در ادامه این مطلب آمده است: انتخابات شورای شهر بوشهر با تمام حواشی پیش و پسازآن در نهایت با نظر هیات عالی نظارت تایید شد تا ترکیب 9 نفره شورا با حضور نامهایی که چندان دور از انتظار نبودند، مشخص شود.
با این نتایج، سه نفر از شورای پیشین، سه نفر از لیست اصلاحطلبان، دو نامزد مستقل و یک نامزد اصولگرا راهی ساختمان شورا شدند تا سرنوشت 4 سال آینده شهر بوشهر را با تصمیمات خود رقم بزنند. حال اما در اولین گام شورای فوق باید دو تصمیم مهم و اساسی را از جمله انتخاب رییس شورای شهر و شهردار اتخاذ میکرد. تصمیماتی که با توجه به عدم شروع به کار رسمی شورا هنوز گرفته نشده اما زمزمههای فراوانی در مورد آنها به گوش میرسد.
هرچند سرانجام این دو تصمیم مهم باتوجه به گوناگونی سلایق اعضای آن چندان قابل پیشبینی نیست، اما حدس و گمانهایی با بررسی اعضا و شرایط کلی شورای شهر آینده وجود دارد که مرور آنها خالی از لطف نخواهد بود.
نگاهی به وضعیت کنونی اعضای شورای آینده و خواستگاه سیاسی آنها در کنار شنیدههایی که از جلسات آنها به گوش میرسد، شورا را در وضعیت 3+1 نشان میدهد. جایی که طاهره شمشیری، پویا دولابی و ابوذر دهدار، یعنی سه عضو اصلاحطلب شورا در یک سمت قرار گرفتهاند و عبدالخالق برزگرزاده، ندا عبداللهزاده و مهرزاد آسایش نیز بهعنوان یاران قدیمی از شورای پیشین در سوی دیگر قرار میگیرند. در طرف دیگر شورا هم کیوان هاشمزاده بهعنوان منتخب اول شورا در کنار روحالله نصرتی قرار گرفتهاند و از اکبر توسلی هم بهعنوان فردی یاد میشود که هنوز جهتگیریاش در مناسبات شورا مشخص نشده است.
انتخاب سخنگوی شورا و شروع حواشی
اولین تصمیمگیری شورای آینده اما خالی از حاشیه نبود. تنها چند ساعت از انتخاب مهرزاد آسایش بهعنوان سخنگوی شورا نگذشته بود که دیگر عضو شورا در بیانیهای کوتاه نسبت به این انتخاب واکنش داد و از عدم توجه به زنان و وجود نگاه مردسالارانه در شورای آینده گلایه کرد. بهظاهر اصل داستان هم از این قرار بوده است که سه کاندیدای نهایی برای این پست به اعضا معرفی میشوند و قرار میشود از میان طاهره شمشیری، اکبرتوسلی و مهرزاد آسایش یکی از آنهابهعنوان سخنگوی شورا عهدهدار این مسئولیت باشد. در نهایت اما اکبر توسلی از این رای گیری کنارهگیری کرده و این انتخابات درونشورایی با 5 رای موافق به نفع مهرزاد آسایش به پایان میرسد تا طاهره شمشیری اولین شکست را پیش از شروع به کار رسمی خود، تجربه کند. اما ایرادی که توسلی در بیانیه خود به آن اشارهکرده بود بحث عدمحمایت بانوان از یکدیگر در انتخابات درون شورایی است. موردی که ظاهرا از رأی ندا عبداللهزاده به مهرزاد آسایش سرچشمه میگیرد و با همین یک رأی، شمشیری پست سخنگویی را از دست میدهد.
ریاست شورا و چهار مدعی
اما شاید انتخاب ریاست شورا مسئلهای باشد که باتوجه به اهمیت جایگاه آن حساسیت بیشتری روی آن وجود داشته و حتی میتوان به دلیل تسلط ریاست شورا بر شرایط، اهمیت آن را با انتخاب شهردار در یک سطح دانست. بر اساس آنچه از جلسات اعضای شورای آینده به گوش میرسد سه کاندیدا برای پست ریاست شورا خود را مدعی میدانند که به بررسی شانس و شرایط هر یک بهصورت مختصر میپردازیم.
عبدالخالق برزگرزاده: رییس فعلی شورای شهر و نفر هفتم انتخابات اردیبهشت ماه، یکی از گزینههایی است که میتواند دوباره بر مسند ریاست شورا تکیه بزند. او که دوران ریاست پر تنشی را در شورای پیشین تجربه کرد برای بهدستآوردن دوباره این مقام کار چندان آسانی ندارد و بهجز عبداللهزاده و آسایش نمیتواند روی رأی دیگر اعضا بهطور 100% حساب کند.
