روسیه کی و کجا انتقام سرنگونی هواپیمای نظامی خود را از اسرائیل می گیرد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،  «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در  تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به بحران سرنگونی هواپیمای روسی در جریان تجاوز هوایی رژیم اسرائیل به لاذقیه سوریه پرداخت و نوشت: وزارت دفاع روسیه در بیانیه ای رسمی مسئولیت کامل سرنگونی یکی از هواپیماهای شناسایی خود از نوع «ال20» بر فراز حریم هوایی سوریه را به گردن اسرائیل انداخت و تأکید کرد که چهار هواپیمای اسرائیلی که در حال حمله به اهدافی نظامی در سوریه در منطقه «لاذقیه» بودند از این هواپیما به عنوان سپر هوایی در برابر موشک های سوریه استفاده کردند امری که منجر به انفجار آن و کشته شدن 15 نظامی شد که سوار بر آن بودند.

«سرگئی شویگو» وزیر دفاع روسیه با «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ اسرائیل تماس برقرار کرد و رسما به وی هشدار داد که کشورش یعنی روسیه «تدابیر لازم برای پاسخ به سقوط هواپیما را اتخاذ می کند» بدون آن که جزئیاتی در این زمینه ارائه کند.

پیش از ورود به جزئیات این پاسخ احتمالی ناگزیر باید تأکید کنیم که این سکوت روسیه بر این بمباران های اسرائیلی که به گفته برخی منابع رسمی اسرائیلی به 207 حمله طی 18 ماه اخیر رسید همان چیزی بود که باعث شد اسرائیل دست به این اقدام مجرمانه توهین آمیز به رهبران روسیه و به شخص«ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه بزند که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل او را «دوست خود» می داند و سه بار از ابتدای سال تا کنون این دوست از وی در مسکو استقبال کرد.

رهبران اسرائیل با این دوست روس خود با تحقیر رفتار کردند و به عمد بنابر دلایلی که در پایین می آید به او توهین کردند:

اول: بمباران اخیر اسرائیل یک مرکز نظامی سوریه را در منطقه لاذقیه و در نزدیکی پایگاه هوایی «حمیمیم» صورت گرفت و این تهدیدی برای روسیه و پایگاه نظامی مهمش در سوریه و اقدام تحریک آمیز و به خطر انداختن جان نظامیان و خلبانان روس به شمار می رود.

دوم: فرماندهان روسیه که با همتای های اسرائیلی خود درباره عملیات نظامی در سوریه هماهنگی می کنند اذعان کردند که اسرائیل فقط یک دقیقه قبل از بمباران لاذقیه به روس ها اطلاع داده است و این تحقیر بزرگ و هدف قرار دادن عمدی این شریک و نبود عنصر اعتماد به اوست؛ مساله نیازمند چند ساعت برای اتخاذ اقدامات احتیاطی لازم برای اجتناب از این کشتار دارد اگر نیت های اسرائیل صادقانه باشد.

دوم: این بمباران به لحاظ زمانی برای خراب کردن خوشحالی روسیه به دلیل رسیدن به توافق استراتژیک با ترکیه برای جلوگیری از راه حل نظامی در ادلب یا به تأخیر انداختن آن است. توافقی که پوتین رئیس جمهور روسیه با «رجب طیب اردوغان» همتای ترکیه ای وی در سوچی و چند ساعت قبل از این بمباران به آن رسیدند.

نمی دانیم چرا هواپیماهای روسی در پایگاه حمیمیم در لاذقیه با این بمباران اسرائیلی بلافاصله پس از نقض حریم هوایی سوریه در نزدیکی این پایگاه و در نهایت ورود به مناطق«ممنوعه»و بدون هماهنگی با فرماندهان نظامی روسیه به مانند آن چه در بمباران های سابق رخ داد، مقابله نکردند؛ هماهنگی ای که برای ما و دیگران از این واکنش روسیه و واقعیت هایی که در این زمینه علنی شد،مشخص شده است؟

جزئیات نظامی را به کارشناسان در این عرصه واگذار می کنیم و بر خود لازم می دانیم که درباره طبیعت پاسخ انتقامجویانه احتمالی روسیه به این اهانت پرسش مطرح کنیم و بپرسیم که آیا فوری خواهد بود یا چند روز یا چند هفته یا چند ماه بعد رخ می دهد؟

پر واضح است که نتانیاهو به تحریک روس ها در سوریه و با همان روند ادامه می دهد و در اظهاراتی رسمی  تهدید کرد که به بمباران های خود علیه ایران در سوریه ادامه می دهد و به پوتین طی مکالمه تلفنی که به موضوع سرنگونی هواپیمای روسی پرداخت این را با اصرار گفت.

به باور ما این تهدید توسط نتانیاهو پوتین را به شیوه ای مغرورانه و تحقیر آمیز به چالش کشیده است و به گونه ای رفتار می کند که انگار دارد با رئیس جمهور میکرونیزیا میکروسکوپی در اقیانوس آرام که تعداد ساکنان آن از چند هزار نفر فراتر نمی رود دارد صحبت می کند و نه با رئیس کشور بزرگی به نام روسیه فدرال که بزرگترین رزمایش نظامی را در تاریخ برگزار می کند.

حملات هوایی اسرائیل به اهداف نظامی ایرانی یا سوری نقض قوانین بین المللی و تعدی به حاکمیت یک کشور عضو سازمان ملل است و از هیچ گونه پوشش قانونی برخوردار نیست و اوباشگری و تلاش برای سوء استفاده از شرایط جنگ در سوریه برای انجام این اقدامات به شمار می رود و به همین دلیل روسیه به عنوان کشور عضو شورای امنیت و همپیمان نخست سوریه نباید در برابر آن سکوت کند یا به هماهنگی با اسرائیل ادامه دهد بلکه باید با آن مقابله کند.

از افراد نزدیک به مسکو یا فرماندهان نظامی یا رهبران سیاسی اش نیستیم تا طبیعت واکنش به اهانت اسرائیلی ها را بدانیم اما می توانیم گمانه زنی کنیم که در این زمینه دو احتمال وجود دارد:

نخست: پاسخ روسیه به طور مستقیم با توقف عربده کشی هوایی اسرائیل در سوریه و مقابله با هر گونه هواپیمای اسرائیلی متجاوز در روزهای آینده و سرنگونی اش صورت می گیرد.

دوم: تجهیز سامانه دفاع هوایی سوریه به موشک های« اس 300» و «اس 400» برای دفاع از حاکمیت سوریه و مقابله با هر گونه حمله هوایی به این کشور در آینده به ویژه آن که رهبران روسیه وعده هایی در این عرصه دادند و سپس به دلیل تن دادن به فشارهای اسرائیل و آمریکا از این وعده ها عقب نشینی کردند.

گزینه روسیه چگونه خواهد بود...این مساله ای است که نمی دانیم لیکن باید بازدارنده باشد و به این چالش های توهین آمیز شخص پوتین توسط اسرائیل پیش از آن که چالش سوریه و ایران باشد، پایان دهد. همه چیز را به چیزهایی واگذار می کنیم که روزها و هفته های آینده واگذار می کنیم و امیدواریم انتظارمان به درازا نکشد.