مصائب خوزستان و دولت دوازدهم

باشگاه مخاطبان پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، استان خوزستان یکی از استان های مهم و دارای اهمیت استراتژیک کشور است. خوزستان با سهم ۶۵ درصدی رتبه دوم را در تولید ناخالص ملی کشور دارد. وجود منابع عظیم نفت، گاز، پتروشیمی، فولاد، نیشکر و... این استان را به قطب اقتصاد کشور تبدیل نموده است.

در سال های اخیر این استان با مصائب و مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم کرده است، مشکلاتی که میراث کم توجهی های دولت ها در ادوار مختلف بویژه در دوره دولت های نهم و دهم بوده است.

با وجود مشکلاتی که در سال گذشته در این استان ایجاد شد و مخالفان دولت نیز سعی کردند بر موج نارضایتی های عمومی از شرایط ایجاد شده مانند ریزگردها، قطعی آب و برق و... سوار شوند اما مردم خوزستان در انتخابات ۲۹ اردیبهشت همراهی خود با مردم در دیگر استانها را اعلام کردند و با اختلاف بالایی به دکتر روحانی رای دادند.

 شعار بیاد ماندنی مردم خوزستان در ورزشگاه تختی آن شهر در ایام تبلیغات انتخابات با این مضمون که" ما که هوا نداریم، اما هواتو داریم" یکی از خاطره انگیزترین شعارهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بود. شعاری که رئیس جمهور در جشن پیروزی اعضای ستاد های انتخاباتی اش هم به آن اشاره کرد.

حالا مردم خوزستان در انتظار تلاش برای رفع مصائب و مشکلات شان هستند. با وجود گردش مالی عظیم و وجود منابع گسترده در استان، متاسفانه نرخ بیکاری این استان ظرف یکسال گذشته از ۹.۴ درصد به ۱۵.۳ درصد رسیده که تقریبا در ۴سال گذشته بی سابقه بوده است. این در حالی است که میانگین کشوری این نرخ رشد چندانی نداشته و در بسیاری از استانها هم شاهد کاهش نرخ بیکاری به نسبت سال قبل بودیم.

این وضعیت که حکایت از ضعف و عدم درایت و مدیریت منابع در درون استان و عدم هماهنگی دولتمردان استانی با ضرباهنگ توسعه در کلان کشور است در استانی چون خوزستان با موقعیت اقتصادی و ژئوپلتیکی که دارد نگران کننده است.

از طرفی زیرساخت های آب و برق در استان تناسبی با نیازهای آن ندارد، ضمن آنکه محیط زیست خوزستان هم در سالیان گذشته آسیب های جدی دیده است‌. به همه اینها پدیده ریزگردها و گرمای بی سابقه هوا را اگر اضافه کنیم درخواهیم یافت که مهاجرت مردم و نخبگان و عدم تمایل سرمایه گذاران به حضور در این استان می تواند پیامدهای اجتناب ناپذیری را بدنبال داشته باشد.

مصائب و مشکلات بسیار زیاد و سنگین خوزستان از یک سو و اهمیت سیاسی و اقتصادی خوزستان از سوی دیگر مسئولیت دولت دوازدهم را بسیار سنگین تر از قبل می کند. واقعیت این است که شاهد یک مدیریت علمی، مقتدر، کارآمد و بالنده در خوزستان نیستیم و در چنین شرایطی دعواها و اختلافات روزافزون درون استانی هم فزونی یافته است و این ضرورت را ایجاد نموده که دولت تصمیم قاطعی برای استقرار یک مدیریت قوی، کارآمد، بابرنامه و البته همسو با دولت و مطالبات مردم اتخاذ نماید و این استان را از وضع کنونی برهاند. خوزستان با حجم انبوه مشکلات و انتظارات انباشته شده مردم و اهمیت بی بدیلی که در ایران از گذشته تاکنون داشته استاندار و مدیرانی در قامت و قواره وزیر و با اختیارات و اقتدار می خواهد تا بلکه ظرف چند سال خود را به قافله دیگر استان های کشور برساند.