کیوان هاشم زاده: نفر اول انتخابات شورای شهر که با اختلاف آرای بسیار زیاد به نسبت دیگر اعضا وارد شورا شد، یکی دیگر از گزینههای ریاست است. او که فردی اصولگرا و رسانهای محسوب میشود برای رسیدن به این هدف فقط روحالله نصرتی را بهعنوان حامی خود بهصورت علنی میبیند و برای به دست آوردن 4 رأی دیگر راه دشواری در پیش خواهد داشت.
ابوذر دهدار: نفر آخر انتخابات و از اشخاصی است که کمتر کسی شانس خاصی برای پیروزی او قائل بود. با این حال قرارگرفتن در لیست امید و تبلیغات منسجم راه را برای او بهعنوان نفر نهم باز کرد و همین پیروزی باعث شد تا اکنون خود را در قامت ریاست شورا تصور کند. با ذکر این نکنه که انتخاب قطعی اصلاحطلبان برای نشستن بر مسند ریاست کسی جز او نیست. دهدار اما در این راه بیشک میتواند روی کمک و همراهی طاهره شمشیری و پویا دولابی حساب کند، اما همراهی این دو بهتنهایی نمیتواند کمک خاصی به وی برای رسیدن به هدفش باشد و باید در این راستا تلاش هایش را افزایش دهد .
اکبر توسلی: او که از مدیران سابق شهرداری محسوب میشود شاید باتوجه به عدم همراهی با گروهی خاص، گزینهای باشد که در صورت به اجماع نرسیدن گروههای فعلی بر یک فرد، محور توافق تفکرات مختلف قرار بگیرد. موردی که البته با شرایط فعلی بعید به نظر میرسد.
بهاحتمال قوی از میان افراد فوق، یک نفر سکان ریاست شورای آینده را به عهده خواهد گرفت، اما در هر صورت و با توجه به تنوع آرا در شورای فعلی هیچکدام از این گزینهها حتی در صورت پیروزی هم نمیتوانند به استمرار ریاست خود اطمینان داشته باشند و شاید نگهداشتن کرسی ریاست بهسختی بهدستآوردن آن باشد.
انتخاب شهردار در گِرو مناسبات درونشورایی!
بیتردید انتخاب شهردار در این دوره از انتخاب رییس شورا هم سخت و غیر قابل پیشبینی تر است. جایی که با توجه به شنیدهها هرکس گزینه خاص خود را دارد. بااینحال یکی از اصلیترین شانسهای رسیدن به ساختمان شهرداری خود شهردار فعلی است که با توجه به شنیدهها 4 رای قطعی را پیشاپیش توانسته کسب کند. البته نباید فراموش کرد که شاید با همراهی برخی با هم، بر سر انتخاب رییس شورای شهر و شهردار توافقاتی صورت گیرد تا بهنوعی رضایت اکثریت به دست بیاید. البته بهجز میگلینژاد، گزینههایی چون علیرضا آماره، عضو فعلی و رد صلاحیت شده انتخابات اردیبهشت 96، سیامک احمدی از مدیران پیشین منطقه ویژه اقتصادی، عضو ائتلاف رایحه خوشخدمت و نفر ششم شورای سوم، مسعود شکوهی از اصلاحطلبان قدیمی بوشهر و فضلالله توسلی از شهرداران پیشین بوشهر دیگر گزینههایی هستند که برخی اعضا تلاشهایی را برای جلب نظر همکاران خود به نفع آنان آغاز کردهاند.
با تمام این اوصاف و باتوجه به جلسات غیر رسمی اعضای شورای آینده، شنیده میشد که شهردار و ریاست شورا در همان آغاز رسمی فعالیت شورا انتخاب خواهند شد که یکی از اعضای شورای آینده ضمن رد این مسئله از انتخاب شهردار سه ماه پس از آغاز به کار رسمی شورای پنجم خبر داد. موردی که البته در گفتوگو با یکی دیگر از اعضا تایید نشد و همهچیز را موکول به نتایجی کرد که از ادامه جلسات غیررسمی آینده به دست خواهد آمد.
به هر شکل این شورا باتوجه به تمام حاشیههایی که پیش از آغاز به کار رسمی خود تجربه کرده است دو آزمون مهم را پیش روی خود میبیند. آزمونهایی که فارغ از انتخاب افراد، نتیجهاش باید به نفع مردم و باتوجه به خواسته آنها رقم بخورد تا با کمترین تنش، رشد فضای شهری، بهبود زیرساختها، شفافیت مالی و... سرلوحه کار شورا و شهردار آینده قرار گیرند.
