعا منطقه را بیشتر درگیر نا امنی و بی‌ثباتی می کرد. یا اینکه می توانستم فرصت کوتاهی برای طرف های باقی مانده در توافق در نظر بگیرم تا آثار منفی تصمیم آمریکا درباره این توافق ارزشمند که بعد از 12 سال مذاکرات سخت و فشرده به دست آمده بود، را جبران کنند. با توجه به سنت ما در احترام به حاکمیت قانون و معیارهای حقوق بین الملل، و به منظور حفظ صلح و ثبات در منطقه من گزینه دوم را ترجیح دادم.
آمریکا انتظار خروج شتابزده ایران از توافق را داشت تا بتواند به راحتی اتحادی بین المللی را علیه ایران تشکیل داده و به صورت اتوماتیک تحریم های پیشین را احیا کند. اما در عوض اقدام ما چنین حرکتی را خنثی کرد. گفت و گوها با اعضای باقی مانده در برجام، و اعلام آنها در پایبندی به توافق، آمریکا را در انزوا قرار داد.
چنین شکاف جدی ای بین آمریکا و دیگر شرکای اروپایی آن در خصوص یک موضوع سیاست خارجی حساس، منحصر به فرد و بی سابقه بوده است - که من می توانم بگویم این موضوع ثابت کرد که ما در رویکردمان درباره توافق هسته ای و دیپلماسی فعال خود در مسیر صحیحی قرار داشتیم.
سیاست خارجی کنونی آمریکا در قبال ایران با واقعیت های موجود - در ایران، در منطقه و سراسر جهان - تطابق نداشته است. من می توانم اینگونه استدلال کنم که این سیاست حتی در راستای منافع ملی آمریکا نیز قرار ندارد. دولت آمریکا با اطلاعات نادرست و تحلیل های جعلی که از گروه های تروریستی و رژیم صهیونیستی دریافت کرده، در این توهم قرار دارد که متوسل شدن به تحریم ها به امتیازدهی از سوی ایران منجر خواهد شد. این در حالی است که مقاومت سرسختانه ایرانی ها در برابر فشارهای خارجی زبانزد همگان است. بنابراین آمریکا با استفاده از رژیم تحریم های فراگیر خود نتوانست ایرانی ها را در طول دوران پیش از برجام وادار به تسلیم شدن کند. (در نهایت) این آمریکا بود که روند را تغییر داد و مذاکرات را انتخاب کرد.
ما در مذاکرات کنونی مان با اعضای باقی مانده در برجام تاکید کرده ایم که حفاظت از منافع بلند مدت ایرانی ها برای ما مهم است. اگر با وجود خروج آمریکا از این توافق، این منافع را بتوان تضمین کرد، ما نیز در این توافق باقی خواهیم ماند؛ در غیر این صورت، ما دنبال یک اقدام متفاوت خواهیم رفت. منطق ما ساده و بی پرده است: یا همه طرفین از برجام سود خواهند برد یا هیچ کس (سودی نخواهد برد). سکوت در برابر زورگویی (و تهدید) آمریکا علیه دیگر کشورها برای قطع روابط تجاری و اقتصادی با ایران، که در تضاد آشکار با قوانین بین المللی است، صریحا غیر قابل قبول است، و گزینه ای برای ما محسوب نمی شود.
پیشنهاد ترامپ برای گفت و گوی مستقیم با ایران صادقانه یا واقعی نیست. ما چگونه می توانیم به صداقت آنها اعتماد کنیم حال آنکه وزیر خارجه وی لیست بلند بالایی از پیش شرط های توهین آمیز برای گفت و گوها مطرح کرده است؟ از آن بدتر، ما چگونه می توانیم به دولت آمریکا اعتماد کنیم در حالی که رسما تعهدات بین المللی خود را نقض می کند، که مهمترین آن قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل است؟ چگونه ایران و دیگران به آمریکا اعتماد کنند در حالی که تهدید می کند دیگر کشورها را برای اجرای همان قطعنامه ای که از آن حمایت کرده و به آن رای داده، مجازات می کند؟ توسل آمریکا به تحریم ها علیه ایران و مردم ایران - به خصوص، شامل سخت تر کردن دسترسی مردم عادی به دارو یا محروم کردن آنها از انجام سفری امن با هواپیماهای جدیدی که ناوگان ایران آنها را خریداری کرده بود - کاملا ناعادلانه و غیر قابل قبول است. تظاهر دولت آمریکا در حمایت از مردم ایران - که بر پایه نفرت و انتقامجویی است - توخالی، ریاکارانه و غیر متقاعد کننده است.
من مطمئن هستم که دولت آمریکا باید یک بار دیگر تغییر رویکرد دهد. صرف نظر از آن، گفت و گوهای ما با شرکای تجاری مان به خوبی در حال انجام است، که نوید دهنده آینده ای روشن برای تعاملات بین المللی ماست. اکنون کاملا روشن شده که اکثر کشورها در جهان با یکجانبه گرایی آمریکا مخالف بوده و از زورگویی های آن خسته شده اند. ما حتی اگر در کوتاه مدت با چالش هایی در روابط اقتصادی مان مواجه شویم، همراستا با شرکایمان، تلاش خواهیم کرد تا این مشکلات را حل کنیم، و این روزها نیز سپری خواهند شد.
ما به گفت و گوها و مذاکرات پایبند هستیم - و این دلیل آن بود که در ابتدا وارد مذاکرات درباره موضوع هسته ای شدیم، و در نهایت به توافقی جامع و متقابلا سودمند رسیدیم. اثبات نیت های خوب تمام اعضای این توافق، به خصوص آمریکا، در صداقت و تعهد کامل به مفاد (این توافق) است. این موضوع ثبت شده است که در جریان مذاکرات درباره پرونده هسته ای، رهبر معظم ما گفت که صداقت دیگر طرف ها، مسیر را برای مذاکرات بیشتر درباره مسائل مربوط به منافع دوجانبه هموار خواهد کرد. رویکرد ناصادقانه واشنگتن در قبال اجرای توافق، از روز اول تا در نهایت خروج غیر قانونی آن از توافق، نشان دهنده عدم صداقت این کشور برای اجرای تعهدات بین المللی اش بود.
تاریخ کنونی این واقعیت را تایید می کند که ایران طی 250 سال گذشته در هیچ تهاجم خارجی ای مشارکت نداشته است. اگر چه به شدت در برابر تهاجم و مداخله خارجی مقاومت کرده است. صلح، زرادخانه ما است، و ما متعهد به پاسخ دادن به تمامی اقدامات صلح آمیز و صادقانه هستیم. در این مورد هم ما قاطع، متعهد و پایدار هستیم.