با این نتایج، سه نفر از شورای پیشین، سه نفر از لیست اصلاحطلبان، دو نامزد مستقل و یک نامزد اصولگرا راهی ساختمان شورا شدند تا سرنوشت 4 سال آینده شهر بوشهر را با تصمیمات خود رقم بزنند. حال اما در اولین گام شورای فوق باید دو تصمیم مهم و اساسی را از جمله انتخاب رییس شورای شهر و شهردار اتخاذ میکرد. تصمیماتی که با توجه به عدم شروع به کار رسمی شورا هنوز گرفته نشده اما زمزمههای فراوانی در مورد آنها به گوش میرسد.
هرچند سرانجام این دو تصمیم مهم باتوجه به گوناگونی سلایق اعضای آن چندان قابل پیشبینی نیست، اما حدس و گمانهایی با بررسی اعضا و شرایط کلی شورای شهر آینده وجود دارد که مرور آنها خالی از لطف نخواهد بود.
نگاهی به وضعیت کنونی اعضای شورای آینده و خواستگاه سیاسی آنها در کنار شنیدههایی که از جلسات آنها به گوش میرسد، شورا را در وضعیت 3+1 نشان میدهد. جایی که طاهره شمشیری، پویا دولابی و ابوذر دهدار، یعنی سه عضو اصلاحطلب شورا در یک سمت قرار گرفتهاند و عبدالخالق برزگرزاده، ندا عبداللهزاده و مهرزاد آسایش نیز بهعنوان یاران قدیمی از شورای پیشین در سوی دیگر قرار میگیرند. در طرف دیگر شورا هم کیوان هاشمزاده بهعنوان منتخب اول شورا در کنار روحالله نصرتی قرار گرفتهاند و از اکبر توسلی هم بهعنوان فردی یاد میشود که هنوز جهتگیریاش در مناسبات شورا مشخص نشده است.
انتخاب سخنگوی شورا و شروع حواشی
اولین تصمیمگیری شورای آینده اما خالی از حاشیه نبود. تنها چند ساعت از انتخاب مهرزاد آسایش بهعنوان سخنگوی شورا نگذشته بود که دیگر عضو شورا در بیانیهای کوتاه نسبت به این انتخاب واکنش داد و از عدم توجه به زنان و وجود نگاه مردسالارانه در شورای آینده گلایه کرد. بهظاهر اصل داستان هم از این قرار بوده است که سه کاندیدای نهایی برای این پست به اعضا معرفی میشوند و قرار میشود از میان طاهره شمشیری، اکبرتوسلی و مهرزاد آسایش یکی از آنهابهعنوان سخنگوی شورا عهدهدار این مسئولیت باشد. در نهایت اما اکبر توسلی از این رای گیری کنارهگیری کرده و این انتخابات درونشورایی با 5 رای موافق به نفع مهرزاد آسایش به پایان میرسد تا طاهره شمشیری اولین شکست را پیش از شروع به کار رسمی خود، تجربه کند. اما ایرادی که توسلی در بیانیه خود به آن اشارهکرده بود بحث عدمحمایت بانوان از یکدیگر در انتخابات درون شورایی است. موردی که ظاهرا از رأی ندا عبداللهزاده به مهرزاد آسایش سرچشمه میگیرد و با همین یک رأی، شمشیری پست سخنگویی را از دست میدهد.
ریاست شورا و چهار مدعی
اما شاید انتخاب ریاست شورا مسئلهای باشد که باتوجه به اهمیت جایگاه آن حساسیت بیشتری روی آن وجود داشته و حتی میتوان به دلیل تسلط ریاست شورا بر شرایط، اهمیت آن را با انتخاب شهردار در یک سطح دانست. بر اساس آنچه از جلسات اعضای شورای آینده به گوش میرسد سه کاندیدا برای پست ریاست شورا خود را مدعی میدانند که به بررسی شانس و شرایط هر یک بهصورت مختصر میپردازیم.
عبدالخالق برزگرزاده: رییس فعلی شورای شهر و نفر هفتم انتخابات اردیبهشت ماه، یکی از گزینههایی است که میتواند دوباره بر مسند ریاست شورا تکیه بزند. او که دوران ریاست پر تنشی را در شورای پیشین تجربه کرد برای بهدستآوردن دوباره این مقام کار چندان آسانی ندارد و بهجز عبداللهزاده و آسایش نمیتواند روی رأی دیگر اعضا بهطور 100% حساب کند.
کیوان هاشم زاده: نفر اول انتخابات شورای شهر که با اختلاف آرای بسیار زیاد به نسبت دیگر اعضا وارد شورا شد، یکی دیگر از گزینههای ریاست است. او که فردی اصولگرا و رسانهای محسوب میشود برای رسیدن به این هدف فقط روحالله نصرتی را بهعنوان حامی خود بهصورت علنی میبیند و برای به دست آوردن 4 رأی دیگر راه دشواری در پیش خواهد داشت.
ابوذر دهدار: نفر آخر انتخابات و از اشخاصی است که کمتر کسی شانس خاصی برای پیروزی او قائل بود. با این حال قرارگرفتن در لیست امید و تبلیغات منسجم راه را برای او بهعنوان نفر نهم باز کرد و همین پیروزی باعث شد تا اکنون خود را در قامت ریاست شورا تصور کند. با ذکر این نکنه که انتخاب قطعی اصلاحطلبان برای نشستن بر مسند ریاست کسی جز او نیست. دهدار اما در این راه بیشک میتواند روی کمک و همراهی طاهره شمشیری و پویا دولابی حساب کند، اما همراهی این دو بهتنهایی نمیتواند کمک خاصی به وی برای رسیدن به هدفش باشد و باید در این راستا تلاش هایش را افزایش دهد .
اکبر توسلی: او که از مدیران سابق شهرداری محسوب میشود شاید باتوجه به عدم همراهی با گروهی خاص، گزینهای باشد که در صورت به اجماع نرسیدن گروههای فعلی بر یک فرد، محور توافق تفکرات مختلف قرار بگیرد. موردی که البته با شرایط فعلی بعید به نظر میرسد.
بهاحتمال قوی از میان افراد فوق، یک نفر سکان ریاست شورای آینده را به عهده خواهد گرفت، اما در هر صورت و با توجه به تنوع آرا در شورای فعلی هیچکدام از این گزینهها حتی در صورت پیروزی هم نمیتوانند به استمرار ریاست خود اطمینان داشته باشند و شاید نگهداشتن کرسی ریاست بهسختی بهدستآوردن آن باشد.
انتخاب شهردار در گِرو مناسبات درونشورایی!
بیتردید انتخاب شهردار در این دوره از انتخاب رییس شورا هم سخت و غیر قابل پیشبینی تر است. جایی که با توجه به شنیدهها هرکس گزینه خاص خود را دارد. بااینحال یکی از اصلیترین شانسهای رسیدن به ساختمان شهرداری خود شهردار فعلی است که با توجه به شنیدهها 4 رای قطعی را پیشاپیش توانسته کسب کند. البته نباید فراموش کرد که شاید با همراهی برخی با هم، بر سر انتخاب رییس شورای شهر و شهردار توافقاتی صورت گیرد تا بهنوعی رضایت اکثریت به دست بیاید. البته بهجز میگلینژاد، گزینههایی چون علیرضا آماره، عضو فعلی و رد صلاحیت شده انتخابات اردیبهشت 96، سیامک احمدی از مدیران پیشین منطقه ویژه اقتصادی، عضو ائتلاف رایحه خوشخدمت و نفر ششم شورای سوم، مسعود شکوهی از اصلاحطلبان قدیمی بوشهر و فضلالله توسلی از شهرداران پیشین بوشهر دیگر گزینههایی هستند که برخی اعضا تلاشهایی را برای جلب نظر همکاران خود به نفع آنان آغاز کردهاند.
با تمام این اوصاف و باتوجه به جلسات غیر رسمی اعضای شورای آینده، شنیده میشد که شهردار و ریاست شورا در همان آغاز رسمی فعالیت شورا انتخاب خواهند شد که یکی از اعضای شورای آینده ضمن رد این مسئله از انتخاب شهردار سه ماه پس از آغاز به کار رسمی شورای پنجم خبر داد. موردی که البته در گفتوگو با یکی دیگر از اعضا تایید نشد و همهچیز را موکول به نتایجی کرد که از ادامه جلسات غیررسمی آینده به دست خواهد آمد.
به هر شکل این شورا باتوجه به تمام حاشیههایی که پیش از آغاز به کار رسمی خود تجربه کرده است دو آزمون مهم را پیش روی خود میبیند. آزمونهایی که فارغ از انتخاب افراد، نتیجهاش باید به نفع مردم و باتوجه به خواسته آنها رقم بخورد تا با کمترین تنش، رشد فضای شهری، بهبود زیرساختها، شفافیت مالی و... سرلوحه کار شورا و شهردار آینده قرار گیرند.
کپی شد